علایم و نشانه های فیبروم رحم

فیبروم رحم ، یک بیماری شایع زنانه است که بسیاری از زنان را در طول سال‌های باروری تحت تأثیر قرار می‌دهد. در حالی که برخی از زنان مبتلا به فیبروم ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند، برخی دیگر با طیفی از علایم ناراحت کننده و آزار دهنده روبرو هستند. درک علایم فیبروم رحم برای تشخیص زودهنگام و مدیریت مؤثر این مشکل ضروری است. در ادامه بیشتر درباره این مشکل، علایم و راه‌های درمان آن صحبت خواهیم کرد.

در این مقاله می‌خوانید:

• فیبروم رحم چیست و چگونه ایجاد می شود؟
• علایم فیبروم رحم را بشناسید
• آیا فیبروم رحم درمان دارد؟

بیشتر بخوانید: عمل جراحی فیبروم در دختران مجرد

فیبروم رحم چیست و چگونه ایجاد می شود؟

فیبروم رحم که به عنوان لیومیوم یا میوم نیز شناخته می‌شود، توده‌ای است که در داخل یا روی دیواره عضلانی رحم ایجاد می‌شود. فیبروم‌ها از سلول‌های عضلانی صاف و بافت همبند فیبری تشکیل شده‌اند و اندازه آنها می‌تواند از بافت‌های کوچکی به اندازه نخود تا توده‌های بزرگ متغیر باشد. در حالی که علت دقیق ایجاد فیبروم‌ها به طور کامل شناخته نشده است، اما پزشکان بر این باورند که برخی از عوامل با ایجاد آنها مرتبط هستند.

از جمله این عوامل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

استعداد ژنتیکی

سابقه خانوادگی فیبروم‌های رحمی می‌تواند خطر ابتلا به آنها را در زنان افزایش دهد. عوامل ژنتیکی ممکن است در رشد و توسعه این تومورهای خوش خیم نقش داشته باشند.

تأثیر هورمونی

به نظر می‌رسد استروژن و پروژسترون (دو هورمون جنسی اصلی زنانه)، باعث رشد فیبروم‌ها می‌شوند. در طول سال‌های باروری زنان، زمانی که سطح هورمون در بالاترین حد خود است، فیبروم‌ها تمایل به رشد دارند. آنها اغلب پس از یائسگی زمانی که سطح هورمون کاهش می‌یابد، کوچک می‌شوند و در بسیاری از موارد به صورت خود به خود از بین می‌روند.

پیشنهاد ویژه نی نی بان: قهوه با مغز چه میکند؟ فِرِش و شاداب

سن و عوامل تولید مثل

فیبروم رحم اگرچه ممکن است در هر سنی رخ دهد، اما در زنان ۳۰ تا ۴۰ ساله شایع‌تر است. همچنین زنانی که در این بازه سنی هرگز باردار نشده‌اند یا اولین فرزند خود را در سنین پایین به دنیا آورده‌اند، در معرض خطر ابتلای بیشتری هستند.

نژاد

مطالعات نشان داده است که زنان آفریقایی- آمریکایی بیشتر در معرض ابتلا به فیبروم هستند و در مقایسه با زنان با پیشینه‌های نژادی دیگر، در سنین پایین‌تر و با علایم شدیدتر به آن مبتلا می‌شوند.

رژیم غذایی و سبک زندگی

برخی مطالعات نشان می‌دهد که انتخاب‌های غذایی، چاقی و عوامل سبک زندگی ممکن است بر خطر ابتلا به فیبروم رحم تأثیر بگذارد. از جمله عواملی که خطر ابتلا به این عارضه را در زنان افزایش می‌دهد، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

رژیم غذایی سرشار از گوشت قرمز و عاری از سبزیجات سبز

• مصرف بیش از حد الکل و سیگار
• سبک زندگی کم تحرک
• سایر شرایط سلامتی

برخی از شرایط سلامتی، مانند فشار خون بالا و شروع زودرس قاعدگی نیز با افزایش احتمال ابتلا به فیبروم و ایجاد آن در سنین پایین مرتبط است.

مطالب پیشنهادی: جراحی میوم رحم، چه زمانی لازم است؟

علایم فیبروم رحم را بشناسید

علایم فیبروم رحم در هر فرد و بدنی ممکن است متفاوت ظاهر شود و حتی در برخی موارد می‌تواند خاموش باشد و هیچ نشانه‌ای ایجاد نکند. در ادامه رایج‌ترین علایم و نشانه‌های این عارضه را بررسی خواهیم کرد.

تغییرات قاعدگی

یکی از شایع‌ترین علایم فیبروم رحم، تغییر در الگوی قاعدگی است. زنان مبتلا به فیبروم ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:

• خونریزی شدید قاعدگی: منوراژی یا خونریزی غیرطبیعی قاعدگی، مشخصه‌ای از این عارضه است. این مشکل می‌تواند دوره قاعدگی را برای فرد چالش برانگیز کند و حتی منجر به کم خونی شدید شود.
• دوره‌های قاعدگی طولانی مدت: دوره‌های قاعدگی که بیش از یک هفته طول می‌کشد نیز در زنان مبتلا به فیبروم رایج است.
• سیکل‌های قاعدگی نامنظم: فیبروم‌ها می‌توانند باعث قاعدگی نامنظم شوند و فرد را با خونریزی‌های غیر قابل پیش بینی مواجه کنند.

