جیغ زدن کودک، دلایل آن

جیغ زدن کودک دلایل مختلفی می تواند داشته باشد که در طی مدت رشد و مراحل مختلف آغازین زندگی بچه های کم سن و سال نمی‌توان آن گونه که باید و شاید نظم و ترتیب را به آنان آموزش داد که طی این جریان بچه ها دست به واکنش هایی همچون جیغ زدن متوسل می شوند. در ادامه در این مقاله قصد داریم شما را با علل جیغ زدن کودک بیشتر آشنا سازیم. بنابرایم همچنان همراه ما باشید.

۱-شروع راه رفتن
کودکی که تازه شروع به راه‌رفتن کرده است علاقمند است به همه‌جا برود. او کاملاً می تواند تعادل خود را حفظ نماید، در این بین مرتب به زمین می‌خورد بنابراین والدین بایستی همواره مواظب او باشند. در نتیجه گاهی اوقات که بسته به شرایط والدین اجازه حرکت بیشتر را به کودک خود نمی دهند، آنان شروع به جیغ زدن می کنند.

۲-کنجکاوی و دست‌زدن به همه اشیاء
کودک یک‌ ساله دوست دارد همه‌چیز را امتحان کند، اشیاء را بردارد، درهای کابینت را بازکند، کشوها را بکشد، و در کل دوست دارد به همه‌چیز دست بزند. این کارها برای او یک نوع بازی و تفریح تلقی می شود. بنابراین اگر شما مانع کارش شوید جیغ و داد خواهد کرد و آموزش نظم وترتیب برای بچه های کم سن وسال قدری راحت نخواهد بود.

۳-تمایل به انجام‌دادن کارها به تنهایی
کودکان نوپا در حال حاضر نمی‌توانند به‌ طور درست و عقلانی فکر کنند و تصمیم بگیرند. کارهایی که در سال اول زندگی خود انجام می‌دهند،‌ تقریباً بدون فکر و تصمیم‌گیری منطقی صورت می‌گیرد. برای فرزند کم سن و سال شما این موضوع اهمیتی نداردکه در کاری موفق شود یا نه، او تنها می‌خواهد کار موردنظر را انجام دهد. به‌همین‌ خاطر گاهی در معرض خطر قرار دارد و اگر شما جلوگیری کنید با جیغ کشیدن مخالفت خود را نشان می دهد.

۵-لجبازی و نافرمانی
بعضی از رفتارهایی که ما دوست نداریم کودکان مان انجام دهند، به طور کل طبیعی هستند و مبنای شخصیت آینده او را شکل می‌دهند. به‌ طور مثال فرزندی که از یک مر حله ای به بعد می خواهد کارهایش را خود انجام دهد و دست به کارهای جسورانه‌ای دست می زند، امکان دارد در ابتدا به نظر شما گستاخ و سرکش به نظر آید، منتها مطمئن باشیدکه همین رفتار او منجر می‌شود که او در آینده شخصیتی مستقل داشته باشد.

۶-ایجاد تغییر در رفتار
شما بایستی وضعیت روحی کودک را درک کنید و بگذارید مراحل رشد او به‌خوبی طی شود. گاهی ممکن است احساس کنید او از شما دارد فاصله می گیرد، نافرمانی می‌کند. همواره تلاش کنید به این موضوع اهمیتی چندانی ندهید. این مرحله از رشد او سریع خواهدگذشت. فرزند شما در این مرحله علاقه دارد تمام کارها را خود به‌تنهایی انجام دهد و در نهایت ابراز وجود نماید. بنابراین درمواقعی که تغییراتی در رفتار و اعمال فرزندان مشاهده کردید، دست از تربیت او بردارید.

۷-ناآرامی و عصبی‌بودن
در مواقعی عدم آرامش در کودک منجر می‌شود که به صحبت‌های شما کمترین توجه را بنماید. بنابراین تربیت‌کردن او در چنین شرایطی کار عبث و بیهوده ای است.

۸-روبرو شدن با تغییرات بزرگ
مشکلات تربیتی درفرزند شما زمانی بروز می نماید که یکی از مراحل رشد خود را پشت‌سر گذاشته و وارد مرحله جدید و تازه ای شده است.

۹-عدم آگاهی والدین از مراحل مختلف رشد
به یاد داشته باشید تمام تجربیاتی که کودک در ابتدای زندگی خود کسب می‌ نماید، او را برای زندگی آینده‌اش مهیا می‌سازد. فرزند شما بایستی در همان محیط خانه یاد بگیرد چطور با سایر اعضای خانواده برخورد کند و گاهی کنار بیاید و سازش را در پیش بگیرد. این شیوه در روابط اجتماعی او در آینده نیز بسیار اثر خواهد گذاشت.