چرا بچه ها به حرف گوش نمی کنند؟

یکی از علت های گوش ندادن بچه ها به حرف های پدر و مادر ؛ این است که از کلماتی مانند: "تو"، "چرا"، "نه"، "نمی توانی" و "نکن" استفاده می کنند که به معنای حمله به شخصیت کودک است و مانع از گوش دادن کودک به شما می شود.
گوش ندادن یا عدم توجه فرزندان به والدینشان باعث ناراحتی آنها می شود. این ناراحتی هیچ کمکی نمی کند زیرا فقط مشکل را بدتر می کند. به عنوان والدین یک کودک، آیا راه حلی برای مواقعی که فرزندتان به شما گوش نمی کند دارید؟ دلایل مختلفی برای عدم توجه کودکان به صحبت های والدین وجود دارد. گاهی اوقات کودکان رفتاری کاملاً متضاد با خواسته پدر و مادر خود انجام می دهند، و به نظر می رسد نمی توانند از آنها پیروی کنند. در اینجا برخی دلایل بی توجهی بعضی از کودکان و همچنین نکاتی برای رفع این رفتار ارائه شده است.

دلایل بی توجهی و گوش ندادن کودکان به والدین و نکات رفع آنها
۱. والدین اغلب بدون جلب توجه کافی کودک صحبت می کنند
وقتی شما صحبت می کنید و می خواهید فرزندتان گوش بدهد، مطمئن شوید هیچ چیزی که باعث حواس پرتی شود در اطرافتان وجود ندارد. در این صورت ممکن است کودک مشغول چیز دیگری شود. توجه کودک را به خود جلب کنید و اجازه بدهید بداند که لازم است با او جدی صحبت کنید. از او بخواهید کاری که انجام می دهد را متوقف کند و با دقت به شما گوش کند. داشتن ارتباط چشمی ضروری است.
۲. والدین اغلب با صدای بلند صحبت می کنند
ممکن است لازم باشد که والدین با صدای بلند با اعتباری صحبت کنند. بعضی از بچه ها فقط زمانی پاسخ می دهند که با صدای بلند با آنها صحبت شود، زیرا به این مسئله عادت کرده اند. بنابراین، اگر با صدای بلند صحبت نکنید، به شما گوش نمی کنند. سعی کنید اغلب مطلب خود را با صدایی معمولی و واضح برای کودک توضیح بدهید، بنابراین مجبور نیستید همیشه برای صحبت با آنها فریاد بزنید. این را از سال های اولیه زندگی کودک، تبدیل به عادت کنید تا نتیجه آن را ببینید.
۳. والدین از کلماتی استفاده می کنند که فرزندشان دوست ندارند
برخی از کلمات مثل "تو"، "چرا"، "نه"، "نمی توانی" و "نکن" مانع از گوش دادن کودک به شما می شود. این کلمات، به خصوص "تو" می تواند به معنای حمله به شخصیت کودک باشد. این احساس اشاره شدن با انگشت، چیزی است که بچه ها از آن تنفر دارد و احساس خطر می کنند. در نتیجه، آنها به طور خودکار خاموش می شوند و به حرف شما گوش نمی کنند. در سوی دیگر، کلمه "چرا" از کودک انتظار توضیح برای رفتارش را دارد. این کلمه به اندازه کلمات دیگر منفی است زیرا واقعیت این است که آنها فقط بچه ها هستند و دلایل مورد نظر شما را نمی دانند و نمی فهمند. استفاده از این کلمات را کم کنید و تاثیر را روی کودکان ببینید.
۴. والدین دائماً برای کودکشان سخنرانی می کنند
این رفتار در مورد کودک تاثیر ندارد. فرزندتان بر اساس نحوه صحبت و تن صدای شما تصمیم می گیرد که به حرفهایتان گوش بدهد یا نه. اگر بدون گوش کردن به فرزندتان، صحبت کردن را ادامه بدهید، آنها به شما توجه نخواهند کرد. در عوض، نظراتشان را بپرسید و به کودک خود گوش کنید و فرصتی برای صحبت کردن بدهید. بچه ها احساس می کنند که والدین همیشه حرف می زنند، حرف می زنند و حرف می زنند بدون اینکه به آنها توجه کنند. بهتر است دائماً برای آنها سخنرانی نکنید؛ در عوض نظرات آنها را بپرسید. از جملات محکم و اعلانی استفاده کنید تا راهنمایی خود را به طور مستقیم به او برسانید. محدوده توجه کودکان کوتاه است، بنابراین باید سریع و دقیق منظورتان را برسانید.
۵. والدین همیشه کودک را مجبور می کنند یا از زبان اجبار استفاده می کنند
بعضی از بچه ها وقتی در شرایط کنترل شده هستند، بهتر عمل می کنند. اگر شما والدین با رفتار ریاستی هستید، شرایط سخت می شود. بنابراین، اگر بچه ها چیزی را که می خواهند بدست نیاورند، به شما گوش نخواهند کرد. تنها راه کار این است که تسلیم شوید. بگذارید بچه های کنترل داشته باشند اما آنها را راهنمایی کنید، و همچنان اقتدار خود را حفظ کنید.
۶. والدین دائماً کارها و درخواست ها را یادآوری می کنند
والدین تمایل به تکرار حرفهایشان دارند. بچه ها از این کار خسته می شوند. قوانین را یکبار وضع کنید و بگذارید بچه ها پیامد گوش نکردن به حرف شما را ببینند. مرتباً گوش زد نکنید و همیشه فقط 1 تا 2 بار تکرار کنید. کودکان حافظه بسیار گیرنده ای دارند؛ آنها به راحتی چیزی که می گویید و برایشان به طور واضحی توضیح داده باشید را به یاد می آورند.
۷. والدین الگوهای خوبی نیستند
به عنوان والدین، مهم است که الگوی خوبی برای فرزندان خود باشید. سعی کنید که شنونده خوبی باشید، بنابراین فرزندان نیز به شما گوش می کنند. اگر کودکان ببینند که به صحبت های آنها یا افراد دیگر توجه نمی کنید، این رفتار را از شما تقلید می کنند. به یاد داشته باشید، بچه ها در حال تماشای کارهایی هستند که شما انجام می دهید. آنها کارهای شما را تکرار می کنند. این مسئله خیلی سریع اتفاق می افتد، گاهی حتی متوجه آن نمی شوید.
۸. وقتی بچه ها گوش نمی کنند، والدین بر سر آنها فریاد می زنند
برخی اوقات صبر شما تمام می شود و فریاد می زنید تا بچه ها به حرفتان گوش کنند. گاهی عصبانی هستید و ناراحتی خود را سر کودکتان خالی می کنید. از انجام این کار اجتناب کنید زیرا این فقط باعث می شود که بچه ها علاقه شان به شنیدن صحبت های شما را از دست بدهند.
۹. ممکن است والدین مشکلات حل نشده ای با فرزندان خود داشته باشند
برخی اوقات، حتی با رعایت موارد بالا، باز هم کودکتان به شما گوش نمی کند. ممکن است آنها به دنبال جلب توجه شما باشند یا مسئله ای با شما داشته باشند. این یک مرحله از زندگی هر کودک است که طی آنها بیشتر حرفهای شان را با دوستان خود مطرح می کنند، نه شما.
۱۰. ممکن است کودک بیماری داشته باشد
بررسی کنید که آیا فرزندتان مشکل شنوایی یا بیماری های دیگری دارد که مانع از شنیدن صحبت های شما می شود. به طور مرتب با پزشک اطفال مشورت کنید.