بیماری اچ پی وی چگونه است؟

عفونت HPV، یک عفونت ویروسی است که اغلب سبب ایجاد زگیل‌ های پوستی یا مخاطی می ‌شود. بیش از ۱۰۰ نوع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) وجود دارد؛ بعضی از انواع عفونت‌های HPV باعث ایجاد زگیل شده و بعضی دیگر، مسبب انواع مختلفی از سرطان‌اند.
بیشتر عفونت‌های HPV به سرطان منجر نمی‌شوند، ولی بعضی از انواع HPV تناسلی می‌توانند باعث سرطان دهانه‌ٔ رحم (بخش تحتانی رحم که به واژن اتصال دارد) شوند. همچنین انواع دیگری از سرطان‌ها مثل: سرطان مقعد، پنیس (آلت تناسلی مذکر)، واژن، فرج و ناحیه‌ٔ خلفی حلق (حلق دهانی) با عفونت HPV مرتبط هستند.
این عفونت‌ها به طور عمده از راه مقاربت یا تماس پوستی منتقل می‌شوند. به کمک واکسن‌ها می‌توان از ابتلا به سویه‌هایی از HPV که بیشتر احتمال دارد موجب زگیل تناسلی یا سرطان دهانه‌ٔ رحم شوند، پیشگیری کرد.

علائم
در بیشتر موارد، سیستم ایمنی بدن قبل از ایجاد زگیل‌ها عفونت HPV را سرکوب می‌کند؛ ولی در صورت ایجاد زگیل‌ها، (بسته به نوع HPV) آن‌ها به صورت‌های مختلفی بروز می‌کنند:
زگیل‌های تناسلی. این‌ها به صورت ضایعاتی پهن، برجستگی‌های کوچک گل‌کلمی‌شکل یا بیرون‌زدگی‌های ریز خوشه‌ای بروز می‌کنند. در زنان زگیل‌های تناسلی بیشتر روی فرج ظاهر می‌گردند ولی می‌توانند در مجاور مقعد، روی دهانه‌ٔ رحم یا داخل واژن هم ایجاد شوند.
در مردان زگیل‌های تناسلی روی آلت و کیسه‌ٔ بیضه یا کنار مقعد ظاهر می‌شوند. اگرچه زگیل‌های تناسلی به ندرت باعث ایجاد درد یا ناراحتی می‌شوند ولی ممکن است سبب خارش یا درد هنگام لمس کردن شوند.
زگیل‌های معمولی. زگیل‌های معمولی به صورت برجستگی‌های خشن و معمولاً روی دست‌ها و انگشتان بروز می‌کنند. در بیشتر موارد، زگیل‌های معمولی تنها ظاهری ناخوشایند دارند ولی می‌توانند دردناک یا مستعد آسیب یا خونریزی هم باشند.
زگیل‌های کف پا. زگیل‌های کف پا زوائد سخت و دانه‌داری هستند که روی پاشنه یا بخشی از کف پا که بین قوس و انگشتان قرار دارد تشکیل می‌شوند. این زگیل‌ها ممکن است آزاردهنده باشند.
زگیل‌های مسطح. زگیل‌های مسطح به صورت ضایعاتی سرپهن که اندکی برجسته شده‌اند، بروز می‌کنند. آن‌ها می‌توانند در هر جایی تشکیل شوند ولی معمولاً روی صورت کودکان، در ناحیه‌ٔ ریش مردان و روی پای زنان ظاهر می‌شوند.

سرطان دهانه‌ٔ رحم
تقریباً تمام سرطان‌های دهانه‌ٔ رحم ناشی از عفونت‌های HPV هستند؛ البته پس از ابتلا به عفونت HPV، ممکن است ۲۰ سال یا بیشتر طول بکشد تا فرد دچار سرطان دهانه‌ٔ رحم شود. عفونت HPV و مراحل (استیج‌های) اولیه‌ٔ سرطان دهانه‌ٔ رحم، معمولاً علامت قابل توجهی ندارند. بهترین راه پیشگیری از ابتلا به این سرطان، واکسینه‌شدن در مقابل عفونت HPV است.
از آنجا که مراحل (استیج‌های) اولیه‌ٔ سرطان دهانه‌ٔ رحم علامتی ندارند، ضروری است که زنان به طور منظم تست‌های غربالگری انجام دهند تا وقوع هر گونه تغییرات پیش‌سرطانی در دهانه‌ٔ رحم که ممکن است منجر به سرطان گردد، تشخیص داده‌ شود. گایدلاین‌های کنونی پیشنهاد می‌کنند که زنان ۲۱ تا ۲۹ ساله، هر سه سال یک‌بار تست پاپ‌اسمیر بدهند.
به زنان ۳۰ تا ۶۵ ساله هم پیشنهاد می‌شود که هر سه سال یا هر پنج سال (در صورتی که همراه پاپ‌اسمیر، تست HPV DNA هم بدهند) تست پاپ‌اسمیر بدهند. زنان بالای ۶۵ سال هم در صورتی که سه بار متوالی تست پاپ‌اسمیر یا دو بار تست پاپ‌اسمیر به همراه HPV DNA داده و مشکلی از این بابت نداشته ‌باشند، می‌توانند انجام این تست‌ها را متوقف کنند.

زمان مراجعه به پزشک
اگر شما یا فرزندتان هر نوع زگیلی دارید که باعث خجالت و ‌ناراحتی شما می‌شود یا دردناک است، به پزشک مراجعه کنید.

