بیماری اوریون در کودکان، چه عوارضی دارد؟

آفتاب: اوریون، یک بیماری واگیردار ویروسی حاد است که عمدتا در کودکان ۵ تا ۱۰ ساله رخ می دهد این بیماری با بزرگ شدن دردناک غدد بزاقی شروع شده و به دنبال آن تب، بی قراری، سردرد، بی اشتهایی، سرگیجه و درد به هنگام غذا خوردن و حرف زدن را نیز می توان در کودک مشاهده کرد اوریون، یک بیماری واگیردار ویروسی حاد است که عمدتا در کودکان ۵ تا ۱۰ ساله رخ می دهد این بیماری با بزرگ شدن دردناک غدد بزاقی شروع شده و به دنبال آن تب، بی قراری، سردرد، بی اشتهایی، سرگیجه و درد به هنگام غذا خوردن و حرف زدن را نیز می توان در کودک مشاهده کرد. بیشترین میزان شیوع بیماری در زمستان و بهار است و عامل انتقال آن به واسطه انتشار قطرات آب دهان و تماس مستقیم با بزاق افراد آلوده و بعضا در موارد خاص از طریق بافت ملتحمه چشم وارد بدن شده و در حدود ۱۵تا ۲۵ روز که دوره کمون آن محسوب می شود در بخش فوقانی مجاری تنفسی و عقده های لنفاوی گردن همانندسازی می کند و سپس از طریق خون به سایر اندام ها از جمله مننژ، کلیه ها، تیروئید، تخمدان ها و بیضه ها می رسد و از آنجا که ویروس این بیماری می تواند باعث عفونت و التهاب این اندام ها گردد عوارض جانبی این بیماری می تواند بسیار وسیع باشد.


همچنین اختلالات دهلیزی در اوریون شیوع کمی دارد و به این علت سرگیجه های متوالی پس از بیماری به ندرت در بیماران دیده می شود و اکثر افراد مبتلا آزمایش های Eng پاسخ های طبیعی دارند و فقط در درصد کمی از موارد پاسخ های از بین رفته مشاهده می شود. البته دیده شده که در برخی از موارد مبتلایان به این بیماری هیچ گونه علائم بالینی مشخصی را نشان نمی دهند. با این وجود آزمایش های خون یا ادرار وجود ویروس را در بدن آ نها تائید می کند. اوریون در مردان کمی آشکارتر از زنان دیده می شود و هرچه سن بیمار در زمان ابتلاء بیشتر باشد عوارض شدیدتری در فرد ایجاد خواهد شد از آنجا که آنتی کورهای مادر در دوران بارداری از طریق جفت به نوزاد منتقل می شود امکان مبتلا شدن نوزادن کمتر از یکسال به این بیماری ویروسی بسیار کمی باشد. یکبار ابتلا به اوریون، ایمنی طولانی می دهد و ابتلای مجدد آن بسیار نادر است. با این وجود بهتر است کودکان هرزمان بعد از یک سالگی واکسن ارویون را به تنهایی و یا به همراه مایه سرخک و سرخجه تحت عنوان واکسن MMR دریافت نمایند. این واکسن را بویژه بایستی در کودکان یا بالغینی که قبلا مبتلا به اوریون بالینی نشده یا واکسینه نگشته اند تجویز نمود و این امر در افرادی که در ارتباط با مبتلایان به این بیماری هستند ضرورت بیشتری پیدا می کند زیرا تجربه ثابت کرده که جدا کردن بیماران از افراد سالم به طور موثر از انتشار عفونت جلوگیری نمی کند. علی رغم مصونیت دهی واکسن اوریون درمقابل این بیماری باید توجه داشت از استعمال این واکسن در کودکان کمتر از یکسال، بیماران تب دار و کسانی که دچار بیماری های بدخیم عمومی هستند و بالاخص در زنان باردار باید جدا خودداری کرد. در صورت ابتلا کودکان به این بیماری درمان خاصی برای آن وجود ندارد و کودک باید تحت درمان با داروهای مسکن، هورمونهای استروئید، رژیم غذایی خاص و استراحت کامل قرار بگیرد.

یکی از عوارض شایع ابتلا کودکان به اوریون ضایعات شدید گوش داخلی است که طبعا مشکلات شنوایی از نتایج آن است در این بیماری قسمت های مختلف حلزونی از جمله غشاء تکتوریای، استریاوس کولاریس و اندام کرتی دچار آسیب شدید می شوند. کم شنوایی حاصله معمولا از نوع حسی عصبی، به صورت ناگهانی و شدید، همراه با سرگیجه وزوز گوش در بیمار ایجاد می شود. به دلیل اینکه کری ناشی از اوریون غالبا یک طرفه است تا مدت ها در کودکان تشخیص داده نمی شود و کودک با مشکلات کم شنوایی یک طرفه که یکی از بارزترین آنها عدم توانایی در جهت یابی صدا است مواجه می شود. این مسئله به خوبی ضرورت انجام آزمایش های اویولوژیک روتین دبستانی را روشن می نماید. با وجود اینکه برای کم شنوایی ناشی از اوریون درمانی وجود ندارد معذلک کودکان دبستانی و بزرگسالانی که در اثر اوریون یا بیماری های مشابه و حوادث دچار کم شنوایی یک طرفه می شوند می توانند به منظور پیشرفت در دروس و مقاصد خاص شغلی و اجتماعی از اقدامات ویژه توانبخشی استفاده نمایند.