سندروم پای بیقرار در خواب چیست؟
بارزترین علامت علائم سندروم پای بیقرار در افراد میل شدید به حرکت دادن پا‌های خود است، به خصوص زمانی که بی حرکت نشسته اید یا در رختخواب دراز کشیده اید.
بارزترین علامت علائم سندروم پای بیقرار در افراد میل شدید به حرکت دادن پا‌های خود است، به خصوص زمانی که بی حرکت نشسته اید یا در رختخواب دراز کشیده اید. همچنین ممکن است احساسات غیرعادی مانند سوزن سوزن شدن، خزیدن یا کشیدن در پا‌های خود احساس کنید. حرکت دادن ممکن است این احساسات را تسکین دهد.
اگر علائم سندروم پای بیقرار خفیف دارید، علائم ممکن است هر شب رخ ندهد، و ممکن است این حرکات را به
بی قراری، عصبی بودن یا استرس نسبت دهید.
نادیده گرفتن یک مورد شدیدتر از علائم سندروم پای بیقرار چالش برانگیز است و می‌تواند ساده‌ترین فعالیت ها، مانند رفتن به سینما را پیچیده کند. سفر طولانی با هواپیما نیز می‌تواند دشوار باشد.
افراد مبتلا به علائم سندروم پای بیقرار احتمالاً در به خواب رفتن یا خواب ماندن مشکل دارند، زیرا علائم در شب بدتر می‌شوند. خواب آلودگی، خستگی و کم خوابی در طول روز می‌تواند به سلامت جسمی و روانی شما آسیب برساند.
افراد مبتلا به علائم سندروم پای بیقرار احتمالاً در به خواب رفتن یا خواب ماندن مشکل دارند، زیرا علائم در شب بدتر می‌شوند.
علائم سندروم پای بیقرار معمولاً هر دو طرف بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهند، اما برخی افراد فقط در یک طرف آن را دارند. در موارد خفیف، علائم ممکن است ظاهر شوند و از بین بروند. سندروم پای بیقرار همچنین می‌تواند سایر قسمت‌های بدن، از جمله بازو‌ها و سر شما را نیز تحت تاثیر قرار دهد. برای اکثر افراد مبتلا به سندروم پای بیقرار، علائم با افزایش سن بدتر می‌شود.
افراد مبتلا به این سندروم اغلب از حرکت به عنوان راهی برای تسکین علائم استفاده می‌کنند. این ممکن است به معنای قدم زدن روی زمین یا پرت کردن و چرخیدن در رختخواب باشد. اگر با شریک زندگی خود بخوابید، ممکن است خواب او را نیز مختل کند.
علت سندرم پای بی قرار چیست؟
بیشتر اوقات، ممکن است یک استعداد ژنتیکی و یک محرک محیطی وجود داشته باشد.
بیش از ۴۰ درصد از افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار دارای سابقه خانوادگی این بیماری هستند. در واقع، پنج نوع ژن مرتبط وجود دارد. هنگامی که در خانواده وجود دارد، علائم معمولاً قبل از ۴۰ سالگی شروع می‌شود.
ممکن است ارتباطی بین این اختلال و سطوح پایین آهن در مغز وجود داشته باشد، حتی زمانی که آزمایش خون نشان می‌دهد که سطح آهن شما طبیعی است.
بیشتر بخوانید: درمان سندرم پای بی قرار، خانمها میدانید؟
سندرم پای بی قرار ممکن است با اختلال در مسیر‌های دوپامین در مغز مرتبط باشد. بیماری پارکینسون نیز با دوپامین مرتبط است. این ممکن است توضیح دهد که چرا بسیاری از افراد مبتلا به پارکینسون ، سندرم پای بی قرار نیز دارند. برخی از دارو‌های مشابه برای درمان هر دو بیماری استفاده می‌شود. تحقیقات در مورد این نظریه‌ها و سایر نظریه‌ها ادامه دارد.
این امکان وجود دارد که برخی از مواد مانند کافئین یا الکل باعث تحریک یا تشدید علائم شوند.
سایر علل بالقوه شامل دارو‌هایی برای درمان است:
- آلرژی
- افسردگی
- حالت تهوع
- روان پریشی
علت سندرم پای اولیه به یک بیماری زمینه‌ای مربوط نمی‌شود. اما در واقع می‌تواند انشعاب یک مشکل سلامتی دیگر مانند نوروپاتی، دیابت یا نارسایی کلیه باشد. در این صورت، درمان بیماری اصلی ممکن است مشکلات سندرم پای بی قرار را هم حل کند.
