مشکلات رابطه زناشویی، خطرناک ترین بیماری

عفونت های مقاربتی جنسی (STI) معمولاً بیماری های مقاربتی جنسی (STD) نیز نامیده می شوند. آنها عفونت هایی هستند که از شخص دیگری از طریق تماس جنسی دریافت می شوند.

کلامیدیا
کلامدیا شایع ترین بیماری ناشی از رابطه باکتریایی است که از طریق رابطه ی جنسی محافظت نشده ی دهانی و یا مقعدی منتقل می شود. گاهی اوقات فرد هیچ علامتی ندارد که نشان دهنده ی وجود بیماری باشد. فرد مبتلا به کلامیدیا ممکن است هنگام ادرار احساس درد کند و یا قطراتی مایع مانند از آلت تناسلی او چکه کند. در خانم ها نیز ممکن است بین دوره های قاعدگی، خونریزی ایجاد شود و یا به هنگام ادرار، احساس درد و ترشحاتی وجود داشته باشد.
به هنگام تشخیص، فرد می تواند با آنتی بیوتیک درمان شود. کلامیدیا اگر درمان نشود، می تواند به دستگاه تولید مثل زن آسیب جدی (از جمله: ناباروری و یا بارداری سخت) برساند.

زگیل تناسلی خفیف و شدید
زگیل های تناسلی با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به وجود می آیند. HPVرایج ترین ویروس بیماری های مقاربتی می باشد. این ویروس از طریق رابطه ی جنسی واژینال، مقعدی و دهانی منتشر می شود. این ویروس حتی در صورتی که فرد هیچ علائمی نداشته باشد، نیز قابل انتقال است. زگیل های تناسلی خفیف به تعداد کم بر روی ناحیه تناسلی ظاهر شده و به راحتی توسط کرم های موضعی و مراقبت های خانگی قابل درمان هستند اما زگیل های شدیدتر به سرعت پراکنده و بزرگ می شوند و درمان آنها توسط روش های دیگری مانند کرایوتراپی، لیزر و جراحی قابل انجام است.
زگیل هایی که گسترش پیدا می کنند، بدون درد، گوشتی و ظاهری مانند گل کلم دارند. آنها بر روی آلت تناسلی و یا در داخل و اطراف ورودی واژن، مقعد، بر روی لب و داخل دهان رشد می کنند. اگر HPV از نوع خطرناک باشد، می تواند باعث بروز بیماری سرطان دهانه رحم می شود. خوشبختانه، واکسن زگیل تناسلی برای پیشگیری از HPV و انواعی از زگیل های تناسلی ناشی از آن وجود دارد. توجه داشته باشید که هیچ درمان شناخته شده ای برای ویروس اچ پی وی وجود ندارد.

سفلیس
سفلیس یک عفونت باکتریایی تهدیدکننده ی زندگی است که از راه رابطه ی جنسی واژینال، مقعدی و یا دهانی منتقل می شود. اگر زخم های ناشی از سفلیس با پوست فرد سالم تماس پیدا کند، می تواند انتقال یابد. معمولاً، اولین علامت سفلیس زخم باز بدون درد می باشد. این زخم ها بر روی آلت تناسلی مرد، واژن، مقعد، راست روده و یا بر روی لب ها و دهان ایجاد می شود. سفلیس همچنین می تواند از مادر مبتلای باردار، به جنین نیز سرایت پیدا کند.
پنیسیلین یک درمان موفقیت آمیز برای سفلیس است. اگر این بیماری درمان نشود، در بدن فرد مبتلا به مدت چندین سال باقی می ماند و باعث بروز مشکلات جدی شامل فلج (قادر نبودن به حرکت دادن بخشی از بدن)، اختلال ذهنی، آسیب به اعضای بدن و حتی مرگ می شود.

تبخال تناسلی
این عفونت، در میان بیماری های مقاربتی بسیار معمول می باشد. از هر شش نفر یک نفر (در سن ۱۴ تا ۴۹ سالگی) دارای تبخال دستگاه تناسلی می باشد. بسیاری از مردم نمی دانند که دچار این عفونت هستند. تبخال تناسلی، با دو ویروس به وجود می آید؛ ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ ( HSV-۱) و ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲ ( HSV-۲). ویروس نوع ۱ هرپس سیمپلکس اکثرا توسط تماس غیر جنسی منتشر می شود، اما از طریق رابطه ی جنسی دهانی نیز می تواند گسترش پیدا کند. HSV-۱ معمولاً باعث ایجاد زخم هایی روی لب ها می شود. ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲ ( HSV-۲) زمانی منتشر می شود که مایع حاصل از عفونت از فرد مبتلا، به شریک جنسی، انتقال پیدا کند.
تاول های دستگاه تناسلی ناشی از ویروس نوع 2 قابل مشاهده نیستند. ترکیدن این تاول ها می تواند باعث ایجاد درد شود. هیچ درمان شناخته شده ای برای ویروس هرپس وجود ندارد اما علائم آن می توانند با داروی ضد ویروس، درمان شوند.

