مکمل های ویتامین کودکان، واقعا نیاز دارند؟

همچنان که کودکان رشد می‌کنند این موضوع مهم است که از کافی بودن میزان ویتامین‌ها و مواد معدنی دریافتی آنها برای اطمینان از رشد بهینه اطمینان حاصل شود.
اغلب کودکان مقدار کافی مواد مغذی را از طریق یک رژیم غذایی متوازن به دست می‌‌آورند، اما تحت برخی شرایط کودکان ممکن است به مکمل‎های ویتامین یا مواد معدنی نیاز داشته باشند.

نیازهای تغذیه‌ای برای بچه‌ها
نیازهای تغذیه‌ای بچه‌ها به سن، جنس، ابعاد بدن، رشد و میزان فعالیت آنان بستگی دارد.
بر مبنای نظر کارشناسان سلامت، کودکان خردسال در سنین 2 تا 8 سال روزانه به 1000 تا 1400 کالری نیاز دارند. بچه‌های 9 تا 13 ساله بسته به چند عامل مختلف مثل میزان فعالیت به 1400 تا 2600 کالری در روز نیاز دارند.
در کنار خوردن کالری کافی، رژیم غذایی کودک باید "رفرنس غذایی مصرف" (DRIs) به شرح زیر را برآورده کند:

ماده مغذی، DRI برای 3-1 سال، DRI برای 8-4 سال
- کلسیم، ۷۰۰ میلی‌گرم، ۱۰۰۰ میلی‌گرم
- آهن، 7 میلی‌گرم، 10 میلی‌گرم
- ویتامین، A ۳۰۰ میکروگرم، ۴۰۰ میکروگرم
- ویتامین، B12 0.9 میکروگرم، 1.2 میکروگرم
- ویتامین، C ۱۵ میلی‌گرم، ۲۵ میلی‌گرم
- ویتامین، D 15 میکروگرم 15 میکروگرم
در حالی که موارد مندرج در جدول اقلامی هستند که بیشترین بحث‌ها در مورد آنها بوده است، آنها در برگیرنده تمامی آنچه کودکان نیاز دارند، نیستند.
کودکان به برخی مقادیر تمامی ویتامین‌ها و مواد معدنی برای دستیابی به رشد و سلامت کامل نیاز دارند، اما مقادیر دقیق نیازهای آنان بر مبنای سن متفاوت است. کودکان بزرگ‌تر و نوجوانان به مقادیر متفاوت از مواد غذایی در مقایسه با کودکان برای تقویت سلامت در شکل بهینه نیازمندند.

آیا نیازهای تغذیه‌ای کودکان متفاوت از بزرگسالان است؟
نیازهای تغذیه‌ای کودکان و بزرگسالان یکسان است اما مقدار این نیاز به طور معمول در مورد کودکان کمتر است.
همچنان که کودک به رشد خود ادامه می‌دهد این موضوع حیاتی است که به مقادیر متناسب مواد مغذی مثل کلسیم و ویتامین D که برای قوی شدن استخوان‌ها بدان نیاز است، دسترسی داشته باشد.
به علاوه آهن، زینک، ید، کولین، و ویتامین A، ویتامین B۶ (فولات)، ویتامین B۱۲ و ویتامین D برای رشد مغز کودک در اوایل زندگی نقش حیاتی دارند.
بنابراین، اگرچه ممکن است مقادیر مورد نیاز ویتامین‌ها و مواد معدنی در مقایسه با بزرگسالان برای کودکان کمتر باشد، آنان برای دسترسی به رشد و نمو کامل به مقادیر مناسب این مواد نیازمندند.

