اختلال شب ادراری در کودکان، چگونگی مواجهه با آن

آموزش توالت به کودکان نیـــاز به صبر، زمان و درک زیادی دارد. با این‌که شب‌ ادراری در بیشتر موارد یک اختلال پزشکی مهم محسوب نمی‌ شود، اما تاثیرات منفی زیادی بر کودک و خانواده می‌ گذارد و به ایجاد استرس و اضطراب کودک منجر می‌ شود و در اجتماعی شدن کودک اختلال ایجاد می‌ کند.
این اختلال به نداشتن کنترل ادرار در خواب اطلاق می‌ شود و تنها زمانی نیاز به بررسی پزشکی دارد که کودک بیش از شش سال باشد. باید توجه داشته باشید در برخی افراد، تکامل عصبی مثانه و ارتباط مغز با مثانه، به صورت ارثی دیرتر اتفاق می‌افتد، لذا در این موارد شاهد هستیم کودک با شکایت بی‌ اختیاری ادراری، شرح حاد مشابه در پدر نیز وجود داشته است. پس در برخورد با این مشکل، بررسی شرح حال مشابه در سایر اعضای خانواده اهمیت دارد.
از دیگر علل این مشکل، یبوست‌های مزمن و شدید، عفونت‌ های ادراری و مثانه پر کار است. در اولین اقدام در این مورد، شرح حال دقیق سیر تکامل و رشد ذهنی و جسمی کودک اخذ می‌ شود، از نظر مشکلات عصبی و ستون فقرات و تنگی مجرا کودک بررسی می‌شود و سپس آزمایش ادرار و سونوگرافی برای بررسی علل زمینه‌ای احتمالی در خواست می‌شود. گزینه‌ های درمانی بسته به سن بیمار، دفعات شب ادراری، تاثیر بر خانواده و سایر علائم همراه متفاوت است و معمولا درمان به‌صورت ترکیبی از روش‌های زیر صورت می‌ پذیرد.

رفتار درمانی
اطمینان بخشی به والدین و کودک در مورد گذرا بودن این مشکل و برطرف شدن آن با افزایش سن.پرهیز از تحقیر و تنبیه کودک و وارد کردن استرس بیشتر.حتما کودک در روند تمیزکاری محل خواب و شستن لباس‌های آلوده دخیل باشد تا عوارض این مشکل را لمس کند.از حدود سه تا چهار ساعت قبل از خواب، مصرف مایعات کودک محدود شود.والدین در نیمه شب، فرزند خود را برای دستشویی کردن بیدار کنند.از دستگاه هشدار‌دهنده شب ادراری، در کودکان هفت- هشت ساله استفاده شود.

دارو درمانی
در صورت موفق نبودن روش‌های فوقبه تنهایی می‌توان از درمان دارویی استفاده کرد شامل داروهای کاهش‌دهنده انقباض مثانه و داروهای کاهنده ادرار قبل از خواب که لازم است کاملا تحت نظر پزشک تجویز شود.