دیر دندان درآوردن نوزاد، راه حل چیه؟
از ۶ تا ۱۲ سالگی به تدریج دندان های شیری جای خود را به دندان های دائمی می دهند.
پرسش: دختری دارم که وارد ۱۳ ماهگی شده ولی دندون در نیاورده چیکار باید کنم؟ منظور از ۵ وعده غذایی چیه شامل آب میوه هم می شود؟ چه غذاهایی مقوی و باعث چاق شدن دخترم می شود؟ وزنش ۱۰/۵۰۰ گرم. قدش ۸۰ و دور سرش ۴۷، وزن تولدش ۳۶۵۰ بوده. آیا کمبود وزن داره؟
پاسخ: هر انسان در زندگی خود. دو سری دندان (دندان های شیری و دندان های دائمی) و سه دوره دندانی (شیری. مخلوط و دائمی) دارد. از حدود 6 ماهگی که اولین دندان شیری در دهان نوزاد رویش میابد. تا سن 6 سالگی که اولین دندان دائمی در دهان می روید را دوره دندانی شیری می گویند. در این دوران فقط دندان شیری در دهان وجود دارد.
از ۶ تا ۱۲ سالگی به تدریج دندان های شیری جای خود را به دندان های دائمی می دهند. این زمان را دوره دندان های مخلوط می گویند. در حدود ۱۲ سالگی که هیچ دندان شیری در دهان وجود ندارد و فقط دندان های دائمی در دهان هستند. تا پایان عمر را دوره دندانی دائمی می نامند.
دندان های شیری معمولا از شش ماهگی شروع به رویش می نمایند و تا سن دو و نیم سالگی تکمیل می شوند. البته زودتر در آمدن و یا تاخیر در رویش به مدت چند ماه طبیعی است. ولی اگر این تاخیر بیش از ۹ ماه گردد باید به دندانپزشک مراجعه نمود.
تعداد دندان های شیری ۲۰ عدد است یعنی کودک در هر فک ده دندان دارد و این ده دندان در دو نیمه راست و چپ به صورت قرینه قرار دارد. اسم این پنج دندان از خط وسط به طرف عقب عبارتند از :دندان پیش میانی. که بطور قراردادی با حرف A نشان داده می شود.
- دندان پیش طرفی و یا B.
- دندان نیش یا C.
- دندان آسیای اول یا D.
- دندان آسیای دوم یا E.
دندان های شیری علاوه بر وظایف معمولی یک دندان ( جویدن. تکلم حفظ شکل و زیبایی چهره ) وظیفه دیگری نیز دارند. در واقع دندان های شیری نسبت به دندان های دائمی وظیفه و نقش مهمی را به عهده دارند. حفظ فضاهای لازم برای رویش دندان های دائمی. وظیفه دندان های شیری است.
رویش صحیح دندان های دائمی ارتباط نزدیکی با حفظ دندان های شیری تا سن طبیعی افتادن آن ها دارد. بطوری که هرگاه دندان های شیری زودتر از زمان طبیعی کشیده شوند. یا آنکه بیشتر از مدت زمان لازم در دهان باقی بمانند. ممکن است رویش دندان های دائمی زیرین دچار اشکال شود.
به عنوان مثال دندان های D و E بایستی تا سن ۱۲-۱۰ سالگی بطور سالم در دهان باقی بمانند. سپس با لق شدن آن ها دندان های دائمی به جای انها رویش یابند. اگر این دندان ها زودتر از موقع از دست بروند. دندان های مجاور به سمت محل خالی دندان کشیده شده حرکت کرده فضای موجود را تنگ تر می نمایند. لذا رویش دندان دائمی دچار مشکل می شود.
متاسفانه بسیاری از پدر و مادرها فکر می کنند که زود خراب شدن دندان های شیری و کشیدن آن ها مهم نیست چرا که دندان های دائمی به جای آن ها خواهند رویید. به این ترتیب با عدم مراقبت کافی باعث پوسیدگی زود رس و از دست رفتن آن ها می شوند. که نتیجه آن رویش نابجا و یا عدم رویش دندان های دائمی زیرین است.