درد و فشار لگن

بسیاری از زنان مبتلا به فیبروم رحم، احساس پری یا فشار در قسمت پایین شکم خود را گزارش می‌دهند. این ناراحتی می‌تواند به صورت زیر ظاهر شود:

• درد لگن: درد مبهم، دردناک یا تیز در قسمت تحتانی شکم، لگن یا کمر
• فشار لگن: زنان ممکن است احساس کنند که چیزی سنگین یا فشاری غیر معمول بر ناحیه لگن آنها وارد می‌شود.
• بزرگ شدن شکم: در برخی موارد، فیبروم‌ها می‌توانند به‌ اندازه‌ای رشد کنند که باعث بزرگ شدن قابل مشاهده شکم شوند که ممکن است با بارداری اشتباه گرفته شود.

بیشتر بخوانید: علت ایجاد فیبروم رحم چیست؟

مقاربت دردناک

فیبروم‌ها همچنین می‌توانند رابطه جنسی را ناراحت کننده یا حتی دردناک کنند. زمانی که فیبروم‌ها در نزدیکی سطح دیواره رحم یا داخل حفره رحم قرار دارند، این احتمال بیشتر است.

تکرر ادرار و یبوست

فیبروم‌های بزرگ‌تر یا آن‌هایی که در نزدیکی مثانه یا راست روده قرار دارند، می‌توانند بر این اندام‌ها فشار وارد کنند و منجر به مشکلات ادراری و روده‌ای شوند.

از جمله این مشکلات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تکرر ادرار: میل مداوم به ادرار کردن، حتی با مثانه خالی
• مشکل در تخلیه مثانه: زنان ممکن است در تخلیه کامل مثانه مشکل داشته باشند که منجر به مراجعه مکرر به دستشویی می‌شود.
• یبوست: فشار روی رکتوم (قسمت انتهایی روده بزرگ) می‌تواند منجر به یبوست یا مشکل در دفع مدفوع شود.

پیشنهاد ویژه نی نی بان: فواید یائسگی، پیش به سوی زندگی بهتر

کمردرد و پا درد

در برخی موارد، فیبروم‌ها می‌توانند به اعصاب ناحیه اطراف لگن و پاها فشار وارد کنند و باعث ایجاد درد شدید در پشت و پاها شوند.

مشکلات مربوط به بارداری و باروری

فیبروم رحم می‌تواند بر بارداری و باروری تأثیر بگذارد و منجر به عوارضی مانند موارد زیر شود:

• سقط‌های مکرر: زنان مبتلا به فیبروم ممکن است در معرض خطر بیشتری برای سقط‌های مکرر باشند.
• ناباروری: فیبروم‌ها بسته به اندازه و محل خود می‌توانند با انسداد لوله‌های فالوپ یا جلوگیری از کاشت تخمک بارور شده در رحم، در باروری اختلال ایجاد کنند.

تورم شکم

همان طور که فیبروم‌ها بزرگ می‌شوند، می‌توانند منجر به تورم یا اتساع شکم شوند که ظاهری شبیه به فرد باردار را ایجاد می‌کنند.

مطالب پیشنهادی: درمان فیبروم رحم/ ویدئو

آیا فیبروم رحم درمان دارد؟

به طور کلی می‌توان گفت که در بسیاری از شرایط فیبروم رحم قابل درمان است. اما هیچ رویکرد یکسانی برای درمان این عارضه وجود ندارد زیرا انتخاب درمان به علایم هر بیمار، اندازه و محل فیبروم‌ها و برنامه‌های باروری آینده فرد بستگی دارد. در ادامه برخی از گزینه‌های رایج درمان فیبروم رحم را مورد بررسی قرار داده‌ایم.

داروها

داروهای هورمونی مانند قرص‌های ضد بارداری یا دستگاه‌های داخل رحمی (IUD) که سطح پروژسترون را افزایش می‌دهند، می‌توانند به مدیریت علایم این عارضه مانند مانند خونریزی شدید قاعدگی و درد لگن کمک کنند. این داروها فیبروم را درمان نمی‌کنند اما می‌توانند علایم مرتبط را تسکین دهند.

روش های کم تهاجمی

چندین روش کم تهاجمی می‌توانند به طور مؤثر فیبروم‌ها را با حفظ سلامت رحم درمان کنند. این گزینه‌ها فیبروم رحم را بدون هیسترکتومی کامل، حذف یا کوچک می‌کنند.

این درمان‌ها عبارتند از:

• آمبولیزاسیون شریان رحمی (قطع خون‌ رسانی و اکسیژن رسانی به توده)
• میومکتومی (خارج کردن فیبروم‌ها از طریق لاپاروسکوپی)
• جراحی سونوگرافی (خارج کردن فیبروم با استفاده از تصویربرداری و ایجاد برش‌های کوچک)

هیسترکتومی

در مواردی که علایم شدید است و سایر درمان‌ها موفقیت آمیز نبوده‌اند، ممکن است هیسترکتومی توصیه شود. این روش جراحی شامل برداشتن کل رحم است و تنها راه قطعی برای از بین بردن کامل فیبروم رحم محسوب می‌شود. این روش در صورتی انجام می‌شود که یک زن دیگر تمایلی به حفظ باروری خود ندارد.

بیشتر بخوانید: تفاوت فیبروم با کیست چیست؟

کلام آخر

همان طور که در این مقاله اشاره کردیم، درک علایم و نشانه‌های فیبروم رحم برای تشخیص و درمان زودهنگام ضروری است. اگر هر یک از علایم ذکر شده را تجربه کردید، بسیار مهم است که برای ارزیابی مناسب با یک پزشک متخصص مشورت کنید. خوشبختانه بسته به شدت علایم و نیازهای بیمار، گزینه‌های درمانی مختلفی در دسترس است که می‌تواند سلامت دستگاه تناسلی زنان را بهبود بخشد و به حالت طبیعی بازگرداند. فراموش نکنید که تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می‌تواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی زنان مبتلا به فیبروم رحم را بهبود بخشد.