عوارض قرص ضد بارداری، چیست؟

قرص های ضد بارداری که از راه های هورمونی پیشگیری از بارداری است و دارای انواع مختلفی می باشند. قرص های ضد بارداری دارای مزایا و عوارضی می باشند، که در ادامه عوارض جانبی و خطرات این قرص ها آمده است.
قرص های ضد بارداری خوراکی که اغلب با نام «قرص» شناخته می شوند، روش های هورمونی پیشگیری از بارداری هستند. همچنین می توانند به برطرف شدن دوره قاعدگی نامنظم، درد یا دوره قاعدگی شدید، آندومتریوز، آکنه و سندرم پیش از قاعدگی (PMS) کمک کنند. قرص های پیشگیری از بارداری با جلوگیری از تخمک گذاری عمل می کنند. هیچ تخمکی تولید نمی شود، پس هیچ چیزی برای باروری با اسپرم ها وجود ندارد. بارداری نمی تواند اتفاق بیافتد.
«قرص» تقریبا توسط ۱۶ درصد از زنان در سنین ۱۵ تا ۴۴ سالگی در ایالات متحده مصرف می شود، و هم مزایا و هم معایب دارد. ممکن است به افرادی که فاکتورهای خطر مختلف دارند، استفاده از قرص خاصی توصیه شود. انواع مختلفی از قرص های ضد بارداری وجود دارند. همه این قرص ها حاوی اشکال مصنوعی هورمون های استروژن، پروژسترون یا هر دو هستند. پروژسترون های مصنوعی را «پروژستین» می نامند.
قرص های ترکیبی حاوی پروژستین و استروژن هستند. قرص های «مینی پیل» تنها حاوی پروژستین هستند. قرص های مونوفازیک همگی تعادل هورمونی یکسانی دارند. قرص های فازی، دو یا سه نوع مختلف دارند و ماهانه مصرف می شوند و هر کدام تعادل متفاوت هورمونی دارند. گزینه دیگر «قرص های روزانه» و «قرص های 21 روزه» هستند. قرص های هر روزه دارای یک ورق قرص 28 تایی هستند، اما 7 تا از این قرص ها غیر فعال هستند. قرص های هر روزه ممکن است برای استفاده صحیح راحت تر باشد، زیرا روال هر روز یکسان است.
در صورت استفاده صحیح، این قرص ها بسیار موثر هستند، اما چون افراد مرتکب اشتباه می شوند، ۶ تا ۱۲ مورد از هر ۱۰۰ نفر در طول سال در هنگام استفاده از این قرص ها باردار می شوند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، میزان عدم موفقیت هر دو قرص را ۹ درصد برآورد کرده است. قرص های ضد بارداری از ابتلا به بیماری های مقاربتی (STD) پیشگیری نمی کنند، تنها کاندوم می تواند به جلوگیری از بروز این عفونت ها کمک کند.

عوارض جانبی قرص های ضد بارداری
عوارض جانبی قرص های ضد بارداری به شرح زیر است
روش های پیشگیری از بارداری هورمونی اغلب به علت پیشگیری از بارداری و دلایل پزشکی استفاده می شوند.
لکه بینی بین دوره های قاعدگی
حالت تهوع
حساسیت پستان
سردرد و میگرن
افزایش وزن
تغییرات خلق و خوی
قطع دوره قاعدگی
کاهش میل جنسی
ترشحات واژنی
تغییر بینایی برای کسانی که لنزهای تماسی استفاده می کنند

لکه بینی بین دوره های قاعدگی
افزایش خونریزی واژنی بین دوره های قاعدگی بسیار شایع است. این اتفاق معمولا طی ۳ ماه از شروع مصرف این قرص ها رخ می دهد. در حین لکه بینی، قرص هنوز هم موثر است، تا زمانی که قرص را به درستی مصرف کرده و دوز مصرفی دارو را فراموش نکنید. هر کسی که در حین مصرف قرص ها خونریزی را برای ۵ روز یا بیشتر تجربه می کند، یا خونریزی سنگین برای بیشتر از سه روز دارد، باید برای مشاوره نزد پزشک برود. ممکن است خونریزی به این دلیل اتفاق بیافتد که رحم به داشتن لایه نازک تر آندومتر عادت می کند، یا به این دلیل که بدن به سطوح مختلف هورمون عادت می کند.

حالت تهوع
برخی از زنان زمانی که برای اولین مرتبه این قرص ها را مصرف می کنند، حالت تهوع خفیف را تجربه می کنند، اما علائم پس از مدتی فروکش می کنند. مصرف قرص با غذا یا در زمان خواب می تواند به شما کمک کند. اگر حالت تهوع شدید است و یا برای بیشتر از ۳ ماه ادامه پیدا کرد، باید به دنبال راهنمایی پزشکی باشید.