از حدود سن 6 سالگی بتدریج دندان های دائمی شروع به رویش می کنند. در داخل استخوان فک هر کودک در زیر دندان های شیری جوانه دندان های دائمی وجود دارد. با بزرگ شدن کودک جوانه دندانهای دائمی نیز رشد پیدا کرده و بتدریج شروع به حرکت می کند. همراه با حرکت جوانه دندانهای دائمی وجود دارد.
با بزرگ شدن کودک جوانه دندان های دائمی نیز رشد پیدا کرده و بتدریج شروع به حرکت می کند. همراه با حرکت جوانه دندان های دائمی ریشه دندان های شیری تحلیل می رود. زمانی که ریشه دندان شیری از بین می رود. دندان لق شده و دندانه دائمی به جای آن در می آید.
به دندانهای دائمی که جایگزین دندان های شیری می شوند دندان های دائمی جانشین گویند. یعنی ۲۰ عدد از دندان های دائمی که به جای ۲۰ عدد دندان شیری در می آیند. دندان های دائمی جانشین نام دارد (دندان های ۱ تا ۵ دائمی). بقیه دندان های دائمی که رویش آن ها ارتباطی به افتادن دندان شیری ندارد را دندان دائمی غیر جانشین می نامند. (دندان های ۶و۷و۸).
معمولا اولین دندان دائمی که رویش می کند، دندان آسیای بزرگ اول یا دندان شماره ۶ است و چون این دندان در حدود 6 سالگی در می اید، دندان 6 سالگی نام دارد. محل این دندان در پشت دندان آسیای دوم شیری است و بدون اینکه دندان شیری بیفتد، این دندان رویش می کند. به عبارت دیگر اولین دندان دائمی غیر جانشین که در پشت دندان های شیری رویش می کند، دندان 6 سالگی است.
به دلیل اینکه رویش این دندان، با افتادن دندان شیری همراه نیست، بسیاری از والدین فکر می کنند که این دندان هم شیری است و با اطمینان این که اگر دندان شیری بیفتد، دندان دیگری بجای آن می روید، کوششی برای تمییز نگهداشتن آن نمی نمایند به این تریتب دندان 6 سالگی باید تا آخر عمر در دهان باقی بماند، خیلی زود پوسیده شده و ازبین می رود. در ابتدای رویش، دندان ها استعداد بیشتری برای پوسیدگی دارند و بایستی در تمییز نگه داشتن آن ها دقت بیشتری کرد. بی توجهی به دندان ۶ سالگی باعث پوسیدگی شدید آن و در موارد زیادی منجر به از دست رفتن این دندان می شود. دندان در 6 سالگی ، الگوی رویش سایر دندان های دائمی است و رویش صحیح و مرتب بقیه دندان ها به وجود دندان 6 سالگی بستگی دارد.
تعداد دندان های دائمی ۳۲ عدد است. تعداد ۲۸ عدد از آن ها در سن ۶ تا ۱۲ سالگی رویش می کند. دندان های عقل معمولا از ۱۷ سالگی به بعد در می آیند. تعداد دندان های دائمی در هر نیمه فک ۸ عدد است که به ترتیب از خط وسط بطرف عقب عبارتست از :
- دندان پیش میانی. که بطور قراردادی با شماره 1 نشان داده می شود.
- دندان پیش طرفی یا شماره ۲.
- دندان نیش یا شماره 3.
- دندان آسیای کوچک اول یا شماره ۴.
- دندان آسیای کوچک دوم یا شماره 5.
- دندان آسیای بزرگ اول یا شماره ۶ یا دندان ۶ سالگی.
- دندان آسیای بزرگ یا شماره 7.
- دندان آسیای بزرگ سوم یا شماره ۸ یا دندان عقل.
