شکوفایی استعداد کودکان، اگر هنرمند میخواهید

نی نی بان: شما می‌توانید در هر خانواده‌ای که کودکی دبستانی دارند، مجموعه‌ای ارزشمند از طراحی، نقاشی و کلاژ ماکارونی را که روی دیوار بالای میز یا یخچال چسبیده مشاهده کنید.

ما به هنر آن‌ها، صرف‌نظر از شایستگی که دارند، احترام می‌گذاریم؛ اما بعضی از کودکان به شکلی عجیب با رنگ‌ها و ترکیب‌بندی‌ها برخورد می‌کنند- منظور بازدهی زیاد آن‌ها نیست.

اگر کودک‌تان به راحتی علایق هنری خود را بیان می‌کند یا استعداد طبیعی خود را نشان می‌دهد، باید بتوانید این علاقه و استعداد را پرورش دهید. در این مطلب شما با ۱۵ روش برای پرورش اشتیاق کودک دبستانی‌تان به هنر آشنا می‌شوید.

لوازم هنری را فراهم کنید

لوازم در دسترسی چون مداد، رنگ‌های مخصوص کودکان، مداد شمعی، ماژیک، گل‌سر، سیم، برس، اسفنج، کاغذ، بوم نقاشی، مقوا و پارچه را انتخاب کنید. احتیاجی نیست وقت زیادی را در فروشگاه لوازم هنری بگذرانید؛ تعداد زیادی از این لوازم ممکن است در سطل زباله، کشوی وسایل بی‌مصرف یا میز کارتان پیدا شود.

کودک را به تجربه کردن تشویق، اما او را وادار نکنید

شاید کودک 7 ساله شما می‌خواهد اشکال را با مداد طراحی کند اما تمایلی به نقاشی آن‌ها ندارد. این خوب است. چنین عملی برای کودکانی در این سن غیر طبیعی نیست. وظیفه شما این است که او را در انتخاب‌هایی زیاد آزاد بگذارید، بنابراین لوازم گوناگون را به او پیشنهاد یا سعی کنید او را مشتاق نگه دارید سپس به او اجازه دهید که انتخاب کند.

به او در اجرای برنامه خلاقانه‌اش کمک کنید

معمولا کودکان ایده‌های بسیاری دارند که سعی می‌کنند آن را در هنر خود بیان کنند، به‌خصوص کودکان با استعدادی که اغلب به دستورالعمل‌ها توجهی ندارند و ترجیح می‌دهند ایده‌های خود را دنبال کنند تا این‌که مطابق برنامه‌ای از قبل تعیین شده پیش روند. در خانه به او اجازه دهید ایده خود را اجرا کند چون ممکن است در مدرسه چنین آزادی نداشته باشد.

وظیفه شما این است که به او در اجرای ایده‌اش کمک کنید. اگر می‌خواهد کتاب کارتونی خود را بسازد، به او کاغد طراحی، خودکار و مداد دهید اما اجازه دهید که خود از میان آن‌ها انتخاب کند. اگر احتیاج به کمک یا نظری داشته باشد، حتما به شما خواهد گفت.

از منتقد هنری بودن دوری کنید

درمورد چگونگی کار کودک‌تان نظر دهید اما اثر نهایی او را ستایش یا نقد نکنید. از جملاتی چون «آیا می‌خواهی جزییات بیشتری به طراحی‌ات اضافه کنی؟» یا «تو آن رنگ‌های لعابی را دوست داری، این‌طور نیست؟» به جای «این نقاشی باید در نمایشگاه گذاشته شود!» استفاده کنید. این روش به کودک شما کمک می‌کند که برای امتحان چیزهای گوناگون دیگر احساس راحتی کند، بدون فشار این‌که بخواهد شما یا شخص دیگری را خشنود سازد.

با کودک خود درمورد نقاشی‌اش صحبت کنید

در این سن، هر تصویر داستان خود را دارد. به جای این‌که از او سوال کنید که «این چیست؟» عملی که بسیاری از والدین انجام می‌دهند، از او بپرسید که «در نقاشی‌ات چه اتفاقی افتاده است؟» سوال‌هایی که جواب محدودی ندارد کودک شما را به بیان کل داستان هدایت می‌کند.

به آثار هنری تمام کودکان‌تان توجه کنید

اگر تنها به کودک با استعداد خود توجه کنید، ممکن است دیگر کودکان شما اعتماد به نفس یا اشتیاق هنری خود را از دست بدهند. اگر کودک‌تان در هنر با استعداد است، به او یاد دهید که به آثار هنری دیگران احترام بگذارد، زیرا آن هنر می‌تواند به روش‌های مختلف دیگری خود را نشان دهد. کتاب دایناسورهای دوریس اثر رزماری ولز به این موضوع از دید منطقی و احساسی پرداخته است.

اثر هنری کودک‌تان را اصلاح نکنید

در این سن کودکان آگاه‌ترند چون هماهنگی چشم و دست آن‌ها و تلاش‌شان برای نشان دادن صورت واقعی اشیا بیشتر شده است. تناسبات اشتباه او را اصلاح نکنید، تنها به او «روش درست» نقاشی کشیدن را نشان دهید یا این‌که به اثر هنری او دست نزنید. یک روش خوب برای اصلاح آن، این است که اگر مایل بود به او پیشنهاد همکاری دهید؛ در غیر این صورت بهترین روش رها کردن آن است.