حساسیت پستان
قرص های ضد بارداری ممکن است باعث بزرگ شدن یا حساسیت پستان شوند. این حالت معمولا چند هفته بعد از شروع مصرف قرص برطرف می شود. هر کسی که توده ای در پستان پیدا کرده و یا درد مداوم یا حساسیت یا درد شدید معده دارد، باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشد. نکاتی در مورد رفع حساسیت پستان شامل کاهش مصرف کافئین، نمک و استفاده از سینه بند مناسب است.

سردرد و میگرن
برخی از افراد عوارض جانبی با مصرف «قرص» تجربه می کنند، مانند قاعدگی نامنظم، حالت تهوع، سردرد، یا تغییر در وزن. قرص های هورمونی پیشگیری از بارداری می توانند احتمال بروز سردرد و میگرن را افزایش دهند. قرص ها با دوزهای مختلف هورمونی ممکن است علائم مختلفی ایجاد کنند. استفاده از قرص هایی با دوز کمتر ممکن است میزان سردرد را کاهش دهند. علائم به طور معمول با گذشت زمان بهتر می شوند، اما اگر سردرد شدید با مصرف قرص رخ داد، باید به دنبال مشاوره پزشکی باشید.

افزایش وزن
مطالعات بالینی، ارتباطی بین استفاده از قرص های ضد بارداری و افزایش وزن پیدا نکردند. با این وجود، احتباس مایعات به خصوص در اطراف سینه و باسن ممکن است رخ دهد. بر اساس یک بررسی، اکثر مطالعات افزایش وزن متوسط کمتر از ۴.۴ پوند (۲ کیلوگرم) را با ۶ تا ۱۲ ماه مصرف تنها قرص ضد بارداری پروژسترون نشان داده اند. مطالعات انجام شده بر روی سایر قرص های ضد بارداری نیز همین افزایش وزن را نشان داده اند. مصرف برخی از داروهای ضد بارداری با کاهش حجم توده بدنی مرتبط هستند.

تغییرات خلقی و روحی
مطالعات نشان می دهند که داروهای ضد بارداری خوراکی ممکن است بر خلق و خوی مصرف کننده دارو تاثیر گذاشته و خطر افسردگی و سایر تغییرات عاطفی را افزایش دهند. هر کسی که تغییرات خلقی و روحی را در حین استفاده از قرص ضد بارداری تجربه می کند، باید با پزشک مشورت کند.

قطع دوره های قاعدگی
حتی در صورت استفاده صحیح از قرص ها، ممکن است گاهی یک دوره قاعدگی شما قطع شود. عواملی که می توانند بر این مساله تاثیر داشته باشند شامل: استرس، بیماری، سفر، ناهنجاری های هورمونی یا تیروئید است. اگر دوره قاعدگی شما قطع شده است و یا خونریزی در هنگام مصرف قرص بسیار خفیف است، قبل از شروع مصرف بسته قرص بعدی، انجام یک آزمایش بارداری توصیه می شود. در این شرایط، خونریزی بسیار خفیف یا قطع دوره قاعدگی به طور کلی، غیر طبیعی نیست. در صورت نگرانی، به دنبال کمک پزشکی باشید.

کاهش میل جنسی
هورمون یا هورمون های موجود در قرص ضد بارداری می توانند بر میل یا تحریک جنسی برخی از افراد تاثیر بگذارند. اگر کاهش میل جنسی ادامه پیدا کرد و یا تبدیل به یک معضل شد، باید با پزشک در این زمینه مشورت کنید. در برخی موارد، قرص های ضد بارداری می توانند میل جنسی را افزایش دهند. به عنوان مثال، با برطرف شدن برخی از نگرانی ها در مورد بارداری، کاهش درد و علائم مربوط به گرفتگی عضلات قاعدگی، سندرم پیش از قاعدگی، آندومتریوز و فیبروم های رحمی، میل جنسی افزایش پیدا می کند.

ترشح واژنی
تغییر ترشح واژنی ممکن است در هنگام مصرف این قرص رخ دهد. این حالت ممکن است روغن کاری واژنی را افزایش یا کاهش دهد یا ماهیت ترشح واژنی را تغییر دهد. اگر خشکی واژنی رخ داد، استفاده از روان کننده بیشتر می تواند به داشتن رابطه جنسی راحت تر کمک کند. این تغییرات معمولا مضر نیستند، اما تغییر در رنگ و بو می تواند نشان دهنده عفونت باشد. هر کسی که نگران چنین تغییراتی است، باید با پزشک خود مشورت کند.

