اعتیاد در کودکان، راه‌های پیشگیری

ایسنا: سازمان جهانی بهداشت، پیشگیری را در سه سطح، این گونه تعریف کرده ‌است، یشگیری نوع اول: اطمینان حاصل کردن از عدم بروز یک بیماری، فرآیند یا مشکل، پیشگیری نوع دوم : شناسایی یا تغییر و اصلاح یک بیماری، فرآیند، یا مشکل در کوتاه‌ترین مدت بعد از بروز آن و پیشگیری نوع سوم نیز متوقف کردن یا کند کردن جریان پیشرفت یک بیماری، فرایند یا مشکل و پیامدهای آن است.

به گزارش خبرنگار «اجتماعی» ایسنا، در پیشگیری از اعتیاد بین کودکان و نوجوانان، برنامه ‌ای پیشگیری باید عوامل محافظت‌کننده را افزایش و عوامل خطرساز را کاهش دهند و تمام انواع سوء‌مصرف مواد را تحت پوشش قرار دهد، همچنین این پیشگیری‌ها باید متناسب با بافت بومی و مواد رایج در یک محله یا شهر صورت بگیرد.

یکی دیگر از اصول برنامه‌های پیشگیری عوامل خطرآفرین در مخاطبین خاص، سن، نژاد، جنسیت است که باید مورد ‌توجه خاص قرار بگیرد. این برنامه‌ها باید مبتنی بر تقویت روابط خانوادگی و مهارت‌های فرزندپروری باشند؛ به این معنا که نظارت و مراقبت والدین، اطلاع رسانی و آموزش والدین، مداخله‌های مقطعی و کوتاه مدت در خانواده انجام شود.

شناسایی عوامل خطرساز اولیه کودکی و نوجوانی مثل رفتارهای پرخاشگرانه، مهارت‌های اجتماعی ضعیف و مشکلات تحصیلی از اصول دیگر این پیشگیری است و برنامه‌های پیشگیری برای مدارس ابتدایی باید با هدف ارتقا یادگیری‌های تحصیلی و اجتماعی ـ هیجانی را به منظور نشان دادن عوامل خطرآفرین مثل پرخاشگری، شکست تحصیلی و ترک تحصیل باشد.

به گزارش ایسنا و به نقل از مجله ایران پاک، آموزش باید متمرکز بر مهارت‌های خود کنترلی، آگاهی هیجانی، ارتباطات، حل مسئله اجتماعی و حمایت تحصیلی به خصوص در مهارت خواندن باشد.

همچنین برنامه‌های پیشگیری برای دانش آموزان مدارس راهنمایی و دبیرستان نیز با قواعد مربوط به آن یعنی باید بر اساس ارتقا صلاحیت‌های تحصیلی و اجتماعی و همچنین افزایش مهارت‌ها، عادت به مطالعه و حمایت تحصیلی، ارتباطات، روابط با همسالان، خودکار آمدی و جرات ورزی، مهارت‌های مقاومت در برابر مواد، تقویت نگرش‌های ضد مواد و تقویت تعهد شخصی در برابر سوء مصرف مواد باشد.

گفتنی است، برنامه‌های پیشگیری در جمعیت عمومی باید در نقاط انتقالی کلیدی جهت یافته باشند، مثل گذار از ابتدایی به مقطع راهنمایی که می‌تواند اثرات سودمندی را حتی در خانواده‌های پرخطر و کودکان پر خطر ایجاد کند. در اینجا فقط جمعیت در معرض خطر، هدف نیست و از این رو کاهش برچسب زنی و افزایش روابط در مدرسه و جامعه را در بر دارد.

همچنین برنامه‌های پیشگیری جامعه‌مدار که دو برنامه یا بیشتر از دو برنامه را ترکیب می‌کنند، برنامه‌های اثربخش‌تری هستند. مثل تلفیق برنامه‌های خانواده‌مدار و مدرسه‌مدار که می‌تواند نسبت به یک برنامه به تنهایی اثربخش‌تربوده و در زمینه‌های متعدد برای مردم مثل مدارس،‌ انجمن‌ها، سازمان‌های مذهبی و رسانه‌ای قابل دسترس باشد.