عوامل خطر برای سندرم پای بیقرار!
موارد خاصی وجود دارد که ممکن است شما را در رده خطر بالاتری قرار دهد. اما مشخص نیست که آیا هر یک از این عوامل واقعاً باعث ایجاد سندرم پای بی قرار می‌شود یا خیر. بعضی از آن‌ها عبارت اند از:
جنسیت: زنان دو برابر مردان در معرض خطر ابتلا به RLS هستند.
سن: اگرچه در هر سنی می‌توانید به RLS مبتلا شوید، اما شایع‌تر است و بعد از میانسالی شدیدتر می‌شود.
زنان دو برابر مردان در معرض خطر ابتلا به RLS هستند.
سابقه خانوادگی: اگر سایر اعضای خانواده شما به RLS مبتلا باشند، احتمال ابتلا به RLS بیشتر است.
بارداری: برخی از زنان در طول بارداری، به ویژه در سه ماهه آخر، دچار RLS می‌شوند. این مشکل معمولاً ظرف چند هفته پس از زایمان برطرف می‌شود.
بیشتر بخوانید: سندروم پای بیقرار در بارداری، راه رهایی
بیماری‌های مزمن: شرایطی مانند نوروپاتی محیطی، دیابت و نارسایی کلیه ممکن است منجر به RLS شود. اغلب درمان این بیماری علائم RLS را تسکین می‌دهد.
دارو‌ها: دارو‌های ضد تهوع، ضد روان پریشی، ضد افسردگی و آنتی هیستامین ممکن است علائم RLS را تحریک یا تشدید کنند.
داشتن سندرم پای بی قرار می‌تواند بر سلامت کلی و کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد.
قومیت: هرکسی می‌تواند به RLS مبتلا شود، اما در افراد اروپایی تبار بیشتر شایع است.
اگر مبتلا به این سندروم هستید و محرومیت مزمن از خواب هستید، ممکن است در معرض خطر ابتلا به موارد زیر باشید:
- سکته
- دیابت
- افسردگی
- بیماری قلبی
- بیماری کلیوی
- مرگ زودهنگام
۵ روش تشخیص سندرم پای بیقرار
هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند آن را تایید یا رد کند. بخش بزرگی از تشخیص بر اساس توصیف شما از علائم خواهد بود. برای رسیدن به تشخیص این سندروم، تمام موارد زیر باید وجود داشته باشد:
علائم حسی هنگام حرکت کاهش می‌یابد.
علائم در شب بدتر می‌شود و در اوایل روز خفیف یا وجود ندارد.
میل شدید به حرکت که معمولاً با احساسات عجیب و غریب همراه است.
علائم حسی زمانی ایجاد می‌شود که شما سعی می‌کنید آرام شوید یا بخوابید.
حتی اگر همه معیار‌ها برآورده شوند، احتمالاً همچنان به معاینه فیزیکی نیاز خواهید داشت. پزشک شما می‌خواهد سایر دلایل عصبی علائم شما را بررسی کند.
بیشتر بخوانید: درمان پرش پا در بارداری
حتماً اطلاعاتی در مورد هرگونه دارو و مکمل‌های بدون نسخه و نسخه‌ای که مصرف می‌کنید ارائه دهید؛ و در صورت داشتن هر گونه بیماری مزمن شناخته شده به پزشک خود اطلاع دهید.
تشخیص این سندروم در کودکانی که قادر به توصیف علائم خود نیستند دشوارتر است.
آزمایش خون، آهن و سایر کمبود‌ها یا ناهنجاری‌ها را بررسی می‌کند. اگر نشانه‌ای وجود داشته باشد که چیز خاص باشد، ممکن است به یک متخصص خواب، متخصص مغز و اعصاب یا متخصص دیگر ارجاع داده شوید.
همچنین تشخیص این سندروم در کودکانی که قادر به توصیف علائم خود نیستند دشوارتر باشد.
درمان‌های خانگی برای سندرم پای بیقرار وجود دارد؟
درمان‌های خانگی، اگرچه بعید است که علائم را به طور کامل از بین ببرند، اما ممکن است به کاهش آن‌ها کمک کنند. ممکن است برای یافتن راه‌حل‌هایی که بیشترین کمک را دارند، به آزمون و خطا نیاز داشته باشید.
در اینجا چند مورد وجود دارد که می‌توانید امتحان کنید:
یوگا یا مدیتیشن را تمرین کنید.