تغییرات چشم
تغییرات هورمونی ناشی از مصرف قرص های ضد بارداری با افزایش غلظت قرنیه در چشم ها در ارتباط است. استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی با افزایش بیشتر بیماری های چشمی مرتبط نیستند، اما ممکن است به این معنی باشند که لنزهای تماسی دیگر برای استفاده راحت نیستند. اگر هر گونه تغییر در بینایی یا تحمل لنزها را در هنگام مصرف قرص های ضد بارداری تجربه کردید، باید با دکتر چشم پزشک خود تماس بگیرید.

خطرات قرص های ضد بارداری
قرص های ترکیبی می توانند خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی مانند لخته شدن خون، ترومبوز ورید عمقی (DVT) لخته خون در ریه، سکته مغزی یا حمله قلبی را افزایش دهند. قرص های ضد بارداری همچنین با افزایش فشار خون، تومورهای خوش خیم کبد و برخی از انواع سرطان مرتبط است. این قرص ها نباید توسط زنانی با شرایط زیر مصرف شود:
زنان باردار
افراد سیگاری بالای ۳۵ سال یا هر کسی که مصرف سیگار را کمتر از یک سال است که قطع کرده و بالای ۳۵ سال سن دارد
هر فرد چاق
افرادی که داروهای دیگری مصرف می کنند
افرادی که ترومبوز، سکته مغزی یا مشکل قلبی داشته باشد
هر کسی که خویشاوندان نزدیک او قبل از سن ۴۵ سالگی، دچار لخته خون شده اند
افرادی که میگرن شدید به خصوص همراه با اورا، به عنوان یک علامت هشدار دارند
هر کسی که سرطان سینه یا بیماری کبد یا کیسه صفرا داشته یا دارد
هر کسی که حداقل 20 سال به دیابت مبتلا بوده یا عوارض دیابت دارد

در صورت بروز هر یک از علائم زیر، شخص باید به پزشک مراجعه کند
درد معده یا شکم
درد قفسه سینه، تنگی نفس یا هر دو
سردرد شدید
مشکل چشم مانند تاری دید یا از دست دادن بینایی
ورم یا درد در پاها و ران
قرمزی، ورم یا درد در ساق پا و ران

اثرات بلند مدت مصرف قرص های ضد بارداری
استفاده از قرص های ضد بارداری ممکن است خطرات بروز بیماری ها را در طولانی مدت افزایش دهد.
مشکلات قلبی و عروقی
افرادی با داشتن سابقه لخته خون، حمله قلبی یا سکته مغزی، توصیه می شود که قرص ضد بارداری ترکیبی مصرف نکنند. قرص های ضد بارداری ترکیبی تا حدودی می توانند خطر عوارض جانبی بیماری های قلبی و عروقی مانند: حمله قلبی، سکته مغزی و لخته شدن خون را افزایش دهند. این حالت می تواند منجر به مرگ شود. این خطر ممکن است در صورت مصرف برخی از قرص ها بالاتر باشد. پزشک می تواند در مورد گزینه های مناسب به شما توصیه کند. هر شخصی که فشار خون بالا کنترل نشده یا سابقه شخصی یا خانوادگی لخته شدن خون، حمله قلبی، یا سکته مغزی دارد، باید از پزشک خود در مورد گزینه های جایگزین سوال بپرسد.
خطر سرطان
تصور می شود که هورمون های زنانه استروژن که به طور طبیعی تولید می شوند، احتمال اینکه زن به انواعی از سرطان دچار شود را افزایش می دهند. بنابراین ممکن است که استفاده از یک روش پیشگیری از بارداری مبتنی بر هورمون بتواند تأثیر مشابهی داشته باشد.
سرطان تخمدان و آندومتر: به نظر می رسد که این موارد در زنانی که قرص ضد بارداری مصرف می کنند، کمتر اتفاق می افتد.
سرطان سینه: به نظر می رسد احتمال ابتلا به سرطان سینه در بین زنانی که اخیرا قرص های ضد بارداری مصرف کرده اند، به ویژه آنهایی که مصرف آن را در زمان نوجوانی شروع کرده اند، بیشتر است. با این وجود، بعد از ۱۰ سال از مصرف نکردن این قرص ها، خطر ابتلا به آن مانند کسی است که تاکنون از این قرص ها مصرف نکرده است. عوامل دیگری ممکن است در این مساله نقش داشته باشند، مانند سن زن در شروع سن بلوغ و یائسگی، سن او در اولین بارداری و اینکه آیا تا کنون فرزندی داشته است.
سرطان دهانه رحم: کسانی که طولانی مدت از قرص های ضد بارداری استفاده کرده اند، در مقایسه با کسانی که هرگز از این قرص ها استفاده نکرده اند، خطر بیشتر ابتلا به سرطان دهانه رحم را دارند. با این حال، اکثر سرطان های دهانه رحم در اثر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود. اینکه آیا ویروس HPV با مصرف قرص های ضد بارداری مرتبط است، هنوز تایید نشده است.
سرطان کبد: قرص های ضد بارداری با احتمال بیشتر ابتلا به تومورهای خوش خیم کبد مرتبط هستند، اما در موارد نادر تبدیل به سرطان می شوند. برخی از مطالعات نشان دادند که خطر ابتلا به سرطان کبد حداقل بعد از مصرف ۵ سال قرص ضد بارداری بیشتر می شود، اما مطالعات دیگر نتایج مشابهی نداشتند.

