۱۹۷۸۷۵
۱۲۴۰
۱۲۴۰

پرخوری عصبی کودکان، علل و درمان

پرخوری عصبی نوعی اختلال خوردن است که به آن بولیمیا (Bulimia) نیز میگویند.

پرخوری عصبی نوعی اختلال خوردن است که به آن بولیمیا (Bulimia) نیز میگویند. کودکی که به پرخوری عصبی مبتلا باشد، تمایل زیادی به خوردن دارد. پرخوری ممکن است با استفراغ عمدی همراه باشد.
کودک مبتلا به پرخوری در مقایسه با زمان عادی، مقادیر بسیار بیشتری از غذا را ظرف مدت کوتاهی (مثلاً زیر دو ساعت) می خورد. پرخوری ها معمولاً دو بار در هفته اتفاق می افتند و حدود سه ماه ادامه دارند؛ حتی ممکن است چند بار در روز نیز اتفاق بیفتد.

پرخوری عصبی در کودکان به دو دسته تقسیم می شود
پرخوری عصبی همراه با پاکسازی : کودکی که به این نوع پرخوری عصبی مبتلا است، بعد از خوردن مواد غذایی به مقادیر زیاد خودش را مجبور به استفراغ می کند. یا اینکه از داروهایی مثل ملین ها، دیورتیک ها یا داروهای دیگری که روده ها را پاک سازی می کنند، استفاده کند.
پرخوری عصبی بدون پاک سازی : بجای اینکه کودک بعد از پرخوری عصبی اقدام به پاک سازی کند، از روش های دیگری برای کنترل وزن خود استفاده می کند. مثلاً ممکن است کودک زیاد از حد ورزش کند یا اینکه مدت طولانی گرسنه بماند.

علت پرخوری عصبی در کودکان
محققان از علت به وجود آورده پرخوری عصبی آگاه نیستند، اما به نظر می رسد عوامل زیر بر آن مؤثر باشند:
-مسائل فرهنگی و اجتماعی در مورد ظاهر
-ارزش گذاری خود با توجه به وزن و شکل بدن
-مشکلات خانوادگی

چه کودکانی بیشتر در معرض ابتلا به پراشتهایی عصبی قرار دارند؟
بیشتر کودکان مبتلا به پرخوری عصبی را دختران نوجوان تشکیل می دهند. این افراد معمولاً از نظر فرهنگی و اقتصادی در سطح مرفه جامعه قرار دارند؛ البته ممکن است این افراد به بیماری های دیگری مثل اضطراب یا اختلال خلق وخو نیز مبتلا باشند.
کودکان مبتلا به پرخوری عصبی معمولاً از خانواده هایی دارای سوابق زیر میایند:
-اختلالات خوردن
-بیماری های فیزیکی
-مشکلات سلامتی دیگر مانند اعتیاد یا اختلالات خلق وخو

علایم پرخوری عصبی در کودکان چیست؟
هر کودکی ممکن است علایم منحصربه فردی داشته باشد، اما شایع ترین نشانه های آن عبارت اند از:
-کودک وزن کمی دارد اما خودش را چاق تصور می کند.
-دائماً در حال خوردن است و معمولاً به صورت مخفیانه این کار را انجام می دهد.
-از این می ترسد که در حین پرخوری نتواند میل به خوردن را متوقف کند.
-به صورت ارادی استفراغ می کنند.
-بیش از حد ورزش می کنند یا یک مرتبه هیچ چیزی نمی خورند.
-تمایلات عجیبی برای خوردن دارند.
-از داروهای ملین و مسهل برای شست و شوی روده ها استفاده می کنند.
-دخترها ممکن است پریودهای نامنظمی داشته باشند یا اصلاً پریود نشوند.
-اضطراب
-حس ناامیدی چون از ظاهر خود راضی نیستند.
-افسردگی
-وسواس داشتن روی غذا، وزن و شکل بدن
-داشتن زخم روی پشت انگشت ها به دلیل استفراغ اجباری

پرخوری عصبی در کودکان چگونه تشخیص داده می شود؟
والدین، معلمان و مربیان می توانند پرخوری عصبی یک کودک را تشخیص دهند؛ اما بیشتر کودکان مبتلا به پرخوری عصبی این مشکل را مخفی نگه می دارند. اگر نشانه های پرخوری عصبی را در کودکی مشاهده می کنید، می توانید با تشخیص به موقع درمان را پیش بگیرید. درمان زودهنگام می تواند از مشکلات جدی در آینده جلوگیری کند.
روانشناس کودکان یا متخصصین سلامت ذهن می توانند به بهبود پراشتهایی عصبی کمک کنند. این افراد با هر دوی والدین یا حتی معلمان کودکان صحبت می کنند تا ریشه مشکل را پیدا کنند.

درمان پرخوری عصبی در کودکان چگونه است؟
درمان به نشانه های بیماری در کودک، سن کودک، سلامت عمومی و وخامت بیماری بستگی دارد. درمان پرخوری عصبی معمولاً ترکیبی از موارد زیر است:
-درمان انفرادی
-درمان خانوادگی
-تغییر در رفتار
-تغییر در مواد غذایی ( می تواند از طریق رژیم غذایی لاغری انجام شود )
-دارو برای درمان افسردگی یا اضطراب (در صورت نیاز)

عوارض پرخوری عصبی در کودکان چیست؟
پراشتهایی عصبی می تواند منجر به سو هاضمه شود و یا به همه اندام ها و دستگاه های بدن آسیب وارد کند. به همین دلیل تشخیص سریع و زودهنگام این مشکل بسیار ضروری است. این مشکل می تواند منجر به موارد زیر شود:
-آسیب به گلو، معده و روده ها
-کم آبی بدن
-تخریب دندان ها

چگونه از پرخوری عصبی کودکان پیگیری کنیم؟
متخصصین دلیل اصلی پرخوری عصبی را نمی دانند، اما تشخیص به موقع می تواند درمان را ساده تر کند و به کودک کمک کند که رشد عادی داشته باشد. همچنین می تواند باعث بهبود کیفیت زندگی کودک شده و او را برای داشتن عادات غذایی سالم تر و کنترل وزن تشویق کند.

چگونه به کودکانی که پرخوری عصبی دارند کمک کنیم؟
چند ترفندی که با آن ها می توانید به کودکتان کمک کنید در زیر آمده است:
-تمامی قرارهای مشاوره با روانشناس را شرکت کنید.
-با دیگر افرادی که به عنوان مربی یا نگه دارنده با کودک شما در ارتباط اند، صحبت کنید و از آن ها بخواهید در جلسات مشاوره با روانشناس شرکت کند.

منبع: نمناک

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

  • اخبار داغ
  • جدیدترین
  • پربیننده ترین
  • گوناگون
  • مطالب مرتبط

برای ارسال نظر کلیک کنید

لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.