علائم عفونت گوش نوزاد چیست؟

عفونت گوش نوعی التهاب در گوش میانی است که معمولاً توسط باکتری ایجاد می شود و در صورت جمع شدن مایعات در پشت پرده گوش ایجاد می شود. هر کسی می تواند به عفونت گوش مبتلا شود، اما کودکان بیشتر از بزرگسالان به این عفونت مبتلا می شوند. از هر شش کودک پنج نفر حداقل به یک عفونت گوش مبتلا می شوند. در حقیقت، عفونت گوش رایج ترین دلیل والدین برای آوردن فرزندشان به پزشک است. نام علمی عفونت گوش ، اوتیت میانی (OM) است.

انواع عفونت گوش نوزاد چیست؟

سه نوع اصلی عفونت گوش وجود دارد. هر کدام ترکیبی از علائم دارند.
اوتیت میانی حاد (AOM) شایعترین عفونت گوش است. قسمت هایی از گوش میانی آلوده و متورم شده و مایع در پشت پرده گوش گیر می کند. این باعث درد در گوش می شود که به طور کلی گوش درد نامیده می شود. کودک شما ممکن است تب هم داشته باشد.

اوتیت میانی با افیوژن (OME) گاهی اوقات پس از طی شدن عفونت گوش و ماندن مایعات در پشت لاله گوش اتفاق می افتد. کودک مبتلا به OME ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد ، اما پزشک می تواند مایع پشت پرده را با وسیله خاصی ببیند.
اوتیت میانی مزمن همراه با افیوژن (COME) هنگامی اتفاق می افتد که مایع برای مدت طولانی در گوش میانی بماند یا بارها و بارها برگردد، حتی اگر عفونی نباشد. مبارزه با عفونت های جدید را برای کودکان دشوارتر می کند و همچنین می تواند بر شنوایی آنها تأثیر بگذارد.

بیشتر بخوانید: علت وزوز گوش و درمان آن

علائم و نشانه های عفونت گوش نوزاد چیست؟

دیر یا زود، تقریباً هر کودک در گوش میانی خود دچار عفونت می شود. در سن 3 سالگی از هر 6 کودک 5 کودک عفونت گوش را تجربه می کنند. این عفونت که اوتیت حاد حاد نیز نامیده می شود، شایع ترین دلیل مراجعه به پزشک متخصص اطفال و علت اصلی درد گوش در نوزادان است.

بیشتر عفونت های گوش قبل از اینکه بچه ها یاد بگیرند چگونه صحبت کنند، برای کودکان اتفاق می افتد. اگر کودک شما آنقدر بزرگ نیست که بگوید "گوش من درد می کند"، به این علائم حتما توجه کنید:

• زیاد گریه کن و بی حال به نظر می رسد.
• خوب نمی خوابد
• کشیدن گوش (گوش ها)
• هیاهو و گریه
• مشکل خواب
• تب (به ویژه در نوزادان و کودکان خردسال)
• تخلیه مایعات از گوش
• کلافگی یا مشکلات در تعادل
• مشکل در شنیدن یا پاسخ دادن به صداهای آرام

چه عواملی باعث عفونت گوش می شود؟

عفونت گوش معمولاً به دلیل باکتری ایجاد می شود و اغلب پس از گلودرد، سرماخوردگی یا عفونت دستگاه تنفس فوقانی در کودک شروع می شود. اگر عفونت دستگاه تنفسی فوقانی باکتریایی باشد ، ممکن است همین باکتری ها به گوش میانی منتقل شوند. اگر عفونت دستگاه تنفسی فوقانی توسط ویروسی مانند سرماخوردگی ایجاد شود، ممکن است باکتریها به محیط دوستدار میکروب کشیده شوند و به عنوان عفونت ثانویه به گوش میانی منتقل شوند. به دلیل عفونت، مایعات در پشت پرده گوش جمع می شوند.

علل ایجاد عفونت گوش در نوزادان

عفونت گوش. اگر کودک شما گلودرد یا عفونت باکتریایی دیگری دارد، میکروب ها می توانند به گوش میانی برسند و عفونت را در آنجا ایجاد کنند. بافت اطراف لاله گوش آنها می تواند قرمز و متورم شود. مایعات می توانند جمع شوند.

