رفتار پدر با فرزند، چند اشتباه متداول

نی نی بان: سحر کمالی نفر: تمام پدران، فرزندان خود را دوست دارند و می‌خواهند بهترین پدر برای آنها باشند. در مورد نکات مورد توجه پدران در ارتباط با دخترانشان زیاد صحبت شده و در ضمن دختران، خودشان به نوعی خود را به پدر نزدیک می‌کنند؛ اما فرزندان پسر به دلیل خصوصیات خاص خود از پدر الگوبرداری می‌کنند، ولی منتظر نزدیک شدن پدر به خود هستند.

باید به این نکته توجه داشته باشید که چنانچه فقط فرزندتان را دوست بدارید و به فکر او باشید، اما ندانید چگونه با او ارتباط برقرار کنید، متاسفانه پدر خوبی برایش نخواهید بود.

در این بخش به چند گروه از پدران اشاره می‌کنیم و امیدواریم شما جزو هیچ‌یک از آنها نباشید تا بتوانید ارتباطی به مراتب نزدیک‌تر و صمیمی‌تر با فرزند پسر خود داشته باشید.

البته ناامید نشوید، با رعایت برخی از نکات کوچک می‌توانید بسیار بهتر و موثرتر از آنچه تاکنون بوده‌اید، باشید. در ضمن لازم نیست یک‌شبه خود را تغییر دهید، بلکه رعایت این موارد در ارتباطات و تعاملات شما با فرزندتان بتدریج موجب استحکام رابطه خواهد شد.

ایده‌آل‌گرا نباشید

یک دفترچه بردارید و هر بار که به طور مستقیم و یا غیرمستقیم به فرزندتان امر و نهی یا از او انتقاد می‌کنید، در این دفترچه یادداشت نمایید. در پایان هفته، خودتان قضاوت کنید که چه بر سر فرزندتان آورده‌اید.

برخی از پدر‌ها می‌خواهند تمام رفتارها و گفتارهای فرزندشان را کنترل نمایند، در صورتی که این کار فقط به اعتماد به نفس او صدمه می‌زند. اگر شما این گونه هستید، حداقل سعی کنید روزی یک مورد از انتقادها و امر و نهی‌هایتان را کم کنید و تا پایان هفته به نتیجه قابل قبول‌تری برسید.

نکته دیگر این که به منظور تحسین و تشویق فرزندتان، منتظر بهترین‌ها نباشید. بسته به سنش در هر کاری که سعی می‌کند بخوبی انجام دهد، او را تشویق نمایید؛ چه این کار ساختمان‌سازی با الگو باشد و چه انجام کامل تکالیف دبستان و یا حتی نحوه خوب غذا خوردن.

حتی وقتی می‌شنوید که در مدرسه یا جایی خارج از منزل رفتار خوبی داشته یا کار خوبی انجام داده، تشویق و حمایت خود را از او نشان دهید تا احساس صمیمیت بیشتری میان خود و او ایجاد کنید.

مطمئن باشید که تشویق مادر و یا معلم و هیچ‌کس دیگری، جایگزین تشویق و لبخندی که شما به او می‌زنید، نخواهید شد.

مثل بمب ساعتی نباشید

در نظر بگیرید اگر رفتار و گفتار شما در یک روز کامل ضبط شود، چه خواهد شد. برخی از پدران مانند بمب ساعتی هستند. آنها در روز چندین بار منفجر می‌شوند و یا حتی در آغاز ملایم بوده و پس از چندین ساعت به تدریج عصبانی و عصبانی‌تر شده و نهایتا منفجر می‌شوند.

اگر شما نیز این گونه هستید، جلوی آیینه بروید و چهره و حالت صدا و حتی لحن خود را جلوی آیینه تکرار نمایید. خواهید دید که نه‌تنها فرزندتان بلکه هیچ‌کس دیگری تمایل به تحمل شما در چنین لحظاتی ندارد. پس لطفا کمی تجدیدنظر کنید.

