درباره زایمان زودرس، چند نکته مهم

اگر هفته سی و هفتم بارداری به اتمام برسد، جنین آماده به دنیا آمدن است؛ اما اگر تا پیش از این زمان، زایمان و تولد نوزاد اتفاق بیفتد، این زایمان زودرس خواهد بود. بیشتر زایمان های زودرس بعد از هفته سی و دوم بارداری اتفاق می افتند و سلامت نوزاد در این شرایط ممکن است دچار مشکل شود.
مراقبت شدید از نوزادان نارس که با زایمان زودرس به دنیا آمده اند، به سلامتی و ادامه حیات آن ها کمک می کند و آمار نوزادانی که سالم می مانند بسیار بیشتر از کسانی است که به واسطه زود یا نارس به دنیا آمدن، دچار مشکلاتی شده اند. با این حال گاهی تأثیرات این زایمان زودرس در دراز مدت مشخص می شود. به عنوان مثال فلج مغزی یا مشکلاتی در یادگیری از تأثیرات زایمان زودرس است.
اغلب نوزادانی که در هفته ۳۴ - ۳۶ بارداری به دنیا آمده اند، سلامت کامل جسمانی و ذهنی دارند، اما ممکن است این زایمان زودرس در دراز مدت منجر به تفاوت هایی بین آن ها و دیگر نوزادان شود. هرچه جنین بیشتر در رحم مادر باقی بماند، ارگان های بدن او تکمیل تر خواهد شد و شرایط بهتری خواهد داشت، ریه هایش کارکرد بهتری پیدا می کند و او برای نفس کشیدن آماده تر خواهد بود. همچنین در این شرایط او برای مکیدن سینه و تغذیه بهتر هم توانایی بیشتری خواهد داشت.

زایمان زودرس چقدر رایج است؟
در انگلستان حدود ۸% از زایمان ها زودرس هستند. اغلب این زایمان های زودرس نزدیک به هفته ۳۷ بارداری اتفاق افتاده اند و تنها ۲% از آنها پیش از هفته ۳۲ و ۱% پیش از هفته ۲۸ بارداری گزارش شده اند. به طور معمول و در اغلب موارد؛ اگر مادر سلامت باشد و بارداری سالمی را طی کند، نوزاد در همان فاصله هفته ۳۷ - ۴۲ بارداری به دنیا می اید. تنها ۲% از مادرانی که بارداری سالمی داشته اند، دچار زایمان زودرس شده اند.

چرا زایمان زودرس اتفاق می افتد؟
در بسیاری از موارد زایمان زودرس در شرایطی رخ می دهد که درد زایمان خود به خود آغاز شود اما کیسه آب پاره نشود. حدود ۱/۴ از کسانی که به زایمان زودرس دچار می شوند، مجبور به انجام عمل جراحی سزارین می شوند تا به جنین یا مادر آسیبی نرسد. زایمان زودرس در مادران بارداری که دو یا چند قلو دارند بیشتر اتفاق می افتد. با این حال در بسیاری از موارد مشخص نمی شود که چرا در بارداری های تکی، زایمان زودرس اتفاق می افتد.
به طور کلی می توان گفت این مسائل ممکن است منجر به زایمان زودرس شوند:
کشیدگی یا بزرگی زیاد رحم؛ که در بارداری دو یا چند قلوها بیشتر اتفاق می افتد؛ یا اگر مایع آمنیوتیک بیش از حد باشد هم ممکن است این مشکل بروز پیدا کند؛
ضعیف بودن گردنه رحم یا کوتاهی آن که پزشک متخصص با توجه به سونوگرافی اولتراساوند می تواند این مشکل را بررسی کند یا تشخیص دهد؛
سابقه زایمان زودرس؛
التهاب باکتریایی مایع آمنیوتیک یا کیسه آب؛
پاره شدن کیسه آب؛
خونریزی شدید؛
مشکلات غیر منتظره رحم.
زمان آغاز بارداری و سبک زندگی با احتمال امکان زایمان زودرس ارتباط دارد. اگر در سبک زندگی مادر این عوامل نقش داشته باشند، احتمال زایمان زودرس بیشتر خواهد شد:
بین بارداری ها فاصله کمی وجود داشته باشد؛
در طول دوران بارداری حمایت عاطفی اندکی از مادر شود یا او دچار مشکلات روحی باشد؛
مادر به مصرف مواد یا سیگار کشیدن اعتیاد داشته باشد؛
وزن زیاد یا بسیار کمی داشته باشد؛
بارداری به وسیله آی وی اف اتفاق افتاده باشد.
در ادامه باز هم در مورد زایمان زودرس با هم صحبت می کنیم.