معاینه داخلی واژینال، چه موقع نیاز است؟

آزمایش لگن شامل معاینه سیستم تناسلی زنانه است. آزمایش لگن، به معاینه اندام‌هایی چون فرج، واژن، رحم، تخمدان‌ها ولوله‌های رحم می‌پردازد. مثانه و مقعد نیز به‌طورمعمول مورد معاینه قرار می‌گیرند. آزمایش لگن شامل معاینه بصری اندام‌های تناسلی خارجی و معاینه بصری داخلی دیواره‌های واژن و گردن رحم با استفاده از ابزاری به نام اسپکولوم برای باز کردن حفره واژینال است. به‌علاوه، این آزمایش معاینه دستی، یا معاینه از طریق لمس سایز و شکل اندام‌های لگن را نیز شامل می‌شود.
آزمایش لگن ممکن است به‌عنوان بخشی از یک چکاپ منظم (معاینه کلی به‌منظور بررسی سلامت فرد) یا به‌منظور بررسی علائمی مانند خونریزی غیرطبیعی، ترشحات واژینال غیرطبیعی، یا درد انجام شود. آزمایشات لگن در طول چکاب‌های دوران بارداری نیز انجام می‌شود. آزمایشات لگن برای غربالگری‌های سرطان رحم که در آن نمونه‌ای از سلول‌ها به‌منظور بررسی میکروسکوپی از دهانه رحم (سرویکس) (که به پاپ اسمیر یا تست پاپ معروف است) گرفته می‌شود، نیز ضروری هستند. متخصص زنان و زایمان در مورد لزوم انجام آزمایشات بیشتر، جراحی‌ها، مراقبت‌های پس از عمل یا درمان به شما آگاهی‌های لازم را ارائه خواهد داد.

چه بیماری‌های از طریق آزمایش لگن قابل‌بررسی هستند؟
آزمایش لگن می‌تواند در ارزیابی و تشخیص چندین بیماری مفید واقع شود. برخی از این بیماری‌ها عبارت‌اند از:
عفونت‌های منتقله از راه جنسی مانند سوزاک، سیفیلیس، تریکوموناس، ویروس پاپیلوم انسانی و کلامیدیا
بررسی ابعاد دیافراگم یا قرار دادن یک دستگاه داخل رحمی (آ یو دی) برای پیشگیری از بارداری
واژینوز باکتریال
عفونت‌های قارچی
عفونت‌های مجرای ادراری
خونریزی غیرطبیعی رحم
تومورهای فیبروئید
کیست تخمدان
نازایی
سندرم تخمدان پلی کیستیک
خونریزی مقعدی
اندومتریوز
تومورهای اندام‌های تناسلی
زگیل تناسلی
بارداری
حاملگی خارج از رحم

چه موقع بیمار باید آزمایش لگن را انجام دهد؟
هیچ توصیه خاصی در مورد زمان انجام آزمایش لگن و معاینه زنان وجود ندارد. آزمایش لگن در ۲ یا ۳ سال اول به‌صورت سالانه انجام می‌شود. پس از انجام ۲ یا ۳ آزمایش لگن به‌طور سالانه، پزشک ممکن است انجام آزمایش لگن را هر ۲ یا ۳ سال یک‌بار توصیه کند. زنان بالای ۲۱ سال باید آزمایشات منظم لگن، را همانند چکاب‌های کلی در دستور کار خود قرار دهند. گاهی اوقات پزشک قبل از تجویز روش‌های پیشگیری از بارداری آزمایش لگن را انجام می‌دهد.

آماده شدن برای آزمایش لگن
آزمایش لگن و معاینه زنان ممکن است نیازمند آمادگی‌های خاص باشد. از انجام آزمایش لگن و تست پاپ در زمان قاعدگی اجتناب کنید. بهتر است آزمایش لگن را در اواسط چرخه قاعدگی خود، بین ۱۰ تا ۲۰ روز پس از اولین روز یک دوره قاعدگی انجام دهید. ۴۸ ساعت پیش از آزمایش لگن و تست پاپ از رابطه جنسی اجتناب کنید. ۴۸ ساعت قبل از آزمایش لگن و تست پاپ از شستشوی واژن، مصرف داروهای واژینال یا کرم‌های ضدبارداری (اسپرم کش)، فوم‌ها یا ژل‌ها (به‌جز موارد تجویزشده توسط پزشک) خودداری کنید. این محصولات می‌توانند سلول‌های غیرطبیعی را از بین برده یا پنهان کنند. خالی کردن مثانه پیش از انجام آزمایش لگن موجب می‌شود که بیمار احساس راحتی بیشتری داشته باشد. قبل از انجام آزمایش، متخصص مراقبت‌های بهداشتی سؤالاتی در مورد تاریخچه پزشکی و سابقه باروری بیمار مطرح خواهد کرد، ازجمله:
تاریخ آخرین قاعدگی
آیا فرد ازلحاظ جنسی فعال بوده و آیا از روش‌های پیشگیری از بارداری استفاده می‌کند.
هرگونه اختلال در قاعدگی،‌ مانند لکه بینی یا درد
احتمال بارداری