علل
عفونت HPV زمانی رخ می‌دهد که ویروس از طریق برش، خراش یا پارگی کوچکی در پوست شما وارد بدنتان شود. این ویروس به طور عمده از راه تماس پوستی منتقل می‌شود.
عفونت‌های HPV تناسلی از طریق مقاربت، رابطه‌ٔ مقعدی و سایر تماس‌های پوستی در ناحیه‌ٔ تناسلی انتقال می‌یابد. بعضی از عفونت‌های HPV که منجر به بروز ضایعاتی در دهان یا دستگاه تنفسی فوقانی می‌شوند، ناشی از آمیزش دهانی هستند.
اگر باردارید و به زگیل تناسلی مبتلا هستید، ممکن است عفونت را به نوزادتان هم انتقال دهید. در موارد نادر، عفونت می‌تواند سبب ایجاد توده‌هایی غیرسرطانی در حنجره‌ٔ نوزاد شود.
زگیل‌ها مسری هستند و بر اثر تماس مستقیم منتقل می‌شوند؛ همچنین اگر کسی چیزی را لمس کند که با زگیل تماس داشته، عفونت به او هم منتقل می‌شود.

ریسک ‌فاکتورها
عفونت‌های HPV شایع هستند. ریسک فاکتورهای ابتلا به آن عبارت‌اند از:
تعداد شریک‌های جنسی. هر چه تعداد شریک‌های جنسی بیشتر باشد، خطر ابتلا به عفونت HPV هم بیشتر می‌شود. داشتن شریک جنسی‌ای که با افراد متعددی رابطه دارد هم سبب افزایش خطر ابتلا به این عفونت می‌شود.
سن. زگیل‌های معمولی اغلب در کودکان ایجاد می‌شوند. زگیل‌های تناسلی هم بیشتر نوجوانان و جوانان را درگیر می‌کنند.
سیستم ایمنی ضعیف‌شده. خطر ابتلا به عفونت HPV در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف‌شده بیشتر است. ویروس HIV (عامل ایدز) و مصرف داروهای سرکوب‌کننده‌ٔ سیستم ایمنی پس از دریافت عضو، سبب تضعیف سیستم ایمنی می‌شوند.
پوست آسیب‌دیده. احتمال تشکیل زگیل‌های معمولی در قسمت‌هایی از پوست که سوراخ شده‌اند یا باز هستند (در اثر جراحت و …) بیشتر است.
تماس شخصی. لمس زگیل‌های فرد مبتلا یا عدم استفاده از پوشش‌های محافظتی در حین تماس با سطوحی که در معرض HPV قرار گرفته‌اند - مانند حمام‌های عمومی یا استخرها - ممکن است سبب افزایش خطر ابتلا به عفونت HPV گردد.

عوارض ثانویه
تشکیل ضایعاتی در دهان و دستگاه تنفسی فوقانی. بعضی از عفونت‌های HPV می‌توانند سبب تشکیل ضایعاتی روی زبان، لوزه‌ها، کام نرم یا داخل حنجره و بینی شوند.
سرطان. سویه‌های خاصی از HPV می‌توانند سبب سرطان دهانه‌ٔ رحم شوند. این سویه‌ها همچنین ممکن است باعث سرطان اندام تناسلی، مقعد، دهان و مجرای تنفسی فوقانی گردند.

زگیل‌ های معمولی
پیشگیری از ابتلا به عفونت‌های HPV که مسبب زگیل‌های معمولی هستند، دشوار است. اگر به این نوع زگیل‌ها مبتلا هستید، با خودداری از کندن آن‌ها و جویدن ناخن‌هایتان می‌توانید از گسترش عفونت و تشکیل زگیل‌های جدید پیشیگیری کنید.

زگیل‌ های کف پا
به منظور کاهش خطر ابتلا به عفونت‌های HPV که مسبب زگیل‌های کف پا هستند، در استخرهای عمومی و رختکن‌ها کفش یا دمپایی بپوشید.

زگیل ‌های تناسلی
با رعایت موارد زیر می‌توانید خطر ابتلا به زگیل‌های تناسلی و سایر ضایعات تناسلی مرتبط با HPV را کاهش دهید:
داشتن تنها یک شریک جنسی به صورت متقابل (هم شما هم شریک جنسی‌تان)
کاستن از تعداد شریک‌های جنسی
استفاده از کاندوم لاتکس، که می‌تواند خطر انتقال HPV را کاهش دهد

واکسیناسیون
واکسنی که با نام Gardasil شناخته می‌شود، می‌تواند از ابتلا به چهار گونه‌ٔ سرطان‌زای HPV جلوگیری کند؛ از آن برای پیشگیری از ابتلا به زگیل تناسلی هم استفاده می‌شود.
برنامه‌ٔ واکسیناسیون HPV برای دختران و پسران ۱۱ و ۱۲ ساله توصیه شده‌ است؛ در صورتی که آن‌ها به‌طور کامل در این سنین واکسینه نشوند، پیشنهاد می‌شود که دختران و زنان در ۲۶ سالگی و پسران و مردان در ۲۱ سالگی واکسینه شوند. البته مردان هم در صورت تمایل می‌توانند در ۲۶ سالگی واکسن‌‌شان را بزنند.
تأثیر این واکسن‌ها زمانی بیشتر است که به کودکان، قبل از فعال‌شدن از لحاظ جنسی زده‌ شود. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که زدن واکسن HPV در افراد زیر ۲۱ سال و ۲۱ تا ۳۰ سال، خطر ابتلا به زگیل تناسلی را تا ۵۰ درصد کاهش می‌دهد.
عوارض جانبی واکسن‌ها معمولاً خفیف‌اند و شامل تشکیل ضایعه‌ای در محل تزریق (قسمت فوقانی بازو)، سردرد، تب جزئی یا علایم شبه‌ آنفلوانزا می‌شوند. گاهی اوقات، به‌خصوص در نوجوانان، پس از تزریق، فرد دچار گیجی می‌شود یا غش می‌کند.