کمال گرایی کودکان، چگونگی برخورد با آنها

بسیاری از والدین بدون درک اینکه کمال گرایی می تواند یک مشکل باشد، به فرزند خود برچسب کمال گرا می زنند. به عنوان والدین، به وضوح می خواهید که فرزندتان در مدرسه و زندگی به خوبی عمل کند. و این بسیار خوب است که به فرزند خود بیاموزید که هدف بالایی داشته و رموز مفاهیم جدید را در اوایل زندگی اش کشف کند، اما لازم نیست که آنها را مجبور کنید تا همت و هدف عالی داشته باشند. چیز خوبی است که از انجام کارهای دشوار و موفق شدن رضایت داشته باشید، اما اینکه هرگز به دلیل داشتن اهداف غیرواقعی از عملکرد شخصی تان راضی نمی شوید، یک مساله دیگر است.

کمال گرایی و انواع آن چیست؟
کمال گرا کسی است که برای خود اهداف غیرممکن تعیین می کند. او سپس خود را تحت فشار قرار می دهد تا به اهداف غیر واقعی اش برسد. سپس اگر فرد کمال گرا قادر به رسیدن به این استانداردهای بالا و غیرواقعی نباشد، برای این شکست ناامید کننده خود را سرزنش می کند. اگر موفق شود، قادر به لذت بردن از کاری که انجام داده، نیست.
آنها اغلب به موفقیت های خود به چشم خوش شانسی یا سرنوشت نگاه می کنند و نگران این مساله می شوند که دفعه دیگر موفق به انجام آن نخواهند شد. کمالگرایان می توانند در هر یک از اشکال ذکر شده در زیر باشند:

کامل گرایان خود محور
افرادی که انتظارات غیرقابل باور از خود دارند.
کمال گرا مردم محور
افرادی که استانداردهای بسیار بالای اجرایی را برای سایر اشخاص تعیین می کنند.
کمال گرایی اجتماعی توصیف شده
افرادی که پذیرفته اند جامعه، والدین، یا معلمین و مربیان انتظارات غیرواقعی از انها دارند.

کمال گرایی در کودکان چگونه به وجود می آید؟
کمال گرایی به این معنا نیست که کودکان به دنبال فوق العاده بودن هستند. درعوض، نیاز به دوری از پیامدهای ناکامی یا اشتباهات آنهاست. مجازات های شکست درک شده آنها می تواند واقعی یا خیالی باشد. فکر این شکست ها می تواند به حدی بر زندگی کودکان تاثیر بگذارد که باعث نگرانی و استرس در خردسالان می شود.
چنین رفتاری می تواند به دلیل درک کودک و فهمیدن پیام های دریافتی به عنوان بخشی از تجربیات اولیه زندگی ایجاد شود. کودک پیام هایی در مورد دستاوردها، موفقیت، شکست و نصیحت و زیبایی خود بر اساس آنچه که باور دارد مدل استاندارد است، ثبت می کند.
شرط کمال گرایی این است که: «اگر تلاشی صورت نگیرد، هیچ شکستی وجود ندارد و بنابراین هیچ تحقیری وجود نخواهد داشت». کودکانی که عقیده دارند در معرض کج خلقی کمال گرایی کودک و فروپاشی قرار می گیرند، ممکن است نیاز به مشاوره روان شناسی داشته باشد.
عوامل بیولوژیکی
اطلاعاتی ثبت شده که کمال گرایی به طور دقیق با برخی از بیماری های روانی در ارتباط است، به عنوان مثال اختلال وسواس جبری (OCD) و اختلال غذا خوردن. این مساله باعث می شود که دانشمندان عقیده پیدا کنند که کمال گرایی ریشه در یک جزء بیولوژیکی خاص دارد.
والدین کمال گرا
والدینی که معتقدند کمال گرا هستند، با احتمال بیشتری فرزندان کمال گرا پرورش می دهند.
تمایل ژنتیکی می تواند دلیلی برای این مساله باشد یا کودکی که شاهد تمایل جست و جو کمال در والدین خود است، این تمایل در کودکان نیز منعکس می شود.
فشار درسی
اگر کودک نمرات کمتری کسب می کند، ممکن است از این مساله بترسد که این امر به نوعی در انتخاب دانشکده ها و کالج او تاثیرگذار خواهد بود. این مساله می تواند باعث شود که او باور کند که باید در هر جا به بهترین شکل عمل کند.
تاثیرات والدین
والدینی که فرزند خود را به دلایل «درخشان ترین، باهوش ترین، ورزشکارترین یا استعداد فوق العاده داشتن او» تحسین می کنند، ممکن است فرزند خود را گمراه کنند و او باور کند خطا ها بد هستند. این کار باعث می شود تا کودک تلاش زیادی کرده و به هر قیمتی موفق شود.
پیروی از عواطف و احساسات در عملکرد
رسانه ها و شبکه های اجتماعی، دستاورها و اشخاص موفق را به عنوان یک چیز فوق العاده نشان می دهند. ورزشکاران، بازیگران، و حتی سیاستمداران به خاطر زندگی کمال گرایی از عواطف و احساسات پیروی می کنند، و حتی یک لغزش کوچک، به معنی شکست و محروم شدن از لطف خدا است. از ورزشکاران نخبه گرفته تا آخرین ستاره پاپ، رسانه ها اغلب این اشخاص را به عنوان فوق العاده جلوه می دهند. این مساله باعث می شود که به گونه ای جلوه داده شود که برای فوق العاده بودن، باید مشهور بود.
تمایل به راضی کردن
کودکانی که کمال گرا هستند، به دنبال راضی کردن همه نیز هستند. احتمالا اعتقاد دارند راضی کردن همه از طریق فوق العاده بودن، به نوعی کاهش تضاد و استرس را برای اطرافیان خود به همراه خواهد داشت.
کم ارزش بودن
کمال گرایان تمایل دارند که بر روی نقص های خود تمرکز کنند و دستاوردهای خود را نادیده بگیرند. با این وجود، این امر مانع از احساس راضی شدن آنها خواهد شد. کودکی که احساس بدی نسبت به خودش دارد، ممکن است تصور کند که تنها به اندازه دستاوردهایش ارزش دارد.
تروما
یک تجربه آسیب زای دوران کودکی می تواند باعث ایجاد احساس جدا شدن یا عدم عشق شود که او سعی خواهد کرد با تلاش برای دستیابی به کمال، جای خالی آن را پر کند.

