تنظیم خواب نوزاد، بهترین روش
از سن ۶ ماهگی، نوزاد نیاز دارد در طول روز ۱۴ ساعت بخوابد و ممکن است ۷ ساعت را بی وقفه و پشت سر هم در خواب باشد.
از سن ۶ ماهگی، نوزاد نیاز دارد در طول روز ۱۴ ساعت بخوابد و ممکن است ۷ ساعت را بی وفقه و پشت سر هم در خواب باشد. اگر نوزاد در طول خواب بیدار شود، تلاش می کند خودش را دوباره بخواباند. چرت صبحگاهی و عصرگاهی او ممکن است حدود ۱ - ۱/۵ ساعت طول بکشد. اگر برنامه مشخصی برای خواب و بیداری او داشته باشی، روند خواب او منظم تر و دقیق تر خواهد شد. در ادامه چند روش خوب برای منظم کردن برنامه خواب نوزاد در طول شب را به تو معرفی می کنم:
انجام یک بازی بی صدا و آرام؛
حمام با آب گرم؛
لباس خواب پوشاندن به نوزاد؛
قصه گفتن و داستان تعریف کردن؛
لالایی خواندن؛
ماساژ دادن؛
بوسیدن و شب بخیر گفتن.
یادت باشد هر کدام از این روش ها را که انتخاب کنی، باید هر شب همین روند را تکرار کنی و. دقیقاً این برنامه را طبق ساعت و زمان مشخص پیاده کنی. با انجام این برنامه منظم و همیشگی، نوزاد احساس امنیت و آرامش می کند و برنامه خواب او منظم می شود. او با شروع این برنامه متوجه خواهد شد که وقت خواب فرا رسیده و باید خودش را برای آن آماده کند. اگر می توانی سعی کن حدود ۱/۵ ساعت قبل از شروع این برنامه وقت بگذاری و محیط خانه را آرام و ساکت کنی. تلویزیون را خاموش کن، آرام تر صحبت کن و از انجام کارهای پر سر و صدا خودداری کن تا او را متوجه کنی که برای برنامه خواب شبانه آماده می شوی.
در انجام برنامه خواب نوزاد ثابت قدم باش
اگر خواب نوزاد دقیق و منظم باشد، تو و او هر دو از مزایای آن بهره مند خواهید شد. این برنامه خواب شامل تعیین زمان مشخص برای رفتن به محل خواب و بازه زمانی دقیق در خواب بودن است. با انجام این برنامه زمانی دقیق و مشخص، تمام کارهای نوزاد زمان مند و دقیق خواهد شد. تو می دانی که او هر روز باید سر ساعت ۱۲/۵ ناهار بخورد و چرت عصرگاهی او از ساعت ۲ - ۳/۵ طول می کشد. بهتر است این برنامه را به هیچ عنوان به هم نزنی و همیشه به آن پایبند بمانی. وقتی نوزاد تو چرت می زند، غذا می خورد، بازی می کند یا برای خواب آماده می شود، در ذهن او برنامه ای تکرار می شود که به روند زندگی اش نظم می دهد و راحت تر به خواب خواهد رفت.
به نوزادت این شانس را بده که خودش به خواب برود
اگر می خواهی روند خواب نوزاد در طول شب را منظم کنی، باید اجازه دهی خودش خوابیدن را یاد بگیرد. این بخش طبیعی از روند رشد و یادگیری اوست و با این کار کم کم تفاوت روز و شب را هم می آموزد. وقتی زمان خواب فرا رسید، او را در محل خواب قرار بده. او باید یاد بگیرد بدون وابستگی به تو یا شیر خوردن به خواب برود. اگر گریه کرد، چند دقیقه صبر کن بعد به سراغ او برو. شاید عجیب باشد اما توانایی او برای به خواب رفتن از آنچه که فکرش را کنی بیشتر است. نوزادان از حدود ۳ ماهگی می توانند خودشان به خواب بروند.
مشکلات خواب در ۶- ۹ ماهگی
در حدود ۷ ماهگی، نوزاد یاد می گیرد که او و تو موجودات جدا از همی هستید؛ بنابراین ممکن است در طول روز به اضطراب جدایی دچار شود و زمانی که تو کنارش نیستی به شدت بی قراری کند. وقتی در طول شب بیدار می شود، برای تو دلتنگ شده است و تو را صدا خواهد زد. نگران نباش؛ هرچه نوزاد تو بزرگ تر شود، این موضوع را متوجه می شود که تو قرار نیست او را تنها بگذاری و همیشه باز می گردی، حتی اگر در این لحظه او تنها مانده باشد.
دندان درآوردن هم مشکل دیگری است که می تواند روند خواب نوزاد را تحت تأثیر قرار دهد. رشد جسمی و ذهنی نوزاد در این بازه زمانی بسیار سریع است. او می تواند بنشیند، قلت بزند، سینه خیز برود و حتی با کمک وسیله ها بایستد. بیدار شدن در طول شب و دوباره خوابیدن هم مهارت دیگری است که او باید با آن کنار بیاید. اگر نوزاد تو بیدار شده و ناآرام است، به اتاقش برو و سعی کن با صحبت کردن با او آرامش کنی.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