برای نامگذاری این دندان ها همانند دندان های شیری علامت اختصاری به کار می رود ولی در این حالت از شماره دندان ها استفاده می شود. دندان های دائمی برای داشتن تغذیه سالم، تکلم صحیح و حفظ زیبایی چهره بکار می روند و همانند بقیه اعضای بدن برای تمام عمر پیش بینی شده اند. لذا مراقبت و نگهداری آن ها از ابتدای رویش ضروری است.
پاسخ: هر انسان در زندگی خود. دو سری دندان (دندان های شیری و دندان های دائمی) و سه دوره دندانی (شیری. مخلوط و دائمی) دارد. از حدود 6 ماهگی که اولین دندان شیری در دهان نوزاد رویش میابد. تا سن 6 سالگی که اولین دندان دائمی در دهان می روید را دوره دندانی شیری می گویند. در این دوران فقط دندان شیری در دهان وجود دارد.
از ۶ تا ۱۲ سالگی به تدریج دندان های شیری جای خود را به دندان های دائمی می دهند. این زمان را دوره دندان های مخلوط می گویند. در حدود ۱۲ سالگی که هیچ دندان شیری در دهان وجود ندارد و فقط دندان های دائمی در دهان هستند. تا پایان عمر را دوره دندانی دائمی می نامند.
دندان های شیری معمولا از شش ماهگی شروع به رویش می نمایند و تا سن دو و نیم سالگی تکمیل می شوند. البته زودتر در آمدن و یا تاخیر در رویش به مدت چند ماه طبیعی است. ولی اگر این تاخیر بیش از ۹ ماه گردد باید به دندانپزشک مراجعه نمود.
تعداد دندان های شیری ۲۰ عدد است یعنی کودک در هر فک ده دندان دارد و این ده دندان در دو نیمه راست و چپ به صورت قرینه قرار دارد. اسم این پنج دندان از خط وسط به طرف عقب عبارتند از :دندان پیش میانی. که بطور قراردادی با حرف A نشان داده می شود.
- دندان پیش طرفی و یا B.
- دندان نیش یا C.
- دندان آسیای اول یا D.
- دندان آسیای دوم یا E.
دندان های شیری علاوه بر وظایف معمولی یک دندان ( جویدن. تکلم حفظ شکل و زیبایی چهره ) وظیفه دیگری نیز دارند. در واقع دندان های شیری نسبت به دندان های دائمی وظیفه و نقش مهمی را به عهده دارند. حفظ فضاهای لازم برای رویش دندان های دائمی. وظیفه دندان های شیری است.
رویش صحیح دندان های دائمی ارتباط نزدیکی با حفظ دندان های شیری تا سن طبیعی افتادن آن ها دارد. بطوری که هرگاه دندان های شیری زودتر از زمان طبیعی کشیده شوند. یا آنکه بیشتر از مدت زمان لازم در دهان باقی بمانند. ممکن است رویش دندان های دائمی زیرین دچار اشکال شود.
به عنوان مثال دندان های D و E بایستی تا سن ۱۲-۱۰ سالگی بطور سالم در دهان باقی بمانند. سپس با لق شدن آن ها دندان های دائمی به جای انها رویش یابند. اگر این دندان ها زودتر از موقع از دست بروند. دندان های مجاور به سمت محل خالی دندان کشیده شده حرکت کرده فضای موجود را تنگ تر می نمایند. لذا رویش دندان دائمی دچار مشکل می شود.
متاسفانه بسیاری از پدر و مادرها فکر می کنند که زود خراب شدن دندان های شیری و کشیدن آن ها مهم نیست چرا که دندان های دائمی به جای آن ها خواهند رویید. به این ترتیب با عدم مراقبت کافی باعث پوسیدگی زود رس و از دست رفتن آن ها می شوند. که نتیجه آن رویش نابجا و یا عدم رویش دندان های دائمی زیرین است.
