اضافه وزن مادر در بارداری، بچه را خنگ می‌کند؟

مطالعات نشان داده که هرگونه سوء تغذیه دوران بارداری و قبل از بارداری روی سلامت کوتاه مدت و بلند مدت کودک تاثیر می گذارد.

نی نی سایت: مطالعات نشان داده که هرگونه سوء تغذیه دوران بارداری و قبل از بارداری روی سلامت کوتاه مدت و بلند مدت کودک تاثیر می گذارد و مادرانی که با سوء تغذیه و با وزن کم وارد بارداری می شوند و در دوران بارداری هم از تغذیه مناسب برخوردار نیستند.

و وزن شان به اندازه ی مناسب اضافه نشده، بچه های شان در دوران جنینی برای حفظ حیات، برنامه ریزی می کنند تا حتی با امکانات کم به حیات ادامه دهند، اما بعد از تولد با قد کوتاه و وزن کمتر به دنیا می آیند. این بچه ها در معرض خطر چاقی مفرط و بیماری های قلبی - عروقی قرار دارند.

و البته در مقابل، مادرانی که با وزن زیاد و چاقی وارد بارداری می شوند باز هم برنامه ریزی نامناسب و دریافت مواد مغذی به مقدار زیاد موجب می شود نوزاد با وزن بیشتری به دنیا بیاید و به همان نسبت در معرض خطر چاقی مفرط و بیماری های مزمن باشد.

اضافه وزن مادر روی عمر نوزاد تاثیر می گذارد

معمولا خانم ها در دوران بارداری مقداری وزن اضافه می کنند که البته این میزان طبیعی است یعنی به گفته این محققین، زنی که قبل از بارداری وزن طبیعی داشته، باید در طول دوران بارداری بین ۱۱ تا ۱۶ کیلوگرم وزن اضافه کند.اما اگر از میزان طبیعی بیشتر شود، نوزاد در معرض خطر جدی قرار می گیرد.

تحقیقات منتشر شده در مجله انجمن پزشکی آمریکا نشان می دهد نوزادانی که از مادران چاق یا دارای اضافه وزن متولد می شوند، در دوران بعدی زندگی خود با مشکل اضافه وزن و چاقی روبرو خواهند شد.

محققین آمریکایی با مطالعه بیش از پانصد هزار مادر که همگی دو فرزند داشتند (برای امکان مقایسه) به این نتیجه رسیدند که به ازای هر یک کیلوگرمی که مادر در دوران بارداری اضافه می کند، به وزن جنین ۷ گرم افزوده می شود. بر این اساس، مادرانی که در دوران بارداری بیش از ۲۴ کیلوگرم وزن اضافه می کنند،

نوزادانی به دنیا خواهند آورد که در مقایسه با نوزادان مادرانی که ۸ تا ۱۰ کیلو وزن اضافه می کنند به طور متوسط ۱۵۰ گرم سنگین تر هستند. به عنوان نمونه، احتمال این که نوزاد با وزن بالای ۴ کیلوگرم به دنیا بیاید، در مادرانی که بیش از ۲۴ کیلوگرم اضافه وزن در دوران بارداری داشتند، دو برابر بیشتر می شود.

نکته مهم این جاست که نوزادان چاق با احتمال بسیار بالا، در طول زندگی آینده خود افراد چاقی خواهند بود و این امر روی سلامت و طول عمر آن ها تاثیر می گذارد. همچنین احتمال بیماری هایی مانند آسم، سرطان و اتوپی در این کودکان افزایش می یابد.

همچنین تحقیقات دیگری که در آمریکا انجام شده، بیش از پانصد هزار مادر که همگی دو فرزند داشتند (برای امکان مقایسه) را مورد مطالعه و بررسی قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که به ازای هر یک کیلوگرمی که مادر در دوران بارداری اضافه می کند، به وزن جنین ۷ گرم افزوده می شود.

بر این اساس، مادرانی که در دوران بارداری بیش از ۲۴ کیلوگرم وزن اضافه می کنند، نوزادانی به دنیا خواهند آورد که در مقایسه با نوزادان مادرانی که ۸ تا ۱۰ کیلو وزن اضافه می کنند به طور متوسط ۱۵۰ گرم سنگین تر هستند.

به عنوان نمونه، احتمال این که نوزاد با وزن بالای ۴ کیلوگرم به دنیا بیاید، در مادرانی که بیش از ۲۴ کیلوگرم اضافه وزن در دوران بارداری داشتند، دو برابر بیشتر می شود.

چاقی مادر می تواند تاثیر منفی روی رشد مغز نوزاد بگذارد

نتایج تحقیقات جدید نشان می دهد نوزادانی که از مادران چاق متولد می شوند در معرض خطر فقر آهن هستند و این کمبود می تواند تاثیر نامطلوبی بر روی رشد مغزی جنین داشته باشد.

«آهن» یک املاح معدنی حیاتی است که در تمام سلول های بدن وجود دارد. این عنصر مهم به عنوان یک ترکیب اصلی در هموگلوبین خون به حمل و جابجایی اکسیژن از ریه ها به سایر اعضا و بافت های بدن کمک می کند.

به گفته متخصصان، افرادی که در خون آن ها به اندازه کافی آهن وجود ندارد، ممکن است کمتر از حد طبیعی دارای گلبول های قرمز خونی باشند و این حالت کم خونی ناشی از فقر آهن نامیده می شود.

وقتی زنی باردار است آهن از طریق روده به جفت منتقل می شود، اما معلوم نیست فاکتور چاقی در مادر چگونه روی وضعیت آهن در بدن جنین تاثیر می گذارد.

وضعیت دریافت آهن در دوران جنین فاکتور بسیار مهمی است چرا که ۵۰ درصد آهن مورد نیاز برای رشد جنین، قبل از تولد دریافت می شود.

در این بررسی ها متخصصان دانشگاه ویسکونسین در مادیسون۲۸۱ مادر و نوزاد را مورد مطالعه قرار دادند. شاخص توده بدنی این مادران پیش از وضع حمل اندازه گیری شد.

هم چنین مقدار آهن بدن جنین نیز از طریق آزمایش روی خون بندناف محاسبه شد.

نتایج این بررسی ها تایید کرد که چاق بودن مادر در زمان بارداری می تواند روی سطح آهن بدن نوزاد تاثیر منفی داشته باشد.

ذخایر اهن بدن نوزاد که از مادر خود در یافت کرده است تنها برای ۴ تا ۶ ماه اول تولد در نوزادان رسیده و در نوزادان نارس تا ۲ ماه اول تولد کافی می باشد.

بعد از این سنین در صورت عدم در یافت اهن کافی علایم کم خونی ظاهر می شود . در کل میتوان گفت سن شیوع کم خونی فقر اهن در کودکان ۹ تا ۲۴ ماهگی است.