فرآیند انجام آزمایش
بسیاری از زنان معاینه داخلی زنان را ازلحاظ جسمی و روحی مشکل می‌دانند. پزشکان تلاش می‌کنند که تا حد امکان این آزمایش را بدون درد انجام دهند و در طول معاینه زنان با دریافت بازخورد از بیمار موجب اطمینان خاطر او می‌گردند. تحقیقات نشان می‌دهد که احساس ناراحتی جسمی و روحی در طول معاینه لگن در برخی از زنان بیشتر است. پزشکان می‌توانند در طول آزمایش لگن، با چرب کردن محل فروکردن ابزار و آگاهی به زنان در مورد روند آزمایش قبل از شروع کار مراقبت ویژه‌ای به بیمار ارائه دهند. اگر بیمار در هر مرحله از آزمایش احساس ناراحتی کرد، باید حتماً پزشک را مطلع سازد. متخصص مراقبت‌های بهداشتی از بیمار درخواست می‌کند تا لباس‌هایش را از کمر به پایین خارج ساخته و یک شیت مخصوص به تن کرده و بر روی میز آزمایش دراز بکشد. معمولاً زانوها خم‌شده و با فاصله از یکدیگر قرار می‌گیرند. این حالت امکان تنفس عمیق و شل کردن عضلات در طول آزمایش لگن را فراهم می‌سازد.

آزمایش بصری
در ابتدا، پزشک به معاینه واژن به صورت بصری و فرج می‌پردازد. پزشک ممکن است قرمزی، خارش، ترشح، کیست یا هر علامتی که حاکی از وجود یک بیماری انتقال‌یافته از راه جنسی باشد، مانند زخم را موردبررسی قرار دهد.

آزمایش اسپوکولوم
سپس، پزشک برای معاینه واژن ابزاری به نام اسپکوکولوم را در واژن فرومی‌کند. اسپوکولوم ابزاری از جنس فولاد ضدزنگ یا پلاستیک و شبیه به یک تکه چوب است. زنان باید نفس عمیق کشیده و سعی کنند عضلات واژن، مقعد و شکم خود را در هنگام فروکردن اسپوکولوم شل نگه‌دارند. گاهی اوقات پزشکان پیش از انجام آزمایش اسپلولوم را گرم می‌کنند.

پاپ اسمیر
پزشک ممکن است قبل از خارج کردن اسپکولوم، با استفاده از ابزاری شبیه به یک کاردک کوچک، ضربه‌هایی را به رحم وارد کند. بکشد. این ابزار سلول‌ها را برای آزمایشات بعدی جمع‌آوری می‌کند. این روش معاینه زنان به پاپ اسمیر معروف است. پزشک با نگاه کردن به سلول‌ها، می‌تواند بیماری‌هایی نظیر سرطان و بیماری‌های منتقله از راه جنسی را تشخیص دهد.

معاینه دستی
اندام‌های باروری داخلی و اندام‌های جنسی بیمار از طریق معاینه دستی موردبررسی قرار می‌گیرند. این بدان معنا است که پزشک برای معاینه واژن دستکش‌های روغنی را به دست کرده و دو انگشت خود را در واژن بیمار فرومی‌کند و دست دیگر را بر روی شکم بیمار قرار می‌دهد. این معاینه زنان به‌منظور بررسی بی‌نظمی و اختلالات رحم یا تخمدان‌ها انجام می‌گیرد. در طول این معاینه، پزشک قادر خواهد بود تا اندازه رحم بیمار را تعیین کند. همچنین احتمال بارداری و نیز هرگونه اختلال لوله‌های رحمی نیز قابل‌بررسی می‌باشند. درنهایت، ممکن است یک معاینه مقعدی نیز انجام شود. گاهی اوقات، پزشک انگشتان خود را به‌طور هم‌زمان به داخل مقعد و واژن فرومی‌کند تا ناهنجاری‌های موجود در بافت بین دو اندام را بررسی کند.

نتیجه
پزشک قادر خواهد بود تا در صورت بروز هرگونه ناهنجاری، بیمار را بلافاصله مطلع سازد. بااین‌حال، نتایج پاپ اسمیر ممکن است چند روز طول بکشد. پزشک ممکن است داروهایی را تجویز کند یا دستور مراجعه بعدی را بدهد. یافته‌های غیرطبیعی ممکن است به این معنا باشد که تحقیقات بیشتری لازم است. یافته‌های غیرطبیعی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
التهاب
جراحت‌های باز یا زخم
ترشحات غیرطبیعی
تورم فرج، مهبل یا دهانه رحم
درد غیرمعمول یا حساسیت به لمس
توده یا تومور
بزرگی یا عدم تحرک (ثبات) رحم یا تخمدان‌ها
عدم قرارگیری طبیعی رحم یا تخمدان‌ها در شکم

خطرات
آزمایشات لگن رایج هستند، اما ممکن است در طول انجام آزمایش و تشخیص بیمار اندکی احساس ناراحتی کند.