به دنبال مکانی برای انجام کارهای هنری بزرگ و کثیف بگردید

از کلاس‌های هنری، کارگاه‌های کوزه‌گری یا موزه‌های کودکان، که مکان و تجهیزاتی بیشتر دارند برای انجام فعالیت‌هایی که در خانه قادر به انجام آن نیستید، دیدن کنید. امتیاز: شخص دیگری تمییز کردن آن مکان را به عهده می‌گیرد.

آنچه را در مدرسه اتفاق می‌افتد، تکمیل کنید

شاید آموزش هنر در مدرسه کودک‌تان مناسب نباشد یا ممکن است مدرسه او، کلاس‌های هنر را به دلیل کمبود بودجه حذف کرده باشد. شما می‌توانید این را طور دیگری جبران کنید.

کودک‌تان را بعد از مدرسه یا آخر هفته در کلاس‌های جواهرسازی، ساخت عروسک، طراحی کارتون، طراحی، نقاشی یا کار با چوب، خاک رس یا سیم ثبت‌نام کنید.

گردشی به موزه، نمایشگاه یا کارگاه‌های هنری ترتیب دهید

زمان‌هایی را برای گردش انتخاب کنید که کمتر با مکان‌های شلوغ روبرو شوید. ساعات زیادی را به ستایش نقاشی‌های موزه اختصاص ندهید- عاقلانه است که برای کاهش هزینه‌هایتان، روزی را انتخاب کنید که بازدید برای عموم رایگان است.

نمایشگاهی را که فکر می کنید برای کودک‌تان جذاب است، انتخاب کنید مانند پیکره‌های متحرک یا چیدمان شیشه‌ای. از او سوال کنید. در این سن ممکن است که او ایده‌های محدودی برای آنچه برایش جذاب است، داشته باشد مثل موزه هنری کارتون یا گردشی به نمایشگاه انیمیشن. برایش چند مداد و دفتر بیاورید و از او بخواهید آنچه را که برایش جالب است، طراحی کند.

به سراغ کتاب‌های تصویری هنر بروید

در کتابخانه خود به دنبال کتاب‌های تصویری هنر بگردید و آن را همراه کودک‌تان بخوانید. به تصاویر کتاب نگاه کنید و سعی کنید تشخیص دهید که نقاش از چه چیزی برای خلق اثرش استفاده کرده است- خودکار و جوهر، آبرنگ و مداد، نقاشی کامپیوتری یا کولاژ. یکی از آن‌ها ممکن است در خانه شما قابل اجرا باشد.

هنرمند را هنگام خلق اثرش تماشا کنید

به تماشای نمایشگاه‌های خیابابی، جشنواره‌ها و کارگاه‌های آزاد بروید تا کودک‌تان از نزدیک هنرمند را هنگام خلق اثرش ببیند. با این کار او متوجه خواهد شد که نقاشی تنها برای کودکان نیست، هنرمند بودن می تواند تبدیل به حرفه‌ای در کل زندگی او شود.

فعالیت هنری را به زندگی هر روز خود راه دهید

مقداری گچ در حیاط بگذارید، در این صورت هنگامی که کودک شما از تاب‌بازی خسته شد، می‌تواند با آن‌ها طراحی کند. در ساحل یا جنگل به دنبال اشیایی باشید که کودک‌تان در خانه بتواند با آن مجسمه یا کولاژ بسازد. وقتی بیرون از خانه هستید، به همراه او روی ماسه یا سنگ نقاشی کنید یا مجسمه ای بسازید. با درست کردن صورتک‌هایی روی شیرینی یا تزیین آن‌ها، هنر را به آشپزخانه راه دهید.

ایده‌های مسخره کودک‌تان را بپذیرید

اغلب اوقات کودکان از ماده‌های معمولی اما به روشی جدید برای هنرشان استفاده می‌کنند یا از خلاقیت خود در استفاده از موادی که جزو لوازم هنری نیست، لذت می‌برند. ممکن است کودک شما برای نقاشی، پارچه را به جای کاغد ترجیح دهد یا شاید می‌خواهد از جعبه‌های خالی یک مجسمه بسازد. اگر با این موضوع مواجه شوید، به‌جز محدودیت‌هایی که برایش می‌گذارید مثل لباس‌هایتان، با او دراین فعالیت پیش روید.

به او اجازه دهید اشتباه کند

بسیاری از خلاقیت‌ها درآثار هنری زمانی اتفاق می‌افتد که کارها از روی برنامه قبلی پیش نرود. بنابراین کودک‌تان را به تجربه چیزهای جدید تشویق کنید و به او این اطمینان را بدهید که خوب است گاهی هم «اشتباه» کند. ممکن است کودکان در مورد آثارشان سخت و انعطاف‌ناپذیر باشند یا از خطر کردن، بپرهیزند زیرا آن‌ها از شکست خوردن هراس دارند.

اگر کودک شما یک هنرمند معمولی دبستانی یا در حال شکوفایی است، ممکن است نسبت به نقد یا اشتیاق شما به ستایش‌اش حساس باشد.

اگر کودک‌تان از شما پرسید «آیا نقاشی من زیباست؟» سعی کنید از او بپرسید «آیا تو دوست‌اش داری؟» و ببینید که مکالمه شما به چه سمتی پیش می رود. کودکان اغلب از آنچه ساخته‌اند لذت می‌برند، بنابراین می‌توانید به او یادآوری کنید که او خودش مهم‌ترین شخصی است که باید از اثر خود خشنود باشد.