آموزش مسائل زناشویی به کودکان، درسته؟
آموزش زودرس، شتاب زده و ناشیانه مسایل جنسی به کودکان، هم اندازه به تاخیر انداختن این آموزش ها آسیب زاست.
روزنامه سلامت: پدر و مادر نقش اصلی را در تربیت جنسی کودک به عهده دارند. آموزش زودرس، شتاب زده و ناشیانه مسایل جنسی به کودکان، هم اندازه به تاخیر انداختن این آموزش ها آسیب زاست.
پای صحبت های دکتر سوزان قلعه باغی، دکترای مدیریت بهداشت درمان و استادیار دانشگاه آزاد اسلامی نشسته ایم تا در این باره بیشتر بیاموزیم و بتوانیم در تربیت جنسی کودکمان موفق شویم.
آیا ضرورتی برای شروع آموزش جنسی در بچه ها وجود دارد؟
چه درباره جنسیت با فرزندانمان صحبت کنیم و چه نه، روند غیررسمی آموزش جنسیتی از همان لحظه تولد ایجاد شده است. نحوه برخورد والدین با فرزندان، اسباب بازی ها، تلویزیون، بازی با همسالان و... پیام هایی را در مورد هویت و نقش جنسی به کودک انتقال می دهند اما برخی دیگر از مسایل جنسی هم باید به بچه ها متناسب سنشان آموزش داده شود.
آموزش ها باید از کی شروع شود؟
بچه ها معمولا حدود ۳ سالگی از هویت جنسی خود، یعنی دختر یا پسر بودنشان، آگاهی می یابند و سوال هایی مانند «پسر هستم یا دختر؟» می پرسند.
آنچه به شکل گیری رفتارهای صحیح و عادت های خوب کودک کمک می کند، عملکرد درست والدین است. متاسفانه به غلط تصور می شود بچه ها در این سن چیزی نمی فهمند و والدین با رفتار نسنجیده باعث بیداری جنسی زودرس در کودکان می شوند.
مگر بیدار شدن زودرس این حس در بچه ها چه اشکالی دارد؟
بیداری پیش از موعد میل جنسی، باعث اشتغال فکری کودک و توجه او به اموری می شود که در برنامه زندگی اش اصلا پیش بینی نشده است. او در دنیایی است که باید با کسب آگاهی ها و مهارت ها، خود را آماده زندگی و سازگاری با طبیعت و جامعه کند. فکر کودک باید به بازی و فراگیری مقدمات لازم برای زندگی از قبیل خواندن، نوشتن و... مشغول باشد.
برخلاف اندیشه و مواضع فکری برخی از غربیان، نباید از بیداری جنسی زودرس کودکان استقبال کرد. البته این بدان معنا نیست که بخواهیم کودک را در رابطه با اعضای بدن خود غافل و جاهل نگه داریم، اما نباید به زور تصنع و تحریک هم در او بیداری و هوس جنسی پدید بیاوریم.
بررسی های علمی هم نشان داده اند بیداری نابهنگام جنسی، زمینه ساز بروز پاره ای از هوس های نادرست، عادت های نامناسب و انحراف آمیز مانند خودارضایی، قرار دادن خود در معرض استفاده های جنسی و غریزی و بالاخره توسعه مفاسد و آلودگی هاست.
والدین با چه رفتارهایی باید از بروز این مشکل جلوگیری کنند؟
به دو طریق؛ مراقبت هایی که والدین باید در مورد روابطشان با هم داشته باشند و مراقبت هایی که در رابطه با فرزندانشان باید پیش بگیرند.
منظورتان داشتن روابط زناشویی دور از دید بچه هاست؟
نه فقط این نکته، چون همه پدر و مادرها روابط زناشویی‌شان را دور از دید فرزندان خود (گرچه خردسال باشند) و کاملا محفوظ برقرار می کنند اما هنگام شوخی در حضور کودکان هم باید ضوابط اخلاقی رعایت شود.
نباید تصور کرد کودکان خردسال از نوع روابط و مفاهیم مزاح ها و شوخی ها سر در نمی آورند، گاهی اطلاعات ناقصی که از این طریق به دست می آورند، می تواند باعث آسیب ها و احیانا بیداری نابهنگام جنسی آنها شود. مهم تر از این تماشای تلویزیون است که فرهنگ آن در خانواده های ما اشکال دارد.