اگر کودک شما سرما خورده باشد، این امر می تواند منجر به گرفتگی و تورم گوش شود که ممکن است عفونت را دعوت کند.
اختلال عملکرد لوله استاش. این لوله بین حلق و گوش میانی فرزند شما بسیار کوچکتر و کمتر از گوش شما زاویه دارد. این می تواند تخلیه مایعات را دشوارتر کند. اگر لوله متورم شود یا با مخاط مسدود شود، تجمع فشار حاصل می تواند درد گوش را تحریک کند. این اتفاق اغلب می تواند با سرماخوردگی و سایر عفونت های ویروسی رخ دهد.

بیشتر بخوانید: گوش درد در دوران بارداری، چی کار باید بکنم؟

چه زمانی علائم خطرناک می شوند و باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر فکر می کنید ممکن است نوزاد شما به عفونت گوش مبتلا شده باشد ، با پزشک تماس بگیرید:

• آنها کمتر از ۶ ماه هستند.
• علائم پس از ۱-۲ روز برطرف نمی شوند.
• کودک تب دارد.
• می توانید بگویید که درد گوش آنها شدید است.
• کودک شما پس از ابتلا به سرماخوردگی یا عفونت قفسه سینه، بی قرار و بدخلق می ماند.
• مایعات، چرک یا ترشحات خونی از گوش خارج می شود.
• کودک شما به اندازه کافی غذا نمی خورد و نمی نوشد.

علائم عفونت گوش نوزاد

سرماخوردگی یکی از شایع ترین علل عفونت گوش در نوزادان است. هنگامی که ترشحات در گوش میانی گیر می کنند، ویروس ها یا باکتری ها می توانند باعث ایجاد عفونت شده و در نتیجه موجب برجستگی یا قرمزی لاله گوش شوند.

کودکان زیر 3 سال بیشتر در معرض عفونت گوش هستند. نوزادان سیستم ایمنی قوی ندارند. آنها قبلاً در معرض بسیاری از این میکروب ها نبوده اند، بنابراین مبارزه با آنها کمی بیشتر طول می کشد.

تب ممکن است با عفونت گوش همراه باشد، اما نه همیشه. والدین ممکن است علائم دیگری مانند گوش درد، تخلیه گوش، مشکل شنوایی یا خوابیدن ، کشیدن گوش ، اشتهای ضعیف ، استفراغ و اسهال را تشخیص دهند.

گوش هواپیما نیز از دیگر علل عفونت گوش است که این شرایط معمول زمانی اتفاق می افتد که تغییرات زیادی در فشار هوای کابین هنگام برخاست یا فرود باعث درد گوش شود. بهترین راه پیشگیری یا تسکین آن کمک به کودک در نوشیدن یا بلعیدن چیزی است.

عفونت حاد گوش میانی چگونه درمان می شود؟

بسیاری از پزشکان یک آنتی بیوتیک مانند آموکسی سیلین برای هفت تا ۱۰ روز تجویز می کنند. پزشک شما همچنین ممکن است مسکن های بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن یا قطره گوش را برای کمک به تب و درد توصیه کند. (از آنجا که آسپرین به عنوان یک عامل خطرناک قابل پیشگیری برای ابتلا به سندرم ری در نظر گرفته می شود ، به کودکی که تب یا علائم مشابه آنفولانزا دارد ، نباید آسپرین تجویز شود، مگر اینکه توسط پزشک دستور داده شود.

درمان عفونت گوش نوزاد چگونه انجام می شود؟

این روزها پزشکان به سرعت آنتی بیوتیک تجویز نمی کنند زیرا عفونت گوش اغلب به خودی خود برطرف می شود.
اگر کودک شما بیش از 6 ماه دارد، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که برای چند روز دارو تجویز نکند تا ببیند آیا علائم از بین می رود یا خیر.اما راه های درمانی که برای کودک تجویز می شود به صورت زیر است.
به آنها مسکن درد نوزاد بدون نسخه بدهید.

