تربیت درست کودک، مثل آلمانی ها بچه داری کنید!

نی نی بان، گروه ترجمه: اولین باری که به یک زمین بازی بچه ها در برلین رفتم، واقعا تعجب کردم. همه پدر و مادرهای آلمانی دور هم نشسته بوده و قهوه می خوردند و اصلا حواسشان به بچه هایی که از این ور و آن ور آویزان بودند، نبود. هیچ خبری از کف پوش های فوم نرم یا مسوولی برای زخمی شدن بچه ها و این جور چیزها نبود. برخلاف کلیشه ها، اغلب والدین آلمانی که من با آنها ملاقات کردم، مخالف سخت گیری هستند. آن پدر و مادرها در پارک به بچه های خود بی اعتنایی نمی کردند. بلکه به بچه های خود اعتماد می کردند.

چند کار شگفت انگیزی که پدر و مادرهای برلینی انجام می دهند، این موارد هستند:

۱. اصرار به خواندن ندارند.

مهد کودک های برلین خیلی به جنبه های آکادمیک علاقه ندارند. در واقع معلمان و والدین دیگر، از اینکه من به بچه هایم خواندن یاد می دادم، دلسرد می شدند. به من گفته شده بود اینکه بچه ها با هم وقتی مدرسه را شروع کنند، خواندن و نوشتن یاد بگیرند چیز خاصی است. مهد کودک زمانی برای بازی و یادگیری اجتماعی است. اما حتی در سال اول مدرسه هم تعالیم درسی و آکادمیک خیلی سفت و سخت نبودند. معلم بچه من یک نصف روز زمان تدریس داشت که آن هم دو بار با تفریحات خارج از کلاس قطع می شد. اما فکر نکنید این سیستم آرام به معنای آموزش ضعیف است. آمار نشان داده که بچه های ۱۵ ساله آلمانی در سطح بین المللی در زمینه خواندن، ریاضیات و علوم بالاتر از هم سن و سالهای خود هستند و آمریکایی هایی که در مدارس به آنها سخت گیری های بیشتری می شود، از ژرمن ها عقب مانده اند.

2. تشویق بچه ها به بازی کردن با آتش.

وقتی کلاس دوم بودم، یادداشتی از مدرسه به خانه آمد که در آن گفته شده بود آنها در حال انجام پروژه ای روی آتش هستند. آیا باید به بچه ام اجازه می دادم که شمع روشن کند و کار کردن با کبریت را تجربه کند؟ من و دخترم با هم و با رعایت نکات ایمنی شمع روشن کردیم و سوزاندیم. خیلی جالب بود. او بچه ای بود که بچه هایش حتی به او اجازه نمی دادند شب سال نو درمورد مراسم آتش بازی حتی حرف بزند.

۳. به بچه ها اجازه دهید که همه جا تقریبا تنها بروند.

خیلی از بچه های مدرسه ای بدون پدر و مادرهایشان به مدرسه ای که در محل زندگی آنهاست می روند. حتی بعضی از آنها با مترو تنهایی به مدرسه می روند. والدین آلمانی البته نگران امنیت بچه هایشان هستند ولی آنها روی ترافیک بیشتر تمرکز می کنند نه اینکه کسی بچه آنها را بدزدد. آمار هم به نفع آلمانی هاست. تعداد غریبه هایی که بچه ربایی می کند خیلی کم گزارش شده. طبق آخرین گزارش قوه قضاییه ایالات متحده، سالانه درآمریکا تنها ۱۱۵ مورد از آنها مشاهده می شود. راه رفتن در اطراف خانه بدون نظارت والدین یا رفت و آمد مستقل برای بچه ها چیز خوبی است.

4. میهمانی دادن با شروع مدارس.

یکی از دوستانی برلینی من یک بار به من گفت که سه رویداد بزرگ زندگی اولین روز مدرسه کلاس اولی ها، 14 ساله شدن بچه ها و ازدواج فرزندان هستند. در برلین روز اول مدرسه کلاس اولی ها با جشن بزرگی در مدرسه در روز شنبه همراه است. سپس یک میهمانی دیگر بعد از آن با حضور خانواده و دوستان برگزار می شود. میهمانی روز اول مدرسه چیزی است که بچه ها از سالها قبل منتظر آن هستند. این به معنای یک تغییر بزرگ در زندگی و هیجانی برای یادگیری است. جشن 14 ساله شدن بچه ها هم تقریبا مراسم مشابهی با میهمانی و اهدای هدایا و ورود به یک مقطع جدید در زندگی است.

۵. بچه ها را هر روز به خارج خانه ببرید.

در مدارس تاکید زیادی روی ارزش بیرون بردن بچه ها از خانه می شود. چنین چیزی در پارک های بازی برلین هم مشهود است. مهم نیست چه قدر هوا سرد و بد می شود. در برلین هوا واقعا سرد است. والدین با بچه ها به بیرون خانه می روند و آنها را به پارک می برند یا حتی بچه ها را تنهایی بیرون از خانه می فرستند. با این حال من هنوز خیلی راحت نمی توانم به بچه ام اجازه دهم که از خانه تنها بیرون برود. قدم به قدم پیش می روم. ابتدا اجازه دادم که تنهایی به نانوایی برود. نانوایی پایین پله ها و کمی آن طرف تر است. اولین باری که این کار را انجام داد، با افتخار نان هایی که خریده بود را به من نشان داد. فهمیدم که لازم نیست به او بگویم که یک مادر آمریکایی تمام مدت از بالکن در حال تماشای او بود.