قبل از خواب در حمام آب گرم غوطه ور شوید.
هر روز کمی ورزش کنید، مانند پیاده روی یا شنا.
مصرف کافئین، الکل و تنباکو را کاهش یا حذف کنید.
در شب عضلات پای خود را ماساژ دهید یا کشش دهید.
در صورت بروز علائم از پد گرم کننده یا کیسه یخ استفاده کنید.
برای یک برنامه خواب منظم، با ساعت خواب و بیدار شدن یکسان در هر روز هفته تلاش کنید.
سندرم پای بیقرار و بارداری!
علائم می‌تواند برای اولین بار در دوران بارداری ظاهر شود، معمولاً در سه ماهه آخر. داده‌ها نشان می‌دهد که زنان باردار ممکن است دو یا سه برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به سندرم پای بیقرار باشند.
اگر باردار هستید و علائم سندرم پای بیقرار را دارید، ممکن است لازم باشد از نظر آهن یا کمبود‌های دیگر آزمایش شوید.
دلایل این امر به خوبی درک نشده است. برخی از احتمالات عبارتند از کمبود ویتامین یا مواد معدنی، تغییرات هورمونی، یا فشار عصبی.
ممکن است لازم باشد از نظر آهن یا کمبود‌های دیگر آزمایش شوید.بارداری همچنین می‌تواند باعث گرفتگی عضلات پا و مشکل در خواب شود. تشخیص این علائم دشوار است.
اگر باردار هستید و علائم سندرم پای بیقرار را دارید، با پزشک خود صحبت کنید.
سندرم پای بیقرار و خواب
این احساسات عجیب در پا‌های شما می‌تواند ناراحت کننده یا دردناک باشد، و این علائم می‌توانند به خواب رفتن و خواب ماندن را تقریبا غیرممکن کنند. همچنین کم خوابی و خستگی برای سلامتی و تندرستی شما خطرناک است.
همچنین چند کار وجود دارد که می‌توانید برای بهبود خواب آرام خود انجام دهید:
- به هم ریختگی اتاق خواب را حذف کنید.
- تمام وسایل دیجیتال از جمله ساعت را از تخت خود دور کنید.
- مطمئن شوید که سایه‌ها یا پرده‌های پنجره، نور بیرون را مسدود می‌کنند.
- همچنین ارزش سرمایه گذاری روی ملحفه، پتو و لباس خواب راحت را دارد.
- دمای اتاق خواب خود را در قسمت خنک نگه دارید تا بیش از حد گرم نشوید.
- حداقل یک ساعت قبل از خواب استفاده از وسایل الکترونیکی را متوقف کنید.
- درست قبل از خواب، پا‌های خود را ماساژ دهید یا حمام یا دوش آب گرم بگیرید.
- تشک و بالش خود را بررسی کنید. اگر قدیمی و ناهموار هستند، ممکن است زمان تعویض آن‌ها فرا رسیده باشد.
- سعی کنید با یک بالش بین پا‌های خود بخوابید. ممکن است به جلوگیری از فشرده شدن اعصاب و تحریک علائم کمک کند.
- خود را در یک برنامه خواب قرار دهید. سعی کنید هر شب در ساعت مشخصی به رختخواب بروید و هر روز صبح در ساعت مشخصی از خواب بیدار شوید، حتی آخر هفته ها. این به پشتیبانی از ریتم طبیعی خواب کمک می‌کند.
همچنین می‌توانید برخی از این تکنیک‌های مراقبت را در منزل را امتحان کنید
به یک برنامه خواب منظم پایبند باشید.
از نشستن طولانی مدت به خصوص در عصر خودداری کنید.
از مصرف آنتی هیستامین، کافئین، سیگار و الکل خودداری کنید.
قبل از خواب پا‌های خود را ماساژ دهید یا تمرینات کششی پا را انجام دهید.
سعی کنید هر روز کمی ورزش کنید، حتی اگر فقط یک پیاده روی بعد از ظهر باشد.
این سندروم در بارداری معمولاً طی چند هفته پس از زایمان خود به خود از بین می‌رود.
برخی از دارو‌های مورد استفاده برای درمان RLS برای استفاده در دوران بارداری بی خطر نیستند.
مطمئن شوید که تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را از رژیم غذایی یا ویتامین‌های دوران بارداری دریافت می‌کنید.
مطالب ویژه نی نی بان را به شما پیشنهاد می دهیم
لیفت شکم برای چه کسانی مناسب است؟
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