پاسخ به سوالات کودکان، چرا تقلب می کنی؟

الیوت و دیانا ، والدین تاکر ( ۵/۵ ساله ) و ایزابل ( ۷ ساله ) می گویند از وقتی این دو بچه بیدار می شوند تا زمانی که سر به بالشت می گذارند ، ما باید داورشان باشیم. الیوت با حالت درماندگی می گوید : (( آنها دائما یکدیگر را به تقلب ، دروغ گویی ، دزدی و زیر پا گذاشتن قوانین متهم می کنند.
جالب تر اینکه بعضی اوقات ما را هم به خاطر دروغ گفتن و زیرپا گذاشتن قوانین متهم می کنند. باید همیشه حواسمان باشد هیچ کار اشتباهی نکنیم )).
وقتی گفتم یک مثال بزنید ، دیانا چندین مثال زد (( یک بار وقتی ایزابل دید اتومبیل را به یک جای پارک ممنوع در ایستگاه مترو بردم تا الیوت را سوار کنم مضطرب شد و گفت چرا قوانین رو زیر پا میذاری ؟ الان پلیس جریمت می کنه... یا مثلا وقتی هنگام بازی تاکر فکر میکند ایزابل به کارت او نگاه کرده و شروع به جیغ زدن می کند و می گوید چرا به کارتهام نگاه کردی؟ این کارِت تقلبه.
ایزابل هم فریاد کنان جواب می دهد من که نگاه نکردم ! چرا دروغ میگی؟ و هر کدامشان هر روز که از مدرسه برمی گردند، داستانی درباره یک همکلاسی بی انصاف ، دروغگو یا قانون شکن دارند که تعریف کنند)).
خب ، معنای این چیست؟ چرا کودکتان اینقدر متوجه قوانین است ، تا جایی که روش برخورد با شما ، برادر و خواهرها و بقیه افرادی که در دنیایش هستند را تحت تاثیر قرار می دهد؟ چطور میخواهید به کودکتان جواب دهید تا بتواند رفتاری داشته باشد که در اجتماع قابل قبول است؟

کشف معنای سوال
شروع مدرسه و زندگی وسیع تر اجتماعی، بعدی کاملا جدید را وارد زندگی کودکتان می کند . کل مدرسه یعنی اشتراک ، نوبت ، راستگویی و پیروی از قوانین. تجربه مدرسه از کودک دعوت می کند که قوانین انصاف و صداقت را به نحوی بی سابقه درک کند.
این چیز خوبی است ! از لحاظ رشدی ، کودکان این گروه سنی طبیعتا نگرانی بسیاری را در مورد پیامدهای شکستن قوانین دارند. آنها نوعا احترام بسیاری برای اولیاء امور قائلند : معلم ها ، ناظم ها ، افسران پلیس و دیگر اولیاء مهم است که از این احساس کودکتان در این سن پشتیبانی کنید.
اما مفاهیمی که او در این سن یاد می گیرد ، برایش جدید هستند ، و او معنای ظاهری آنها را یاد می گیرد . به علاوه بچه این سن هنوز یاد نگرفته که مسائل را خاکستری ببیند.
او دنیایش را به شکل ثابت کاملا (( سیاه سفید )) می بیند. لذا یک کودک پیش دبستانی تا سال های اولیه ابتدایی حس شدیدی نسبت به انصاف و درست و غلط دارد. او در این مرحله از رشد تقلب را دوست ندارد و به همین دلیل ، مهم است که شما نیز این کار را دوست نداشته باشید . او دوست دارد همه حتی شما ، طبق قوانین کار کنید.
یکی از پیامدهای تفکر غیرقابل انعطاف او این است که غالبا موضع خودش را حق می بیند و موضع بقیه افراد را ناحق. این انعطاف ناپذیری باعث میشود او در قبال دیگران اتهام زن ، ایرادجو و منفی باشد.
وظیفه شما این است که به او یاد دهید روش حرف زدن با بقیه بخش مهمی از ایجاد و حفظ روابط است.
مهارت هایی را که اکنون یاد خواهید گرفت خوب به خاطر بسپارید چرا که وقتی کودکتان به سن نوجوانی رسید ، بار دیگر به آنها نیاز خواهید داشت. نوجوانان نیز زیاد به بچه های این سن بی شباهت نیستند ؛ آنها نیز دیدگاه خاص خود را دارند و باور دارند والدین هیچ حالی شان نیست!

بهترین روش جواب دادن
باید به کودکتان کمک کنید بهفهمد که دیدگاه سیاه و سفید شخصی اش شاید تنها روش دیدن وضعیت نباشد و زدن چنین اتهامی ممکن است موجب ناراحتی یا عصبانیت طرف مقابل شود.
هرگاه سوال اتهام آمیزی را از کودکتان شنیدید ، باید قبل از اینکه جواب او را بدهند ( یا خودتان جواب او را بدهید ) او را متوقف کرده و از او بخواهید حرفش را با تحریک آمیزی کمتر بیان کند برای مثال :
- (( چرا تقلب می کنی ؟ )) میتواند تغییر کند به (( فکر کنم به کارت هام نگاه کردی. اگر واقعا نگاه کردی ، میشه دیگه کارِت رو تکرار نکنی؟ اگر هم که نگاه نکردی پس هیچی .))
- (( چرا دروغ میگی ؟ )) میتواند تغییر کند به (( ناراحت می شم وقتی میبینم راستش رو بهم نمیگی )).
- (( چرا به کارت هام نگاه می کنی؟ این کارِت تقلبه! )) میتواند تغییر کند به (( میشه لطفا به کارت هام نگاه نکنی؟ یا اگه دستمو پایین گرفتم بهم بگو دستمو ببرم بالا)).
- (( چرا قانون رو رعایت نمی کنی؟ )) میتواند تغییر کند به (( مامان به نظرت کار درستیه اینجا پارک کنی؟))
شاید برای کودکتان آسان نباشد این تغییرات را بپذیرد ، یا پافشاری روی این تغییرات برای شما مشکل باشد ، اما بهتر است هم اکنون که او هنوز کم سن و سال است روی او کار کنید و هرچه توانستید کارتان را ادامه دهید. ارزشش را دارد ، چرا که هر چه بیشتر کار کنید ، کودکتان اتهام زنی و خرده گیری اش کمتر می شود.
به علاوه ، هر چه بیشتر با او روی این مسأله کار کنید ، او بیشتر یاد خواهد گرفت که اکثر موقعیت ها سیاه و سفید نیستند. سال های بسیاری طول می کشد این درس تکمیل شود ، اما اگر همین الان شروع نکنید ، کودکتان هیچگاه آن را یاد نخواهد گرفت و به شخص بزرگسالی تبدیل میشود که کله شق و سخت گیر بوده و همیشه میخواهد همه چیز سرجایش باشد، که البته مردم با چنین شخصی رفاقت نمی کنند.
یادتان باشد که این قضیه سیاه و سفید، دوباره در دوره نوجوانی بروز می کند ، اما اگر از همین الان به کودکتان یاد داده باشید که مسائل را میتوان طور دیگری نیز دید ، و اگر این آموزه را در تمام دوران کودکی تقویت کنید ، او قطعا قادر خواهد بود عاقلانه تر ، پخته تر و انعطاف پذیرتر به دنیای نوجوانی و جوانی وارد شود.