علائم افسردگی در نوزادان، مخصوص متولدین پاییز و زمستان

پژوهشگران دانشگاه کاردیف(Cardiff University) ولز در مطالعه اخیرشان اظهار کرده‌اند احتمال ابتلا به افسردگی در کودکانی که در فصل پاییز و زمستان متولد می‌شوند بیشتر است.
دانشمندان دریافته‌ اند مادرانی که در دو فصل پاییز و زمستان زایمان می‌کنند، در بزاق خود سطح بالاتری از هورمون کورتیزول که مرتبط با استرس است را دارند.
به گفته کارشناسان شواهد نشان می‌دهد، ترشح بیش از حد هورمون کورتیزول در دوران بارداری خطر ابتلا به اختلالات روانی کودک در آینده را افزایش می‌دهد.
محققان ادعا می‌کنند علاوه بر افسردگی، این یافته‌ها می‌توانند توضیح دهند که چرا افرادی که در فصل پاییز یا زمستان متولد می‌شوند، احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی در آنها زیاد است.
محققان دانشگاه کاردیف اعلام کردند این نخستین بار است که تأثیر فصول بر میزان کورتیزول بزاق مادر در اواخر بارداری مورد بررسی قرار می‌گیرد.
طی این مطالعه که به رهبری پروفسور "سامانتا گارای"(Samantha Garay) انجام شد، ۳۱۶ خانم که در ولز زندگی می‌کردند مورد بررسی قرار گرفتند. هریک از خانم‌ها در طول دوران بارداری نمونه‌های بزاق خود را تهیه کرده و پرسشنامه‌هایی را برای ارزیابی میزان افسردگی و اضطراب خود پر کرده بودند.
ترشح هورمون کورتیزول در براق زنانی که فرزندان خود را در پاییز یا زمستان به دنیا آورده بودند، ۲۰ درصد نسبت به زنانی که در بهار یا تابستان زایمان کرده بودند، بیشتر بود.
کورتیزول معروفترین "گلوکوکورتیکوئید"(glucocorticoids) بدن است که از غده فوق کلیوی ترشح می‌شود. کورتیزول به وسیله هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک(ACTH)، تولید شده توسط هیپوفیز در پاسخ به استرس، سنتز می‌شود.
با توجه به یافته‌ها، سطح کورتیزول زنان باردار به طور متوسط در فصول بهار و تابستان ۰.۰۵ میکروگرم بر دکا لیتر و ۰.۰۶ میکروگرم بر دکا لیتر کاهش می‌یابد.
محققان گفتند این بدان معناست که نوزادانی که در پاییز و زمستان متولد می‌شوند، قبل از تولد در معرض مقادیر بالایی از کورتیزول هستند.
پروفسور "روسالیند جان"(Rosalind John) نویسنده ارشد این مطالعه که در مجله "Psychoneuroendocrinology " منتشر شد، گفت: مقادیر بالای کورتیزول در زنان باردار قبلاً با خطر ابتلای کودکان به اختلالات روانی مرتبط بوده است اما طی این مطالعه دریافتیم افسردگی در کودکان متولد شده از مادران دارای مقادیر بالای کورتیزول زیاد است. یافته‌های جدید می‌تواند توضیح دهد که چرا این اختلالات در افرادی که در فصول پاییز و زمستان متولد می‌شوند شایع‌تر است.
کورتیزول توسط غدد فوق کلیوی تولید می‌شود و غالباً به آن هورمون استرس گفته می‌شود زیرا با درک یک تهدید افزایش می‌یابد. در دوران بارداری، سطح کورتیزول به طور طبیعی افزایش می‌یابد. به طور کلی میزان ترشح کورتیزول به عواملی از جمله سن، جنس و قومیت بستگی دارد و میزان آن در بدن افراد متفاوت است.
پروفسور جان در ادامه افزود: ما طی این مطالعه تنها دریافتیم احتمال افسردگی در کودکانی که از مادران دارای سطح کورتیزول بالا متولد می‌شوند، بالا است اما علت این موضوع که چرا زنانی که در زمستان یا پاییز زایمان می‌کنند دارای میزان کورتیزول بالایی هستند تاکنون مشخص نشده است.
تأثیر فصول و هوا بر خلق و خو موضوع پیچیده‌ای است و به خوبی درک نشده است اما تصور می‌شود که کم قرار گرفتن در معرض نور خورشید در ماه های فصل پاییز و زمستان با خلق و خوی افسرده مرتبط باشد.
به عنوان مثال در مبتلایان به "اختلال عاطفی فصلی"(SAD) محرومیت از نور خورشید تولید ملاتونین و سروتونین را مختل می‌کند. این هورمون‌ها خواب آلودگی و احساس افسردگی را کنترل می‌کنند و بنابراین کاهش ساعات "روشنی روز"(daylight) ممکن است بر تولید آن‌ها در ناحیه هیپوتالاموس مغز تأثیر بگذارد.
پژوهشگران گفتند: قرار گرفتن در معرض محیط منفی در دوران بارداری می‌تواند بر رشد کودک تأثیر بگذارد به عنوان مثال می‌تواند خطر ابتلا به بیماری روانی یا دیابت نوع ۲ را در کودک افزایش دهد.
پژوهشگران در انتها افزودند: مطالعات بیشتری برای کشف ارتباط بین فصول و سطح کورتیزول مورد نیاز است.
مطالعات بسیاری برای اثبات این موضوع مورد نیاز است. در حال حاضر پژوهشگران تنها می‌دانند که بیشتر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در ماه‌های ژانویه و فوریه متولد شده‌اند. روان‌گسیختگی، اسکیزوفرنی یا شیزوفرنی( Schizophrenia) یک اختلال روانی شایع است که از ویژگی‌های بارز آن فقدان توانایی در اندیشیدن، عاطفه ضعیف، انجام رفتارهای نامعقول و ناتوانی در درک واقعیت است. البته شایان ذکر است که منظور از ناتوانی در درک واقعیت، توهمات مغزی فرد بیمار می‌باشد. این بیماری در میان همهٔ بیماری‌های عمدهٔ روان‌شناختی از همه وخیم‌تر و شدیدتر می‌باشد و معمولاً خود را به صورت توهمات شنیداری، توهم‌های جنون آمیز یا عجیب و غریب، یا تکلم و تفکر آشفته نشان می‌دهد و با اختلال در عملکرد اجتماعی یا شغلی قابل توجهی همراه است و فرد را از همه جوانب زندگی عقب می‌اندازد.