برای کاهش تورم و گرفتگی ناشی از سرماخوردگی از قطره های نمکی یا اسپری استفاده کنید. اگر تخلیه گوش مسدود شده باز نشود، پزشک ممکن است برای مدتی لوله های گوش کوچک را قرار دهد.
اگر برای کودک شما آنتی بیوتیک تجویز شده است، تمام داروها را حتی در صورت بهبودی تمام کنید. در غیر این صورت ، عفونت می تواند به سرعت برگردد.

بیشتر بخوانید: درمان گوش درد در خانه، آگاهی برای زنان

نکاتی برای جلوگیری از عفونت گوش در نوزادان

در حال حاضر، بهترین راه برای جلوگیری از عفونت گوش کاهش عوامل خطر مرتبط با آنها است. در اینجا مواردی وجود دارد که شما می توانید برای کاهش خطر ابتلا به عفونت گوش در کودک انجام دهید.

از قرار دادن کودک در معرض دود سیگار خودداری کنید. مطالعات نشان داده است که نوزادانی که در اطراف افراد سیگاری هستند بیشتر دچار عفونت گوش می شوند. هرگز کودک خود را برای یک چرت، یا برای خواب شب، با بطری شیر زمین نگذارید.

اولین سال به کودک خود شیر دهید. شیر مادر حاوی آنتی بادی است و ممکن است خطر عفونت گوش را کاهش دهد. اگر شیر خشک می خورید، کودک خود را نشسته نگه دارید. اگر کودک بطری را در حالت خوابیده بخورد ، شیر با راحت تر به گوش میانی می رود.

تمام تلاش خود را برای جلوگیری از سرماخوردگی انجام دهید. دست های کودک خود را مرتبا تمیز کنید. اگر می توانید، مدت زمان حضور نوزاد را در مراقبت های گروهی محدود کنید یا محیطی را انتخاب کنید که کودکان و نوزادان کمتری برای نگهداری می پذیرند.

حساسیت های کودک خود را کنترل کنید. وقتی مخاط ناشی از آلرژی، لوله استاش را مسدود می کند، احتمال ابتلا به عفونت گوش افزایش می یابد.

سیگار نکشید، کودکانی که در معرض دود سیگار هستند در مقایسه با سایر بچه ها، دو تا سه برابر بیشتر در معرض عفونت گوش قرار می گیرند.

واکسیناسیون: از پزشک اطفال در مورد واکسن های پنوموکوک، آنفلوانزا و مننژیت سوال کنید. تحقیقات نشان می دهد که کودکان واکسینه شده عفونت گوش کمتری دارند.

پزشک چگونه عفونت گوش میانی را تشخیص می دهد؟

اولین کاری که پزشک انجام خواهد داد این است که در مورد سلامتی فرزندتان از شما سوال کند. آیا فرزند شما اخیراً سردرد یا گلو درد داشته است؟ آیا او در خواب مشکل دارد؟ آیا او گوشهایش را می کشد؟ اگر به نظر می رسد عفونت گوش وجود دارد، ساده ترین راه برای پزشک استفاده از وسیله ای روشن به نام اتوسکوپ برای دیدن لاله گوش است. لاله گوش قرمز و برجسته نشان دهنده عفونت است.

یک پزشک همچنین ممکن است از یک اتوسکوپ پنوماتیک استفاده کند که یک دود هوا را به داخل مجرای گوش می ریزد ، برای بررسی وجود مایعات در پشت لاله گوش استفاده می شود.

تمپانومتری که از زنگ صدا و فشار هوا استفاده می کند، یک آزمایش تشخیصی است که اگر پزشک از روش های قبل نتواند عفونت گوش را تشخیص دهد، از آن استفاده می کند.

چه مدت طول می کشد تا کودک من بهتر شود؟

کودک شما باید ظرف چند روز پس از مراجعه به پزشک احساس بهتری داشته باشد. اگر چند روز گذشته است و کودک شما هنوز بیمار به نظر می رسد با پزشک خود تماس بگیرید. کودک شما ممکن است به آنتی بیوتیک دیگری نیاز داشته باشد. پس از پاک شدن عفونت ، مایعات ممکن است در گوش میانی باقی بمانند اما معمولاً طی سه تا شش هفته از بین می روند.