درباره نوزادان نارس، مواردی که باید بدانید

مدت‌زمان بارداری طبیعی در انسان حدود ۴۰ هفته است و اگر نوزاد حدود سه هفته یا بیشتر، زودتر از موعد مقرر متولد شود به‌عنوان نوزاد نارس شناخته می‌­شود. این نوزادان به علت وجود نقص‌هایی که در اثر زایمان زودرس ایجادشده، در شیر خوردن و تنفس مشکل‌دارند. از طرفی، به دلیل آنکه بافت چربی جنین در هفته‌های آخر بارداری تشکیل می‌شود، نوزادی که نارس باشد دارای بافت چربی زیر جلدی بسیار کمی است.
این نوزادان در حفظ گرمای بدن ناتوان هستند و دمای بدنشان سریعاً پایین می­­‌آید، بنابراین در برابر سرمای محیط بسیار حساس می­‌باشند. به همین علت این نوزادان را در انکوباتور نگهداری می‌­کنند. علاوه بر آن، این نوزادان پوست نازکی دارند و مویرگ‌های پوستشان به‌ طور مشخصی قابل‌ مشاهده است و به همین دلیل پوست این نوزادان به رنگ صورتی دیده می‌­شود.
نوزاد نارس به دلیل عدم رشد کافی ماهیچه‌های بدن، دارای ماهیچه‌های شل و ضعیف است و بنابراین از نظر جثه لاغرتر و کوچک‌تر از حالت عادی است. در صورتی‌ که نوزاد حدود ۵ تا ۶ هفته زودتر از موعد مقرر به دنیا بیاید و یا اگر وزنی کمتر از ۱۸۰۰ گرم داشته باشد، بایستی در دستگاه مخصوص نگهداری شود.
نوزاد نارس دارای وزن کمتر و جثه لاغرتر از حد طبیعی است.

اصلی‌ترین عوامل به دنیا آمدن نوزاد نارس کدام است؟
دوقلوزایی: درصورتی‌که بارداری قبلی دوقلو باشد، احتمال تولد نوزادان نارس افزایش می­یابد.
مشکلات مربوط به جفت: این مورد یکی از مهم‌ترین عواملی است که باعث زایمان زودرس و به دنیا آمدن نوزاد نارس می­شود.
عفونت مادر: عفونت مادر در دوران بارداری نیز تأثیر بسیار زیادی بر زایمان زودرس و تولد نوزاد نارس می­گذارد.
بیماری‌های مربوط به رحم و گردن رحم: این نوع مشکلات می­توانند بر تولد نوزاد نارس تأثیر داشته باشند.
مواد مخدر و الکل: مصرف مواد مخدر و الکل در دوران بارداری نیز در زایمان زودرس و تولد نوزاد نارس نقش مهمی دارد.
سن: احتمال تولد نوزاد نارس در مادران بارداری که زیر ۱۸ سال و بالای ۳۰ سال هستند، به‌طور قابل‌توجهی افزایش می­یابد.
تعداد زایمان‌های قبلی: با افزایش تعداد زایمان، دهانه رحم گشادتر شده و احتمال تولد نوزاد نارس افزایش می­یابد.
فعالیت بدنی نامناسب و سنگین در زمان بارداری: این مورد نیز یکی از علل مهم تولد نوزاد نارس هست.

علائم زایمان زودرس و تولد نوزاد نارس چیست؟
اگر قبل از هفته سی و هفتم بارداری، انقباضات منظم در رحم ایجاد شود، نشانه زایمان زودرس است. در این صورت، نوزادی که قبل از هفته سی و هفتم متولد شود، نارس محسوب خواهد شد.
مشاهده افزایش ترشحات رحمی
مشاهده ترشحات آبکی و یا خونی
خونریزی و لکه بینی از واژن
شکم‌درد و گرفتگی ماهیچه‌های شکمی مشابه دردهای قاعدگی و یا به‌صورت ایجاد چهار انقباض در طول یک ساعت
سنگینی و افزایش وزن در لگن
کمردرد به‌صورت منظم و یا با دردی که قبلاً تجربه نشده باشد.
نگهداری نوزادان نارس بایستی تحت نظر پزشک و در دستگاه مخصوص این نوزادان باشد.

درمان‌های لازم برای نوزاد نارس چه مواردی است؟
به دلیل مشکلاتی که نوزاد نارس با آن‌ها مواجه است، این نوزادان زیر نظر پزشک در بخش NICU و تحت مراقبت‌های ویژه برای کنترل تنفس و ضربان قلب و جلوگیری از عفونت نگهداری می­شوند. برای حفظ گرمای بدن این نوزادان، از تخت‌های ویژه‌ای برای گرم نگه‌داشتن آن‌ها استفاده می­شود.
تغذیه نوزاد نارس با استفاده از تزریق داخل سیاهرگ و یا از راه بینی انجام می­شود. تغذیه از راه بینی تا وقتی ادامه دارد که نوزاد بتواند به بلوغ کامل برای تنفس، مکیدن، بلعیدن و تغذیه از پستان برسد.
درصورتی‌که نوزاد دچار مشکلات تنفسی شدید باشد، باید در دستگاه تنفس (ونتیلاتور) قرار دهند تا ورود و خروج هوا به شش نوزاد راحت‌تر شود.
اگر چنانچه پزشک معالج صلاح ببیند، نوزاد نارس را با شیر مادر تغذیه می­کنند تا نوزاد در مقابل عفونت‌ها حفظ شود.نوزاد نارس چه ویژگی‌ها و مشکلاتی دارد؟ نکاتی که در رسیدگی به این نوزادان باید رعایت شود چیست؟

