اختلالات بینایی نوزادان، ریشه در چه دارد؟

فارس: تحقیقات جدید نشان داد که بین آسیب‌های مغزی و اختلالات بینایی نوزادان نارس ارتباط وجود دارد.

محققان دانمارکی در تحقیقات جدید خود دریافتند که اختلالات بینایی در نوزادان نارس به آسیب های مغزی و بیماری چشمی رتینوپاتی (مشکلات شبکیه) وابسته است.

محققان در تحقیقات خود یک مجموعه شامل ۱۷۸ کودک پیش دبستانی را که به طور بسیار نارس یعنی گذشت کمتر از ۲۸ هفته از بارداری مادران خود در سال های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۶ متولد شده بودند به همراه یک گروه دیگر متشکل از ۵۶ کودک که در مدت زمان طبیعی بدنیا آمده بودند، بررسی کردند.

نویسندگان این تحقیقات همچنین دریافتند که کمبود توسعه جهانی، متوسط تا شدید درمان ناهنجاری فرورفتگی و درمان رتینوپاتی به طور مستقل با آسیب بینایی وابسته بودند.

دکتر کارینا اسلیدزبورگ، از بیمارستان دانشگاه کپنهاگ گفت: نتیجه تحقیقات ما نشان می دهد که آسیب مغزی و عوارض ROP در دانمارک از عوامل خطرناک برای از دست دادن بینایی کودکان نارس پیش دبستانی هستند.

رتینوپاتی (مشکلات شبکیه) در نوزادان نارس ( Retinopathy of Prematurity - ROP ) که به آن Retrolental Fibroplasia نیز گفته می‌شود می‌تواند سبب کوری شود.

این بیماری در گذشته ناشی از استفاده از مقادیر زیاد اکسیژن در دستگاه هایی بود که نوزادان نارس در آنها نگهداری می شدند ولی امروزه با پیشرفت در روش های نگهداری از نوزادان نارس، بروز این بیماری کمتر شده است.

عواملی که نوزاد را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به رتینوپاتی قرار می‌دهند کم بودن وزن هنگام تولد (کمتر از ۱.۵ کیلوگرم) و زایمان زودرس (هفته ۲۶ تا ۲۸) هستند.

در کودکان نارس رشد و تکامل عروق خونی شبکیه دچار اشکال بوده و عروق خونی غیر طبیعی شروع به رشد می‌کنند.

مشکل رشد عروق غیر طبیعی که به آن نئوواسکولاریزاسیون نیز می‌گویند این است که اکسیژن کافی به شبکیه نمی‌رسانند.

رتینوپاتی در نوزادان نارس بسته به شدت بیماری به ۵ درجه تقسیم می‌شود.

پیشرفت بیماری به درجات آخر می تواند سبب ایجاد زخم در شبکیه و عوارضی نظیر جداشدگی شبکیه، خونریزی زجاجیه، انحراف چشم و تنبلی چشم شود. بسیاری از نوزادان مبتلا به رتینوپاتی دچار نزدیک بینی خواهند شد.