دوست خیالی کودکان، مراحل طبیعی

ایسنا: یک روان‌پزشک گفت: وجود دوست خیالی برای کودکان یکی از مراحل طبیعی بازی کودک است که البته ممکن است غیرطبیعی هم بشود. دکتر اشرف تشکری اظهار کرد: تا پیش از مدرسه، کودکان معمولا عواطف خود را در گفتار و رفتار نشان می‌دهند و از حالت خودمداری خارج شده و توانایی مشارکت با دیگر افراد هم پیدا می‌کنند، در همین دوران نیز کودک وجود دوست خیالی خود را نشان می‌دهد. وی افزود: بازی کودکان ابتدا نمادین است و سپس به شکل نقش‌پذیری در می‌آید؛ با این روند، کودک از نظر اجتماعی نیز رشد می‌کند.


تشکری ادامه داد: کودک تا سه سالگی با کودکان دیگر بازی می‌کند و بازی او تا چهار سالگی به شکل مشارکتی در می‌آید. گاهی در تنهایی‌ها دوست خیالی کودک همبازی او شده و حالت دوستانه‌ای بین او و دوست خیالی‌اش ایجاد می‌شود. این دوست خیالی موجب پر کردن تنهایی و کاهش اضطراب کودک می‌شود.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز گفت: وقتی کودک به سنین نوجوانی می‌رسد تفاوت واقعیت و خیال را متوجه می‌شود. برخی افراد در سنین بالا نیز دوست خیالی خود را همراه دارند. این که فرد به جای هم‌نشینی با افراد با دیگر با دوست خیالی خود بازی کند، می‌تواند عارضه بیماری دیگری باشد که باید بررسی شود.

وی تصریح کرد: ‌کودکانی که نمی‌توانند با افراد دیگر ارتباط برقرار کنند، احتمالا دچار اضطراب و اختلال در ارتباط با اعضای خانواده خود هستند که باید این اختلالات زمینه‌ای درمان شود تا بتوان مشکلات ارتباطی را نیز حل کرد.