مادر مبتلا به سرطان، برای جنین خطری دارد؟
مطالعات جدید انجمن اروپایی تومورشناسی (ESMO) نشان می‌دهد زنان باردار مبتلا به سرطان حتی در صورتی که تحت شیمی‌درمانی و پرتودرمانی باشند، خطری فرزندشان را تهدید نمی‌کند.
ایسنا: مطالعات جدید انجمن اروپایی تومورشناسی (ESMO) نشان می‌دهد زنان باردار مبتلا به سرطان حتی در صورتی که تحت شیمی‌درمانی و پرتودرمانی باشند، خطری فرزندشان را تهدید نمی‌کند.
در حالی که برخی پزشکان در خصوص شیمی درمانی زنان باردار به دلیل نگرانی از تاثیرات منفی آن بر جنین، تردید دارند مطالعات اخیر حاکی از آن است که جنین حتی در صورت آغاز روند درمان مادر در شرایط سالمی قرار دارد و از هر گونه تاثیرات منفی در امان است.
متخصصان در این مطالعه تاکید کردند: زمانی که شیمی درمانی پس از سه ماهه نخست بارداری آغاز شد، هیچ مشکل یا تاثیر سوئی بر جنین مشاهده نکردیم. از طرفی نیز ترس از تاثیر شیمی درمانی بر جنین نباید منجر به حذف بارداری یا تاخیر در درمان مادران مبتلا به سرطان شود.
در یک مقایسه انجام شده میان ۳۸ کودکی که در زمان بارداری مادر، تحت شیمی درمانی بودند و ۳۸ کودکی که در این شرایط نبودند، نتایج به دست آمده حاکی از آن است که توانایی ذهنی و سلامت قلبی هر دو گروه از کودکان کاملا مشابه یکدیگر است.
در یک مقایسه دیگر نیز تاثیر پرتودرمانی مادر بر ۱۶ کودک و ۱۰ فرد بزرگسالی که در معرض این درمان‌ها در دوران جنینی بودند با گروهی که در این شرایط نبودند بررسی شد. بر اساس نتایج به دست آمده وضعیت رشد، سلامت عمومی، رفتاری و عصبی - روانی هر دو گروه با یکدیگر مشابه بود.
با وجود این بحث‌ها، کارشناسان همچنان بر اهمیت بارداری‌های برنامه‌ریزی شده و پرهیز از بارداری‌های ناخواسته در طول درمان سرطان تاکید می‌کنند. دلیل این موضوع نیز مشکلات بارداری نیست، بلکه تداخل با درمان سرطان برای این بیماران است تا روند درمان آنها دچار مشکل نشود. بنابراین پزشکان و بیماران سرطانی در خصوص بارداری‌های همزمان با بیماری‌شان و درمان آن باید مشاوره‌های بیشتری دریافت کنند.
در حالی که برخی پزشکان در خصوص شیمی درمانی زنان باردار به دلیل نگرانی از تاثیرات منفی آن بر جنین، تردید دارند مطالعات اخیر حاکی از آن است که جنین حتی در صورت آغاز روند درمان مادر در شرایط سالمی قرار دارد و از هر گونه تاثیرات منفی در امان است.
متخصصان در این مطالعه تاکید کردند: زمانی که شیمی درمانی پس از سه ماهه نخست بارداری آغاز شد، هیچ مشکل یا تاثیر سوئی بر جنین مشاهده نکردیم. از طرفی نیز ترس از تاثیر شیمی درمانی بر جنین نباید منجر به حذف بارداری یا تاخیر در درمان مادران مبتلا به سرطان شود.
در یک مقایسه انجام شده میان ۳۸ کودکی که در زمان بارداری مادر، تحت شیمی درمانی بودند و ۳۸ کودکی که در این شرایط نبودند، نتایج به دست آمده حاکی از آن است که توانایی ذهنی و سلامت قلبی هر دو گروه از کودکان کاملا مشابه یکدیگر است.
در یک مقایسه دیگر نیز تاثیر پرتودرمانی مادر بر ۱۶ کودک و ۱۰ فرد بزرگسالی که در معرض این درمان‌ها در دوران جنینی بودند با گروهی که در این شرایط نبودند بررسی شد. بر اساس نتایج به دست آمده وضعیت رشد، سلامت عمومی، رفتاری و عصبی - روانی هر دو گروه با یکدیگر مشابه بود.
با وجود این بحث‌ها، کارشناسان همچنان بر اهمیت بارداری‌های برنامه‌ریزی شده و پرهیز از بارداری‌های ناخواسته در طول درمان سرطان تاکید می‌کنند. دلیل این موضوع نیز مشکلات بارداری نیست، بلکه تداخل با درمان سرطان برای این بیماران است تا روند درمان آنها دچار مشکل نشود. بنابراین پزشکان و بیماران سرطانی در خصوص بارداری‌های همزمان با بیماری‌شان و درمان آن باید مشاوره‌های بیشتری دریافت کنند.