آیا کودکان به مکمل‌های ویتامین نیاز دارند؟
در مجموع کودکان دارای رژیم غذایی سالم و متوازن نیاز به مصرف مکمل‎های ویتامین ندارند.
به هر حال نوع نیازهای تغذیه‌ای نوزادان متفاوت از کودکان است و ممکن است آنان به برخی مکمل‌ها مثل ویتامین D برای نوزادان دارای تغذیه از شیر مادر نیاز داشته باشند.
هم "آکادمی آمریکایی بیماری‌های کودکان" و هم "راهنمای تغذیه برای آمریکایی‌ها، دپارتمان کشاورزی ایالات متحد آمریکا" استفاده از مکمل‌ها را به همراه و بیش از مقادیر مجاز غذایی مجاز برای کودکان سالم بالای یک سال که دارای تغذیه متعادل هستند توصیه نمی‌کنند.
این سازمان‌ها خوردن غذاهای دارای طیفی از میوه‌ها، سبزیجات، غلات، لبنیات و پروتئین را برای تغذیه متناسب پیشنهاد می‌کنند.
این غذاها حامل تمامی مواد مغذی لازم برای رشد و نمو کامل کودکان هستند.
در کل، کودکانی که دارای یک رژیم غذایی متعادل حاوی تمامی گروه‌های غذایی هستند معمولاً نیازی به مصرف مکمل‌های ویتامین یا مواد معدنی ندارند. با وجود این بخش بعدی برخی استثناءها را در این مورد پوشش می‌دهد.
برخی کودکان به مکمل‌های غذایی نیاز دارند
اگرچه اغلب کودکان دارای تغذیه سالم نیازی به ویتامین ندارند، شرایط خاصی ممکن است استفاده از این مکمل‌ها را برای کودک ایجاب کنند.
برخی مکمل‌های ویتامین‌ها و مواد معدنی ممکن است برای کودکان در معرض خطر کمبودهای تغذیه‌ای مثل موارد مندرج در زیر نیاز باشد:
- کودکان دنبال کننده رژیم غذایی گیاهخواری یا وگان‌ها
- کودکان دچار اختلالات تأثیرگذار بر جذب مواد غذایی یا افزایش دهنده نیاز به مواد مغذی مثل بیماری سلیاک، سرطان، فیبروز سیستیک، یا بیماری التهابی روده (IBD)
- کودکانی که تحت اعمال جراحی تأثیرگذار بر روده یا معده قرار داشته‌اند
- کودکانی که در مورد خوردن طیف گسترده‌ای از غذاها لجاجت نشان داده و در مورد غذا بدغلغ محسوب می‌شوند (کودکان بدغذا)
به طور مشخص، کودکان دارای تغذیه بر مبنای غذاهای گیاهی ممکن است در ریسک کمبود کلسیم، آهن، زینک، ویتامین B12 و ویتامین D قرار داشته باشند، به ویژه اگر آنان با فرآورده‌های حیوانی مطلقاً تغذیه نشوند یا میزان این نوع تغذیه کم باشد.
اگر برخی مواد مغذی مثل ویتامین B۱۲ - که به طور طبیعی در غذاهای حیوانی وجود دارند - به شکل مکمل در اختیار این گروه از کودکان قرار نگیرد، رژیم غذایی وگان مشخصاً ممکن است برای کودکان خطرناک باشد.
خودداری از جایگزینی این مواد مغذی در رژیم غذایی کودکان می‌تواند به تبعات جدی مثل رشد غیر نرمال و تأخیر رشد منجر شود.
به هر جهت، این امکان برای کودکان دارای تغذیه بر پایه رژیم گیاهی وجود دارد که مواد مغذی کافی را از رژیم غذایی خود به دست بیاورند اگر والدین آنان غذاهای گیاهی کافی را که به طور طبیعی حاوی ویتامین و مواد معدنی بوده یا با آنها غنی شده باشند در اختیار کودک قرار دهند.
کودکان دچار بیماری سلیاک یا بیماری التهابی روده ممکن است در جذب برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی با مشکل مواجه باشند. دلیلش آن است که بیماری‌های مزبور باعث ایجاد اختلال و آسیب در برخی نواحی روده می‌‌شوند که ریزمغذی‌ها را جذب می‌کنند.
از سوی دیگر، کودکان مبتلاء به فیبروز کیستیک در جذب چربی مشکل دارند و بنابراین ممکن است قادر به جذب مقادیر لازم ویتامین‌های محلول در چربی (ویتامین‌های A، D و E) نباشند.
به علاوه کودکان دچار سرطان و دیگر بیماری‌های مسبب افزایش نیازهای تغذیه‌ای ممکن است به برخی مکمل‌ها برای پیشگیری از بیماری‌های مرتبط به سوءتغذیه نیاز داشته باشند.
در نهایت، برخی مطالعات بدغلغی غذایی در کودکان را با کاهش مصرف ریزمغذی‌ها مرتبط دانسته‌اند.
یک مطالعه بر روی 937 کودک 3 تا 7 ساله پی برد که بدغلغی غذایی قویاً با میزان کمتر دریافت آهن و زینک مرتبط است. با وجود این نتایج مطالعه نشان دهنده آن بود که سطح خونی این مواد معدنی در کودکان بدغلغ از لحاظ تغذیه با کودکان فاقد این مشکل به شکل قابل ملاحظه‌ای تفاوت نداشته است.
با وجود این امکان آن وجود دارد که بدغلغی غذایی در درازمدت بتواند به کمبود ریزمغذی‌های به مروز زمان منجر شده و رفع آن مستلزم استفاده از مکمل‌های غذایی باشد.