گزینه های جایگزین قرص های ضد بارداری
برای کسانی که نمی توانند از قرص های ضد بارداری استفاده کنند و یا مایل به استفاده از این قرص ها نیستند، گزینه های دیگری نیز موجود است.
کاندوم
این یک روش ایجاد مانع و پیشگیری از بارداری است که مانع از تماس اسپرم ها با تخمک می شود. کاندوم های مردانه به صورت نایلون هایی هستند که بر روی آلت تناسلی قرار می گیرند. کاندوم زنانه یک کیسه با حلقه در انتهای آن است. این کاندوم در داخل واژن قرار می گیرد. کاندوم ها به طور گسترده ای در دسترس هستند، آنها اغلب از لاتکس ساخته می شوند، که می تواند باعث ایجاد حساسیت در برخی افراد شود. مواد جایگزین آن شامل پلی اورتان یا پوست بره است. برای هر دو نوع کاندوم، خطر اثر نکردن این روش به میزان ۱۸ درصد یا بیشتر در یک سال است.
دیافراگم
دیافراگم یک کلاهک باریک و گنبدی شکل است که در مهبل قرار می گیرد، تا دهانه رحم را مسدود کند. در صورت استفاده از دیافراگم با اسپرم کش، از تماس اسپرم ها با تخمک جلوگیری می کند. معایب استفاده از این روش شامل عفونت احتمالی دستگاه ادراری و تحریک واژن است. تحریک ممکن است در اثر ماده ای باشد که دیافراگم از آن ساخته شده یا در اثر سپرم کش است. به دلیل خطای انسانی، بین ۶ تا ۱۲ نفر از هر ۱۰۰ نفر در هنگام استفاده از آن دچار بارداری می شوند.
نوارینگ (حلقه واژنی)
یک حلقه پلاستیکی که وارد واژن می شود و هورمون هایی را برای سرکوب تخمک گذاری آزاد می کند. در هر ماه، برای ۳ هفته وارد واژن می شود و یک هفته برداشته می شود، که در مدتی است که قاعدگی اتفاق می افتد. این هورمون ها بسیار شبیه به قرص هستند، بنابراین عوارض جانبی مشابهی نیز می توانند ایجاد کنند. هر ساله، در اثر خطای انسانی، ۶ تا ۱۲ زن از هر ۱۰۰ زنی که از این روش استفاده کرده اند باردار می شوند. حلقه واژنی به عنوان یک روش هورمونی پیشگیری از بارداری، می تواند عوارض جانبی مشابه به قرص ها، از جمله لکه بینی بین دوره های قاعدگی، سردرد و کاهش میل جنسی را داشته باشد.
دستگاه های داخل رحمی (IUD)
دستگاه های داخل رحمی، جایگزینی برای قرص های ضد بارداری هستند. یک دستگاه کوچک ساخته شده از پلاستیک یا مس که در مطب پزشک وارد رحم می شود. دستگاه های داخل رحمی می تواند هورمونی یا غیر هورمونی باشند. دستگاه های داخل رحمی هورمونی، مخاط دهانه رحم را ضخیم کرده و مانع از تخمک گذاری می شوند. دستگاه های داخل رحمی غیر هورمونی، یک واکنش التهابی در رحم ایجاد می کنند که برای اسپرم ها مثل سم است. این روش پیشگیری از بارداری برای مدت ۱۰ سال موثر است و تقریبا ۱۰۰ درصد در پیشگیری از بارداری موثر است. عوارض جانبی آن شامل لکه بینی بین دوره های قاعدگی و قاعدگی نامنظم است. برخی از دستگاه های داخل رحمی می توانند منجر به دوره های قاعدگی شدیدتر با گرفتگی عضلات بیشتر شوند.
ایمپلنت های ضد بارداری
یک میله پلاستیکی کوچک در حین جراحی جزئی وارد بازو فوقانی می شود. برای ۳ سال آینده، هورمونی را برای ضخیم شدن مخاط دهانه رحم، نازک شدن لایه آندومتر و جلوگیری از تخمک گذاری آزاد می کند. این روش تقریبا ۱۰۰ درصد موثر است. عوارض جانبی آن مشابه با قرص های ضد بارداری است. که شامل درد شکم، کمر و خطر بیشتر کیست تخمدان غیر سرطانی است. بسیاری از زنان کاهش یا قطع دوره قاعدگی را پس از استفاده از این روش برای چندین ماه گزارش کرده اند.
عقیم سازی
جراحی است که در مردان انجام می شود تا لوله هایی که اسپرم ها را از بیضه ها به آلت تناسلی منتقل می کند، مسدود کرده یا قطع کند. در زنان، این جراحی شامل بستن لوله های فالوپ است. عوارض احتمالی این روش برای مردان شامل عفونت، هماتوم، کبودی و تشکیل گرانولوم اسپرم، توده هایی رشد کرده در بافت اطراف رگ وابران که اسپرم از آن بیرون آمده، می باشد. این روش معمولا دائمی است.

