دلایل برداشتن رحم، چه زمانی ضروری است؟

برداشت رحم یکی از جراحی‌ های پر اهمیت برای زنان است که فقط در صورت عدم موفقیت سایر روش‌‌ های درمانی توصیه می‌‌ شود. رایج‌ترین دلایل برداشتن رحم عبارتند از:

خونریزی‌‌های سنگین، که می‌تواند به علت فیبروئید باشد
بسیاری از زنان طی عادت ماهیانه حجم زیادی خون از دست می‌دهند. این افراد ممکن است با عوارض دیگری مواجه شوند؛ نظیر درد و گرفتگی عضلات معده. این عوارض در مورد بعضی زنان می‌تواند بر روی کیفیت زندگی روزانه آنها اثر بگذارد.
درد لگنی، که ممکن است بعلت آندومتریوز، درمان‌های ناموفق بیماری التهابی لگن، آدنومیوز یا فیبروئید ایجاد شود.
بیماری التهاب لگنی در اثر عفونت‌های باکتریایی ایجاد می‌شود. چنانچه بیماری التهاب لگنی به موقع تشخیص داده شود، می‌تواند با آنتی‌بیوتیک درمان شود؛ اما چنانچه گسترش یابد، می‌تواند سبب آسیب به رحم و لوله فالوپ شده و به دردهای مزمن بیانجامد.

آندومتریوز
آندومتریوز شرایطی است که طی آن سلول‌های رحمی در سایر نقاط بدن و دستگاه تناسلی مانند تخمدان‌ها، لوله‌‌های فالوپ، کلیه و روده دیده می‌شوند. این اتفاق سبب آسیب و التهاب به سایر قسمت‌های بدن می‌شود. این پدیده می‌تواند منجر به درد، خونریزی‌های نامنظم و شدید و حتی ناباروری شود.

فیبروئید
فیبروئید تومورهای غیرسرطانی هستند که در رحم رشد می‌کنند. این تومورها سبب خونریزی شدید و درد حین قاعدگی، درد لگنی، تکرر ادرار یا یبوست و درد و ناراحتی حین آمیزش جنسی می‌شوند.

آدنومیوز
حالتی است که طی آن بافت‌های رحمی در دیواره ماهیچه‌ای رحم رشد می‌کنند. این بافت‌های اضافی سبب درد حین قاعدگی و دردهای لگنی می‌شود.

افتادگی رحم
چنانچه بافت و لیگامنت‌های که رحم را حمایت می‌کنند تضعیف شوند، سبب افتادگی آن نسبت به جایگاه طبیعی‌اش می‌شوند. این عارضه سبب دردهای ناحیه کمر، احساس خارج شدن چیزی از واژن، بی‌اختیاری ادرار و اختلال در آمیزش جنسی می‌شود. زایمان یکی از دلایل افتادگی رحم می‌تواند باشد.

سرطان رحم، تخمدان یا دهانه رحم
با توجه به علت عارضه، جراح ممکن است بخشی از رحم یا تمام آن را خارج کند. برداشتن تمام رحم شایع‌ترین حالت است. با این حال، ممکن است پزشک تنها تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ را خارج کند. بسیاری از عوارضی که جراحی برداشتن رحم به خاطر آن‌ها انجام می‌شود، بوسیله سایر روش‌های درمانی قابل کنترل هستند. مثلا می‌توان برای کنترل اندومتریوز از هورمون درمانی استفاده کرد. می‌توان جهت درمان فیبروئید از سایر روش‌های جراحی استفاده کرد. اما در مورد سرطان‌های رحمی قطعا برداشتن رحم بهترین گزینه خواهد بود.
پس از پایان جراحی برداشتن رحم، بیمار ۲ الی ۵ روز در بیمارستان بستری خواهد شد. علائم حیاتی بیمار بوسیله پزشک کنترل شده و جهت کاهش درد از دارو استفاده می‌شود. بیمار تشویق به قدم زدن می‌شود تا از لخته شدن خون در پاها پیشگیری شود. چنانچه برداشتن رحم از طریق واژن انجام شود، جهت جلوگیری از خونریزی پانسمان می‌شود. طی ده روز اول، خروج خون و ترشحات قهوه‌ای از واژن طبیعی است. چنانچه برداشتن رحم از طریق واژن یا با روش لاپاراسکوپی انجام شود، پس از ۳ الی ۴ هفته فرد می‌تواند به فعالیت‌های روزانه خود برگردد. چنانچه برداشتن رحم از طریق جراحی شکم انجام شود، زمان بهبود طولانی‌تر خواهد بود و حدود ۶ هفته طول می‌کشد.