نشانه های کمال گرایی در کودکان
رفتار کودکان کمال گرا را می توان به راحتی مشاهده کرد. در ادامه، ویژگی های کودکان کمال گرا ارائه شده است:
آنها نسبت به منتقدین بسیار حساس هستند.
معتقدند که کار آنها تا حدی مهم نیست و همیشه در انجام وظایف مشکل دارند.
در انجام کارها تعلل می کنند تا از انجام وظایف استرس زا و دشوار دوری کنند.
از خود بسیار انتقاد کرده و به راحتی شرمنده می شوند.
آنها نسبت به انسان های اطراف خود نیز به همان اندازه انتقادگر هستند.
در اولیت بندی کارها دچار مشکل می شوند.
در هنگام یک اشتباه رخ دادن، سطح تحمل آنها بسیار کم است.
اضطراب شدید در صورت عدم موفقیت دارند.
انتظارات فوق العاده زیادی از خود دارند، اما اعتماد به نفس پایینی دارند.
از نظر اجتماعی از بروز احساسات جلوگیری می کنند و از نظر عاطفی قطع رابطه می کنند.
وقتی پایین تر از حد انتظار خودشان یا دیگران عمل می کنند، بیماری های جسمی مانند سردرد را تجربه می کنند.

چگونه والدین می توانند به کودکی که دچار کمال گرایی شدید است، کمک کنند؟
شما به عنوان والدین باید استانداردهای مناسبی را برای فرزند خود تعیین کنید. رفتار کودک، منعکس کننده رفتار پیرامون او، و بیشتر از همه رفتار والدین اش است. در این قسمت، چند نکته در مورد چگونگی کمک به کودک کمال گرا ارائه شده است:
مراقبت و احترام بی قید و شرایط برای فرزند خود فراهم کنید
از کودک خود مراقبت کرده و به او چه به خوبی عمل کرده یا عمل نکند، احترام بگذارید. به او گرمی و عشقی که شایسته آن است، بدهید. او را تحسین کنید که حداقل تلاش کرد و کار خود را به پایان رساند.
تلاش او را تحسین کنید و نه نتیجه کار او را
به جای اینکه فرزند خود را به خاطر نمره های بالا تشویق کنید، فرزند خود را به خاطر تلاش زیادش در تحصیل، تحسین کنید. به فرزند خود بگویید که چه کار اشتباهی انجام داده و اگر موفق نشد، دفعه بعدی می تواند چه کاری انجام دهد. از استفاده از کلماتی مانند نبوغ، درخشان، فوق العاده و … اجتناب کنید. این کار کودک را بی نهایت خوشحال و راضی می کند.
آزمایش و کاهش رقابت
همیشه بر پیروزی تاکید نکنید. در حالیکه در خانه بازی می کنید، در مورد اینکه چه کسی برنده یا بازنده شده است، صحبت نکنید. باعث نشوید که کودک برای چیزهای کوچک مانند کسی که ابتدا وعده غذایی خود را می خورد، یا اینکه بهتر ترانه می خواند، احساس رقابت کند. از مقایسه کودکان با یکدیگر خودداری کنید.
تصدیق کردن بدون قضاوت
یک گوش دهنده خوب باشید. احساسات منفی کودک خود مانند تحریک، اضطراب، غم و ترس را بشناسید. از نیروی تقویتی مثبت استفاده کرده تا فرزندتان بداند که ابراز احساسات منفی، خوب است، اما نه اینکه آنها را به روشی منفی ابراز کند. اجازه دهید تا فرزندتان متوجه شود که حتی اگر شکست هم بخورد، دوستش خواهید داشت.
یک محیط سازمان یافته و بی همتا ایجاد کنید
