فحش دادن در کودکان، همان پرخاشگری کلامی است؟

ایسنا: یک روان‌شناس گفت: چون کودک همواره در حال الگوبرداری از اطرافیان است، وجود درگیری، تعارض و پرخاشگری کلامی و فیزیکی در محیط خانه ممکن است به شکل‌گیری الگوی رفتاری نامناسب در کودک منجر شود و کودک در آینده همین الگو را در ارتباطات فردی خود به کار گیرد.

«لیلا اجلی» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه زنجان، اظهار کرد: از علل مؤثر در نامهربان شدن کودک می‌توان به عوامل اجتماعی، فرهنگی، روانی، عاطفی، زیستی و خانوادگی اشاره کرد.

وی ادامه داد: متخصصان حوزه‌ی کودک بر این باورند که بسیاری از رفتارها و عواطف دوران کودکی، از جمله نامهربانی در تعامل با محیط شکل می‌گیرد و رفتارهای اولیه دوران کودکی و نوجوانی شاخص مناسبی برای پیش‌بینی بروز جنبه‎های مختلف مهربانی و رفتارهای اجتماعی دوران بزرگسالی است.

این روانشناس افزود: برای جلوگیری از نامهربان شدن کودکان باید توجه کرد که نیاز به عشق و محبت از بدو تولد با برخورداری کودک از رابطه‌ای پایدار، قابل اعتماد و محبت‎آمیز با والدین خود برآورده می‌شود و این رابطه اساس همه‌ی روابط بعدی کودک است که علاوه بر خانواده، شامل ارتباط با همسر و فرزندان، دوستان، همکاران و اطرافیان او نیز می‌شود.

اجلی خاطرنشان کرد: رعایت عدالت و مساوات میان فرزندان توسط والدین نمونه‌‎ای از برابری حقوق افراد برای کودک است این امر سبب می‌شود کودک یاد بگیرد همان طور که در خانواده همه‌ی فرزندان، حقوق برابر دارند در جامعه نیز انسان‎ها باهم برابر و شایسته احترام هستند.

وی تصریح کرد: سرزنش دائم به علت اخلاق و رفتار و وضع ظاهری فرزندان ممکن است سبب ایجاد خودپنداره منفی در کودک شود و در نتیجه به ناتوانی او در دوست داشتن خود و دیگری شود و این از علل موثر در نامهربانی کودکان است.

این روانشناس یادآور شد: والدین می‎توانند با احترام به حقوق و ارزش‎های انسانی دیگران، کمک و یاری به افراد نیازمند، داشتن روحیه‌ی سخاوتمندانه و بخشنده این ارزش‎ها را به‌گونه‎ای ملموس به کودکان خود آموزش دهند.