البته برای بهبود این مورد، شیوه‌ای ساده وجود دارد و آن هم این که از کلمات و رفتارهای جایگزین برای خود استفاده نمایید. بدین ترتیب که کلمات یا رفتارهایی را از قبل به صورت قراردادی برای خود تعیین نمایید تا در صورت بروز عصبانیت و انفجار آنها را استفاده نمایید.

این کار می‌تواند از گفتن یک جمله ساده تا چند دقیقه استراحت و دراز کشیدن و یا هر چیز دیگری باشد.

بی‌احساس‌نباشید

به موارد زیر توجه نمایید و ببینید که از نظر احساسی، چه نوع رابطه‌ای با پسرتان دارید:

او را در آغوش می‌گیرید.

‌می‌گذارید وقتی عصبانی هستید، هر رفتاری از شما سر بزند.

با هم می‌خندید و اوقات خوشی را می‌گذرانید.

وقتی چیزی موجب ناراحتی شما شده، با استفاده از کلمات و حالت چهره با او ارتباط برقرار می‌کنید.

وقتی عصبانی هستید، به طریقی متعادل عصبانیت خود را نشان می‌دهید، نه با حالت تهاجمی و دشمنی و مخالفت با هر چیزی که او می‌گوید.

وقتی فردی از دوستان و آشنایانتان از دنیا می‌رود، می‌گذارید که پسرتان نیز از احساس شما باخبر شود یا این که می‌خواهید تنها باشید و احساستان را مخفی نگه دارید.

وقتی در مورد وقایع و مسائل مختلف نظری دارد، از او می‌خواهید که احساسات و عواطفش را بیان کند و یا دائما به او می‌گویید که اشتباه می‌کند و نباید این گونه فکر کند.

به موارد بالا فکر کنید و سعی کنید موارد درست را از نادرست تشخیص دهید. شاید برایتان راحت نباشد که به طرق گوناگون ابراز احساسات نمایید و یا حتی او را در آغوش گرفته و ببوسید، اما بدانید هرچه رفتارهایتان ساده‌تر و بازتر باشد و رفتاری دوستانه‌تر داشته باشید، واکنشی به مراتب بهتر از جانب پسرتان دریافت خواهید کرد.

بگذارید او بداند چقدر دوستش دارید و چقدر موفقیت و خوشحالی‌اش برایتان مهم است. حتی به او بگویید که چقدر از نحوه ضربه زدنش به توپ لذت می‌برید.

پدر غایب نباشید

برخی از پدران در شبانه‌روز بیشتر از چند دقیقه در کنار فرزندشان نیستند و در مواردی شدیدتر ممکن است چند روز و یا چند هفته به اقتضای فعالیت‌هایشان در خانه نباشند. این موضوع تاثیر منفی بر فرزندان بویژه پسران دارد، زیرا آنها نیاز به الگوی خود دارند. اگر شما نیز مشغله زیادی دارید، سعی کنید از هر فرصتی برای بودن با فرزندان استفاده نمایید.

در شرایطی حتی می‌توانید از محل کار با فرزندتان تماس بگیرید و نتیجه امتحان یا بازی فوتبالش را در تیم مدرسه از او بپرسید تا او بداند با وجود غیبت از خانه، توجهی به مسائل مربوط به او دارید.

در غیر این صورت ممکن است فرزندتان بخصوص در سنین کودکی با انجام کارهایی که می‌داند دوست ندارید مانند فریاد زدن یا حتی رفتارهای ناخوشایند، توجهی را که نیاز دارد، از شما طلب کند. در چنین مواردی، پیام رفتار او این است: «من به بودن با شما و ارتباط با شما نیاز دارم. لطفا به من فرصت بدهید.»

پس سعی کنید او را با راندن از خود ناامید نکنید و خستگی و بی‌حوصلگی خود را بهانه نکنید، زیرا تاثیر این کار به مراتب بدتر است تا این که چند دقیقه با او همراه شوید و سپس به نوعی بازی یا صحبت را کوتاه نمایید.