هپاتیت نوع B یا HBV
هپاتیت B یک ویروس جدی و خطرناک است که به کبد حمله می کند. واکسن های موثر از دهه ۱۹۹۰ برای جلوگیری از این عفونت موثر بوده اند و دیگر سالیانه موارد کمتری از این بیماری گزارش می شود. خون، مایع منی و مایعات بدن که در طول رابطه ی جنسی منتقل می شوند، می توانند ویروس را منتشر کنند. مراقبت از افراد با HBV طولانی مدت بسیار حائز اهمیت است، اما اغلب افراد دارای علائم واضحی نیستند. علائم در صورت وجود شامل: تب، سردرد، دردهای عضلانی، خستگی، اشتهای کم، اسهال و استفراغ می باشند.
هنگامی که HBV به سلولهای کبد حمله کند، می تواند منجر به سیروز، سرطان کبد، نارسایی کبد و حتی منجر به مرگ شود. ادرار تیره، شکم درد و زرد شدن پوست یا چشمان از دیگر علائم آسیب به کبد می باشند. هیچ درمان شناخته شده ای برای هپاتیت نوع B وجود ندارد. داروهای درمان عفونت مزمن می توانند کمک کننده باشند. .واکسن بهترین راه برای محافظت فرد در برابر هپاتیت است. هپاتیت نوع B مزمن، با داروهای ضد ویروسی ، درمان با اینترفرون یا پیوند کبد قابل درمان است.

ایدز
ایدز در اثر عفونت با ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) ایجاد می شود. این بیماری قابل درمان نیست و به صورت بالقوه منجر به مرگ می شود. داروی های اچ آی وی ، ضد ویروسی برای بهبود زندگی و سلامت فرد مبتلا موجود هستند. عفونت ناشی از ایدز، به سیستم ایمنی بدن حمله می کند. خون ، مایع منی ، مایع پیش از مایع منی، مایعات مقعدی، مایعات واژن و شیر مادر حامل ویروس ایدز هستند. سرنگ های آلوده یا دیگر ابزار های تیز نیز می توانند ایدز را گسترش دهند. یک مادر مبتلا می تواند در طول دوران بارداری ، زایمان و یا شیردهی، ویروس را به فرزندش انتقال دهد.
برخی از افراد در صورت ابتلا به ایدز، دارای علائم خاصی نیستند. برخی دیگر ممکن است احساس کنند که دچار آنفلانزای سختی در طولانی مدت شده اند. این ویروس می تواند سالها پنهان بماند. اگر فکر می کنید که با فرد آلوده در تماس بوده اید، حتما باید آزمایش انجام دهید.

سوزاک
سوزاک از جمله بیماری های مقاربتی است که می تواند باعث ایجاد عفونت در واژن، راست روده و دهان شود. افراد جوان ، گروه سنی ۱۵ تا ۲۴ سال، بیشترین آمار ابتلا را دارند. اگر فرد رابطه ی جنسی غیر محافظت شده ی واژینال، مقعدی و یا دهانی با فرد بیمار داشته باشد، می تواند مبتلا شود. این بیماری ممکن است بدون علامت باشد اما گاهی فرد ممکن است دچار علائم زیر شود:
ترشحاتی از ناحیه آلت تناسلی یا واژن
درد هنگام ادرار
سوزاک با آنتی بیوتیک درمان می شود. از خطرات این بیماری می توان به اختلال در بارداری زنان و تنگی مجرای ادراری در مردان اشاره داشت.

تریکومونیازیس
تریکومونیازیس بیماری مقاربتی از نوعی انگل است که از طریق تماس جنسی از آلت یا واژن انتقال پیدا می کند. این بیماری عمدتاً زنان جوان فعال در زمینه رابطه جنسی را تحت تأثیر قرار می دهد. علاوه بر این، مردانی که ختنه نشده اند نیز بیشتر می توانند این عفونت را گسترش دهند. تنها ۳۰% افراد با این بیماری مقاربتی دارای علائم هستند.
مردان مبتلا به این بیماری مقاربتی ممکن است احساس درد یا خارش در داخل آلت تناسلی خود داشته باشند. آنها ممکن است ترشحاتی مشاهده کنند و یا پس از ادرار و یا انزال، احساس سوزش داشته باشند. زنان نیز ممکن است متوجه احساس درد، سوزش، قرمزی یا خارش و ناراحتی در ادرار شوند. همچنین آنها ممکن است دچار ترشحات غیر معمولی با بوی بد شوند. داشتن تریکومونیازیس باعث می شود که فرد رابطه ی جنسی ناخوشایندی را تجربه کند. بدون انجام درمان، عفونت می تواند به مدت چندین ماه و یا حتی چندین سال ماندگار باشد. زنان مبتلا به این عفونت ممکن است نوزادان نارس به دنیا بیاورند. تریکومونیازیس را می توان به آسانی با آنتی بیوتیک درمان کرد.

چگونه می توان از بیماری های مقاربتی پیشگیری کرد؟
تنها راه پیشگیری از عفونت ها و یا بیماری های مقاربتی عدم تماس جنسی با فرد مبتلا می باشد. دیگر محافظت ها شامل موارد زیر می باشد:
استفاده از کاندوم به طور صحیح
داشتن رابطه ی جنسی فقط با یک نفر، شریک جنسی طولانی مدت که هیچ عفونتی نداشته باشد.

استفاده از سرنگ های تمیز در صورت نیاز به تزریق دارو
استفاده از کاندوم های لاتکسی ، بهترین روش برای کمک به حفاظت از شما و شریک جنسی تان می باشند. با این حال توجه داشته باشید که کاندوم ها تمام ناحیه تناسلی را پوشش نمی دهند و احتمال دارد حتی به هنگام استفاده از کاندوم نیز عفونت گسترش پیدا کند.