مقایسه تزریق با قرص ضد بارداری
آمپول های هورمونی ضد بارداری می توانند روش های مطمئن تری برای جلوگیری از بارداری نسبت به قرص ها باشند، زیرا شخص مجبور نیست هر روز از آن استفاده کند. با این وجود، استفاده از این روش ها، به عنوان روش های پیشگیری از بارداری هورمونی با عوارض جانبی همراه هستند. تزریق هایی مانند آمپول دپوپروورا باعث سرکوب تخمک گذاری و افزایش غلظت مخاط دهانه رحم می شود تا شانس اسپرم ها را برای دسترسی به تخمک ها کاهش دهد، دقیقا مانند کاری که قرض پیشگیری از بارداری انجام می دهد. این تنها یک داروی ضد بارداری پروژستین (POC) است.
مزیت تزریق آمپول این است که مجبور نیستید هر روز آن را مصرف کنید، اما باید به خاطر بیاورید که آمپول بعدی را سه هفته بعد تزریق کنید، و این کار باید در مطب پزشک انجام شود. در صورت استفاده صحیح، این روش بیش از 99 درصد موثر است. با این وجود، چون که زنان گاهی اوقات تزریق آمپول بعدی را فراموش می کنند، حدود 6 زن از هر 100 زن سالانه با استفاده از آمپول نیز باردار می شوند. این درصدها، آمپول را به روش قابل اعتمادتری نسبت به قرص ضد بارداری تبدل می کند.
برخی از عوارض جانبی آمپول های ضد بارداری مشابه با عوارض جانبی قرص های ضد بارداری است. هر شخصی که به سرطان سینه مبتلا است، توصیه می شود که آمپول استفاده نکند. همچنین ممکن است خطر ابتلا به خطر کلامیدیا و HIV را افزایش دهد، اما دلیل این مساله ناشناخته است. داروهای ضد بارداری خوراکی به مشکلات قلبی و عروقی مرتبط است. برخی از مطالعات، آمپول های ضد بارداری را با ترومبوز یا لخته شدن خون مربوط دانسته اند، اما برخی دیگر معتقدند که این گونه نیست. کلینیک مایو تذکر داده است که برخی از پزشکان ممکن است استفاده از آن را برای افرادی که سابقه بیماری قلبی، دیابت یا سکته مغزی داشته اند، منع کنند.
عوارض جانبی احتمالی مصرف آنها که باید به پزشک گزارش شود، به شرح زیر است:
افسردگی
میگرن
خونریزی واژنی که سنگین است یا بیش از حد معمول ادامه دارد
یرقان یا زرد شدن چشم و پوست
چرک و درد در اطراف ناحیه تزریق
عوارض جانبی دیگری که در مدت چند ماه برطرف می شوند، به شرح زیر است:
درد و نفخ شکم
کاهش میل جنسی
سرگیجه
عصبی بودن
ضعف و خستگی
افزایش وزن
آمپول دپوپروورا همچنین با کاهش تراکم مواد معدنی استخوان همراه بوده که خطر پوکی استخوان و شکستگی استخوان را بعدها در زندگی افزایش می دهد. حتی در صورت استفاده صحیح از آمپول ها نیز بارداری می تواند رخ دهد. پس از قطع مصرف آن، می تواند ۱۰ ماه طول می کشد تا زن باردار شود.