انتخاب ویتامین و دوز مصرف
اگر کودک دارای رژیم غذایی سفت و سختی باشد، نتواند مواد مغذی را به میزان مناسب جذب کند، یا دچار مشکل بدغذایی باشد، ممکن است استفاده از ویتامین برای وی مفید باشد.
مردم همیشه باید پیش از استفاده از مکمل‎ها برای کودک خود با پزشک مشورت کنند.
در هنگام انتخاب یک مکمل مردم باید به کیفیت برند آن توجه کنند.
نیازی به یادآوری نیست که باید صرفاً از ویتامین‌هایی استفاده کرد که مخصوص کودکان تولید شده‌اند و باید مطمئن شد که این محصولات حاوی دوزهای بسیار بالا که بیش از نیازهای تغذیه‌ای کودکان هستند، نباشند.

پرهیزهای کودکان در مورد ویتامین و مواد معدنی
ویتامین‌ها و مواد معدنی در صورت مصرف در دوزهای بالا می‌توانند برای کودکان سمی باشند. این موضوع به ویژه در مورد ویتامین‌های محلول در چربی (ویتامین‌های A، D، و E) که در چربی بدن ذخیره می‌شوند، صادق است.
یک مطالعه موردی از مسمومیت ویتامین D در یک کودک که مقادیر زیادی از این ویتامین به وی داده شده بود گزارش می‌دهد.
مردم باید به خاطر داشته باشند که مشخصاً امکان پرخوری در مورد ویتامین‌های صمغی بالا است. یک مطالعه ۳ مورد مسمومیت ویتامین A را در کودکان به علت پرخوری ویتامین‌های شبه آب‌نبات مستند کرده است.
بهترین کار دور نگه داشتن ویتامین‌ها از دسترس کودکان و بحث کردن با کودکان بزرگ‌تر در مورد مقدار متناسب مصرف آنها است تا از پرخوری تصادفی مکمل‌ها پیشگیری شود.
در صورت وجود ظن نسبت به پرخوری ویتامینی در کودک باید با پزشک تماس گرفته شود.

چگونه از کافی بودن میزان دریافت ویتامین در کودک مطمئن شویم
برای اطمینان از کافی بودن مواد مغذی دریافتی کودک، به شکلی که دیگر نیازی به استفاده از مکمل‎ها نباشد، باید مطمئن شد که غذای کودک حاوی طیفی از غذاهای مغذی است.
لحاظ کردن میوه، سبزیجات، غلات کامل، پروتئین‌های بدون چربی، چربی‌های سالم و محصولات لبنی در غذاها و میان‌وعده‌ها احتمالاً همه نیازهای ویتامینی و مواد معدنی کودک را به طور کامل در اختیار وی قرار خواهد داد.
برای کمک به افزایش تغذیه بچه مردم باید مداوماً سبزیجات و میوه‌ها را به روش‌های مختلف و طعم‌های تازه در اختیار کودک قرار دهند.
رژیم غذایی سالم برای کودک در عین حال باید میزان قند افزوده و غذاهای دارای فرآوری زیاد را محدود کرده و بر تغذیه با میوه‌های کامل به جای آب میوه تمرکز کند.
به هر حال اگر مردم احساس می‌کنند که رژیم غذایی به تنهایی برآورده کننده نیازهای تغذیه‌ای بچه نیست، مکمل‌ها می‌توانند یک روش ایمن و مؤثر برای رفع نیازهای غذایی کودک باشند.
در صورت وجود هر گونه نگرانی در مورد دستیابی کودک به نیازهای غذایی وی مردم باید با پزشک متخصص کودکان مشورت کنند.

خط پایه
بچه‌های دارای تغذیه سالم و رژیم غذایی متعادل به طور معمول نیازهای تغذیه‌ای خود را از طریق غذا برآورده می‌کنند.
با وجود این مکمل‌های ویتامین ممکن است برای کودکان بدغذا، کودکان دچار برخی اختلالات سلامت آسیب زننده به جذب مواد مغذی یا افزایش دهنده نیاز به غذا، یا کودکان گیاهخوار یا وگان، ضروری باشد.
در هنگام دادن ویتامین به کودکان توجه به برند تولید کننده مواد ویتامینی ضروری است.
برای اطمینان از دسترسی کودک به مواد مغذی کافی باید یک رژیم غذایی متعادل شامل طیفی از غذاهای گوناگون و محدود کردن مصرف شیرینی‌ها و غذاهای تصفیه شده در دستور کار قرار گیرد.