لطفا در این مورد بیشتر توضیح دهید؟
پدر و مادر نباید هنگام تماشای فیلم، به خصوص فیلم ها و سریال های ماهواره ای، از کودکشان غافل شوند. آنها باید بدانند رسانه ها تاثیر مهمی بر پرورش جنسیت فرزندانشان دارد. برای کودکی که هر آنچه شما می بینید، تماشا می کند، سخت است بیاموزد مسایل جنسی، خصوصی است.
وسایل ارتباطی الکترونیکی مانند اینترنت نیز اغلب ارزش ها و اخلاقیات والدین را تایید نمی کنند. متاسفانه رسانه ها در آموزش جنسی فرزندان ما نقش فعالی دارند و از میان رسانه های مختلف، تلویزیون به خصوص شبکه های ماهواره ای بیشترین تاثیر را در زندگی بچه ها می گذارد.
لازم است به برنامه هایی که کودکان تماشا می کنند نظارت داشت و آنها را با نگاه انتقادی دید. بسیاری از الگوها و محتویات فیلم ها که به ذهن کودکان نفوذ می کند، اخلاقی نیست بنابراین باید مراقب بود محتوای فیلم ها برای سن فرزندان مناسب باشد. حتی کودکان برنامه هایی که تلویزیون خودمان پخش می کند را هم نباید بدون نظارت والدین تماشا کنند.
شاید یکی از مشکلاتی که باعث این اتفاق می شود دیر خوابیدن بچه ها باشد.
متاسفانه این اشکال بزرگ در برنامه زندگی بیشتر خانواده ها وجود دارد. برنامه خواب کودک باید طوری تنظیم شود که یک ساعت زودتر از والدین بخوابد.
او از کودکی باید به این موضوع عادت کند. بهتر است اتاق کودک حداکثر تا ۶ سالگی از پدر و مادر جدا شود ولی دور از دسترس والدین نباشد. بچه ها را از همان خردسالی باید عادت داد هنگام ورود به اتاق پدر و مادر در بزنند و اجازه بگیرند.
داشتن پوشش مناسب در خانه هم در این زمینه مهم است؟
بله، راحتی در خانه به این مفهوم نیست که پدر و مادر حجب و حیا را فراموش کنند یعنی داشتن پوشش مناسب در حضور کودکان ضروری است. ایجاد حجب و حیا در فرزندان برای تربیت درست جنسی کودکان لازم است و نباید آن را کوچک شمرد. حجب و حیا در بسیاری از فرهنگ ها و دیدگاه های صاحبنظران مهم شمرده می شود.
«کوچتکف»، نویسنده کتاب «روان شناسی تربیت جنسی» می گوید: «پرورش حیا در کودکان همان تربیت صحیح احساس جنسی است» و «سایف»، پزشک معروف روسی هم معتقد است حجب و حیا باقیمانده بربریت نیست، بلکه حاصل پرارزش فرهنگ و تمدن است.
منظورتان از مراقبت در رابطه با کودکان چیست؟
منظور مراقبت هایی است که باعث می شود احساس شهوانی بی موقع بیدار نشود و عادت ناپسند جنسی در کودکان به وجود نیاید. مثلا مادر حین شستشوی کودک نباید زیاد او را دستمالی کند.
در مورد لباس بچه ها، از سنین ۳ سالگی به بعد باید لباس کودک به نوعی حاکی از جنسیت او باشد و چسبان و تنگ نباشد زیرا باعث تحریک و خارش بدن می شوند و کودک را وادار می کنند مدام خود را بخاراند.
ضروری است به کودک تفهیم شود درست نیست بدن خود را دستکاری کند یا دیگران حق ندارند به بدن او دست بزنند. این آموزش باید به تدریج و آرام و بدون هیچ گونه تهدیدی انجام شود.
بچه ها گاهی با آلت تناسلی خود بازی می کنند ولی نباید آنها را برای این کار تهدید یا تنبیه کرد. می توان هر بار که سرگرم این کار است به آرامی او را از این خطا بازداشت و اسباب بازی یا شی دیگری در اختیارش گذاشت تا بدون حساس شدن توجهش از آن موضوع دور شود.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