از کودک خود بخواهید که یک دفترچه را نگهداری کرده که در آن احساسات خود را به شکل سازمان یافته ای ابراز می کند. به او بیاموزید که کارهای خود را الویت بندی کند و کارهای خود را به بخش های کوچک تر و قابل کنترل تر تقسیم کند.
اهداف را از کمال به تکمیل کردن تغییر دهید
دائما به فرزند خود یادآوری کنید که هدف تکمیل کردن وظیفه است و نه کمال آن. بله، کمال خوب است، اما بچه ها نباید وسواس آن را داشته باشند. به کودکان خود بفهمانید که هیچ شکستی وجود ندارد. آنها باید به مشکلات خود به عنوان بازخورد رفتاری نگاه کنند و برای دفعه بعدی پیشرفت کنند.
پرورش ذهنیت ترقی کردن
استانداردهای بالا را تحسین کنید، اما معنای کار با کیفیت را نیز توضیح دهید. در ایجاد معیارهای واقع بینانه و قابل قبول، آنها را در نظر بگیرید. در صورت عملکرد پایین تر از حد انتظار، از کودکان پشتیبانی کرده و انها را ترغیب کنید. به آنها بیاموزید که در صورت عملکرد ناموفق، بهتر عمل کرده و تسلیم نشوند.
در مورد اشتباهات خود صحبت کنید
رفتارهایی را به کودک خود نشان دهید که می خواهید آنها را بیاموزند. با فرزند خود صحبت کنید که چگونه شما به عنوان یک والد، کامل نیستید. در مورد اشتباهات خود با فرزندتان و چگونگی غلبه بر موقعیت هایی که باعث ایجاد آنها شده است، صحبت کنید. به آنها کمک کنید تا درک کنند که چگونه انجام دادن هر کاری بدون انجام اشتباه ممکن نیست و اینکه شما به عنوان والدین نیز در انجام وظایف خود دچار مشکل شده اید.

خطرات بالقوه کمال گرایی چیست؟
تلاش برای دستیابی به تعالی در تمام مدت می تواند از نظر روحی و جسمی بسیار خسته کننده باشد. کودکان هنگام تلاش بیش از حد خطر فرسودگی را تجربه می کنند. برای کامل بودن، ممکن است فرزندتان با مشکلات زیر رو به رو شود:
نیاز مداوم به کمال، کودک را دچار اضطراب می کند. این اضطراب مانع از موفقیت فرزندتان می شود، زیرا او همیشه به دنبال چیزی است که می تواند با آن کنار بیاید.
کودکان می توانند درد خود را مخفی کرده تا از دید دیگران کامل به نظر برسند. این می تواند به آسیب های عاطفی طولانی مدت در کودکان منجر شود.
مشکلات سلامت روانی مانند افسردگی، عدم اعتماد به نفس، و نگرانی برای کودکانی که به دنبال کمال گرایی هستند، شایع است زیرا بیش از حد آرمان گرایانه است و همیشه نمی توان به آن دست یافت.
سطح بالای استرس می تواند از لحاظ عاطفی و جسمی آسیب رسان باشد، زیرا کودک به سختی تلاش می کند تا هرگز اشتباه نکند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر علائم فاصله گرفتن اجتماعی از دیگران و استرس شدید را در فرزند خود مشاهده می کنید، به یک متخصص مراجعه کنید. همچنین، به دنبال نشانه های پرخاشگری در مورد عدم موفقیت کودکان در یک کار باشید و از یک مشاور بهداشت روان کمک بگیرید.
در مراحل اولیه، کمال گرایی شدید را تشخیص دهید و با انجام اقدامات مناسب آن را در کودکی برطرف کنید. از کلمات مثبت استفاده کنید و به فرزند خود عشق زیادی ابراز کنید و در صورت نیاز، به مشاور مراجعه کنید تا تصویر مثبتی از کودک در ذهن خودش ایجاد شود.