ویژگی‌های نوزاد نارس چیست؟
مدت‌زمان بارداری طبیعی در انسان حدود ۴۰ هفته است و اگر نوزاد حدود سه هفته یا بیشتر، زودتر از موعد مقرر متولد شود به‌عنوان نوزاد نارس شناخته می­شود. این نوزادان به علت وجود نقص‌هایی که در اثر زایمان زودرس ایجادشده، در شیر خوردن و تنفس مشکل‌دارند. از طرفی، به دلیل آنکه بافت چربی جنین در هفته‌های آخر بارداری تشکیل می­شود، نوزادی که نارس باشد دارای بافت چربی زیر جلدی بسیار کمی است. این نوزادان در حفظ گرمای بدن ناتوان هستند و دمای بدنشان سریعاً پایین می­­آید، بنابراین در برابر سرمای محیط بسیار حساس می­باشند. به همین علت این نوزادان را در انکوباتور نگهداری می­کنند. علاوه بر آن، این نوزادان پوست نازکی دارند و مویرگ‌های پوستشان به‌طور مشخصی قابل‌مشاهده است و به همین دلیل پوست این نوزادان به رنگ صورتی دیده می­شود. نوزاد نارس به دلیل عدم رشد کافی ماهیچه‌های بدن، دارای ماهیچه‌های شل و ضعیف است و بنابراین ازنظر جثه لاغرتر و کوچک‌تر از حالت عادی است. درصورتی‌که نوزاد حدود ۵ تا ۶ هفته زودتر از موعد مقرر به دنیا بیاید و یا اگر وزنی کمتر از ۱۸۰۰ گرم داشته باشد، بایستی در دستگاه مخصوص نگهداری شود.نوزاد نارس دارای وزن کمتر و جثه لاغرتر از حد طبیعی است.

اصلی‌ترین عوامل به دنیا آمدن نوزاد نارس کدام است؟
دوقلوزایی: درصورتی‌که بارداری قبلی دوقلو باشد، احتمال تولد نوزادان نارس افزایش می­یابد.
مشکلات مربوط به جفت: این مورد یکی از مهم‌ترین عواملی است که باعث زایمان زودرس و به دنیا آمدن نوزاد نارس می­شود.
عفونت مادر: عفونت مادر در دوران بارداری نیز تأثیر بسیار زیادی بر زایمان زودرس و تولد نوزاد نارس می­گذارد.
بیماری‌های مربوط به رحم و گردن رحم: این نوع مشکلات می­توانند بر تولد نوزاد نارس تأثیر داشته باشند.
مواد مخدر و الکل: مصرف مواد مخدر و الکل در دوران بارداری نیز در زایمان زودرس و تولد نوزاد نارس نقش مهمی دارد.
سن: احتمال تولد نوزاد نارس در مادران بارداری که زیر ۱۸ سال و بالای ۳۰ سال هستند، به‌طور قابل‌توجهی افزایش می­یابد.
تعداد زایمان‌های قبلی: با افزایش تعداد زایمان، دهانه رحم گشادتر شده و احتمال تولد نوزاد نارس افزایش می­یابد.
فعالیت بدنی نامناسب و سنگین در زمان بارداری: این مورد نیز یکی از علل مهم تولد نوزاد نارس هست.

علائم زایمان زودرس و تولد نوزاد نارس چیست؟
اگر قبل از هفته سی و هفتم بارداری، انقباضات منظم در رحم ایجاد شود، نشانه زایمان زودرس است. در این صورت، نوزادی که قبل از هفته سی و هفتم متولد شود، نارس محسوب خواهد شد.
مشاهده افزایش ترشحات رحمی
مشاهده ترشحات آبکی و یا خونی
خونریزی و لکه بینی از واژن
شکم‌درد و گرفتگی ماهیچه‌های شکمی مشابه دردهای قاعدگی و یا به‌صورت ایجاد چهار انقباض در طول یک ساعت
سنگینی و افزایش وزن در لگن
کمردرد به‌صورت منظم و یا با دردی که قبلاً تجربه نشده باشد.نگهداری نوزادان نارس بایستی تحت نظر پزشک و در دستگاه مخصوص این نوزادان باشد.

درمان‌های لازم برای نوزاد نارس چه مواردی است؟
به دلیل مشکلاتی که نوزاد نارس با آن‌ها مواجه است، این نوزادان زیر نظر پزشک در بخش NICU و تحت مراقبت‌های ویژه برای کنترل تنفس و ضربان قلب و جلوگیری از عفونت نگهداری می­شوند. برای حفظ گرمای بدن این نوزادان، از تخت‌های ویژه‌ای برای گرم نگه‌داشتن آن‌ها استفاده می­شود.
تغذیه نوزاد نارس با استفاده از تزریق داخل سیاهرگ و یا از راه بینی انجام می­شود. تغذیه از راه بینی تا وقتی ادامه دارد که نوزاد بتواند به بلوغ کامل برای تنفس، مکیدن، بلعیدن و تغذیه از پستان برسد.
درصورتی‌که نوزاد دچار مشکلات تنفسی شدید باشد، باید در دستگاه تنفس (ونتیلاتور) قرار دهند تا ورود و خروج هوا به شش نوزاد راحت‌تر شود.
اگر چنانچه پزشک معالج صلاح ببیند، نوزاد نارس را با شیر مادر تغذیه می­کنند تا نوزاد در مقابل عفونت‌ها حفظ شود.