آزادی فرزندان در خانواده، چه مفهومی دارد؟

آزادی فرزندان در خانواده باید چقدر باشد؟ آیا آزادی دختر در خانواده با آزادی پسر در خانواده باید تفاوتی داشته باشند؟ مفهوم آزادی در خانواده بیشتر به معنای داشتن حق انتخاب در عمل و فکر کردن می باشد. خانواده های بسیار محدود کننده و یا برعکس بسیار سهل گیر در مورد آزادی فرزندان دیر یا زود در برهه ای از زمان با مشکلات متعددی رو به رو می شوند. اعتیاد در فرزندان، انتخاب دوستان ناباب، عدم تمایل به کار کردن (بی مسئولیتی)، پرخاشگری، افت تحصیلی و... از جمله مسائلی است که فرزندان این خانواده ها را دچار چالش می کند. آگاهی از نیازهای فرزندتان در هر سنی می تواند به شما برای اتخاذ یک روش مناسب کمک کند. مشاوره خانواده نیز با در نظر گرفتن نقش همه افراد در خانواده به شما برای داشتن یک خانواده سالم کمک می کند.

استقلال و آزادی فرزندان
با ورود فرزندانتان به سن نوجوانی، به تدریج خواستۀ آن ها برای استقلال و آزادی نیز بیشتر می شود، اما در مقابل نگرانی پدر و مادرها هر روز بیشترشده و ممکن است تبدیل به والدین کنترل گر شوند. با ادامه این روند صمیمیت با فرزندان کاهش یافته و والدین آن ها را بیشتر از خانه می رانند. والدین با سلب آزادی فرزندان خود گمان می کنند که توانستند آنها را از آسیب ها مصون نگه دارند.
معمولا نوجوانان برای دستیابی به استقلال به حرف های پدر و مادر توجه نمی کنند، با آن ها بحث و دعوا کرده و انتظاراتی نشدنی از والدین خود دارند.
این گونه والدین در ظاهر مراقب سلامت جسمانی و روانی فرزندان خود هستند اما در حقیقت فرزندان خود را در برابر کوچکترین حوادث به شدت آسیب پذیر می کنند.

والدین چرا و چگونه آزادی فرزندانشان را سلب می کنند؟
والدینی که با تحصیل فرزند خود در دانشگاه مخالفت می کنند؛ مادری که دائم نگران معتاد شدن فرزندش است و مدام او را کنترل می کند؛ پدری که همیشه فرزند خود را سرزنش می کند و هیچوقت او را تشویق نمی کند؛ مادری که تا آخر دوره ابتدایی تمام کارهای فرزندش را انجام می دهد؛ والدینی که به جای فرزند خود فکر می کنند و تصمیم می گیرند و.... .
این والدین در ظاهر نسبت به عدم استقلال فرزندشان احساس ناراحتی می کنند، اما در واقع از این وابستگی به فرزندشان احساس خوبی دارند و گمان می کنند که از این راه می توانند مانع آسیب های احتمالی به فرزندشان شوند. در صورتی که از عواقب این کار خبر ندارند و یا در صورت آگاهی عمدا نمی خواهند شرایط موجود را تغییر دهند.

احترام به آزادی فرزندان در خانواده
در بیشتر اوقات والدین تصور می کنند که تنها فرزندانی شایسته هستند که نظرات آن ها را بدون هیچ چون و چرایی بپذیرند. اما با این شیوه فرزندپروری، افرادی تربیت می شوند که به بلوغ و رشد فکری نرسیده و در بزرگسالی نمی توانند از حقوق خود دفاع کنند.
والدین باید با تدبیر، بینش و آگاهی به فرزندان خود آزادی لازم را بدهند و آن ها را هدایت کنند تا به مسیر انحرافی کشیده نشوند؛ ولی نباید آزادی را در فرزندان خود سرکوب کنند.
والدین آگاه به فرزندان خود از همان کودکی حق انتخاب می دهند و نظر آن ها را در مسائل مختلف جویا می شوند. فرزندان این والدین قادر به اندیشیدن، تصمیم گیری و انتخاب هستند. این فرزندان اشتباهاتی نیز دارند، اما مسئولیت اشتباهاتشان را می پذیرند و در صدد جبران آن ها خواهند بود.
پس دادن آزادی به فرزندان به آن معنا نیست که آنها در هر آنچه که می خواهند آزاد باشند، بلکه این آزادی باید کنترل شده باشد.

انواع آزادی فرزندان در خانواده
شیوه های تربیتی مختلف تاثیرات متفاوتی بر فرزندان می گذارد. هر والدی تلاش می کند به هر روشی که می داند سلامت خانواده و اعضای آن را حفظ کند. اما زمانی که از روش های نادرست استفاده نمایند، تنها به فرزندان و آینده آن ها آسیب خواهند زد. در ادامه سه شکل از انواع آزادی به فرزندان در خانواده را بررسی کرده ایم که در میان آن ها خانواده های توانا، توانسته اند فرزندانی موفق تر تربیت کنند.

آزادی فرزندان در خانواده سخت گیر
- والدین نسبت به احساسات فرزندان خود توجهی ندارند و بی اهمیت هستند.
- والدین نسبت به قوانین خانه بسیار سخت گیر هستند و هیچ استثنایی در اجرای قوانین وجود ندارد.
- آنها دائما فرزندان خود را کنترل می کنند و به شدت آن ها را زیر نظر می گیرند.
- والدین با فرزندان خود صحبت نمی کنند و در هیچ یک از تصمیمات، فرزندان خود را مشارکت نمی دهند.
- فرزندان در این خانواده ها در آینده به افرادی مطیع و یا پرخاشگر و تهاجمی تبدیل می شوند و در مسائل گوناگون به راحتی نمی توانند تصمیم بگیرند.

آزادی فرزندان در خانواده توانا
- والدین با توجه به روحیات و احساسات فرزندان خود قوانین را وضع میکنند و برای قوانینی که می گذارند دلایل منطقی دارند.
- آنها فرزندان خود را ارزشمند می دانند و به رابطه‌ی خود با فرزندانشان اهمیت می دهند.
- والدین هویت مستقل فرزندان خود را می پذیرند.
- صحبت های فرزندان برای والدین ارزشمند است و به جای ایرادگیری به نکات مثبت صحبت های فرزندان به توجه می کنند.
- فرزندان در این نوع خانواده ها، آینده خوبی دارند و افرادی موفق و مسئول می شوند که به راحتی می توانند تصمیم گیری کنند.
- این سبک فرزند پروری بهترین نوع تربیت است.

آزادی فرزندان در خانواده سهل گیر
- والدین فکر می کنند که فرزندشان بدون مخالفت والدین بهتر تربیت می شود.
- نتیجه‌ی اشتباهات فرزندانشان را به آنها گوشزد نمی کنند.
- والدین قوانین و مقرراتی وضع می کند اما نسبت به اجرای آن ها سخت گیری نمی کنند.
- تنها مواقعی در کار کودک دخالت می کنند که مشکل جدی پیش آمده باشد.
- فرزندان در این سبک فرزند پروری در آینده دچار کمبود عزت نفس می شوند و برای پذیرش مسئولیت ها آمادگی کافی ندارند.