از حدود سن 6 سالگی بتدریج دندان های دائمی شروع به رویش می کنند. در داخل استخوان فک هر کودک در زیر دندان های شیری جوانه دندان های دائمی وجود دارد. با بزرگ شدن کودک جوانه دندانهای دائمی نیز رشد پیدا کرده و بتدریج شروع به حرکت می کند. همراه با حرکت جوانه دندانهای دائمی وجود دارد.
با بزرگ شدن کودک جوانه دندان های دائمی نیز رشد پیدا کرده و بتدریج شروع به حرکت می کند. همراه با حرکت جوانه دندان های دائمی ریشه دندان های شیری تحلیل می رود. زمانی که ریشه دندان شیری از بین می رود. دندان لق شده و دندانه دائمی به جای آن در می آید.
به دندانهای دائمی که جایگزین دندان های شیری می شوند دندان های دائمی جانشین گویند. یعنی ۲۰ عدد از دندان های دائمی که به جای ۲۰ عدد دندان شیری در می آیند. دندان های دائمی جانشین نام دارد (دندان های ۱ تا ۵ دائمی). بقیه دندان های دائمی که رویش آن ها ارتباطی به افتادن دندان شیری ندارد را دندان دائمی غیر جانشین می نامند. (دندان های ۶و۷و۸).
معمولا اولین دندان دائمی که رویش می کند، دندان آسیای بزرگ اول یا دندان شماره ۶ است و چون این دندان در حدود 6 سالگی در می اید، دندان 6 سالگی نام دارد. محل این دندان در پشت دندان آسیای دوم شیری است و بدون اینکه دندان شیری بیفتد، این دندان رویش می کند. به عبارت دیگر اولین دندان دائمی غیر جانشین که در پشت دندان های شیری رویش می کند، دندان 6 سالگی است.
به دلیل اینکه رویش این دندان، با افتادن دندان شیری همراه نیست، بسیاری از والدین فکر می کنند که این دندان هم شیری است و با اطمینان این که اگر دندان شیری بیفتد، دندان دیگری بجای آن می روید، کوششی برای تمییز نگهداشتن آن نمی نمایند به این تریتب دندان 6 سالگی باید تا آخر عمر در دهان باقی بماند، خیلی زود پوسیده شده و ازبین می رود. در ابتدای رویش، دندان ها استعداد بیشتری برای پوسیدگی دارند و بایستی در تمییز نگه داشتن آن ها دقت بیشتری کرد. بی توجهی به دندان ۶ سالگی باعث پوسیدگی شدید آن و در موارد زیادی منجر به از دست رفتن این دندان می شود. دندان در 6 سالگی ، الگوی رویش سایر دندان های دائمی است و رویش صحیح و مرتب بقیه دندان ها به وجود دندان 6 سالگی بستگی دارد.
تعداد دندان های دائمی ۳۲ عدد است. تعداد ۲۸ عدد از آن ها در سن ۶ تا ۱۲ سالگی رویش می کند. دندان های عقل معمولا از ۱۷ سالگی به بعد در می آیند. تعداد دندان های دائمی در هر نیمه فک ۸ عدد است که به ترتیب از خط وسط بطرف عقب عبارتست از :
- دندان پیش میانی. که بطور قراردادی با شماره 1 نشان داده می شود.
- دندان پیش طرفی یا شماره ۲.
- دندان نیش یا شماره 3.
- دندان آسیای کوچک اول یا شماره ۴.
- دندان آسیای کوچک دوم یا شماره 5.
- دندان آسیای بزرگ اول یا شماره ۶ یا دندان ۶ سالگی.
- دندان آسیای بزرگ یا شماره 7.
- دندان آسیای بزرگ سوم یا شماره ۸ یا دندان عقل.
برای نامگذاری این دندان ها همانند دندان های شیری علامت اختصاری به کار می رود ولی در این حالت از شماره دندان ها استفاده می شود. دندان های دائمی برای داشتن تغذیه سالم، تکلم صحیح و حفظ زیبایی چهره بکار می روند و همانند بقیه اعضای بدن برای تمام عمر پیش بینی شده اند. لذا مراقبت و نگهداری آن ها از ابتدای رویش ضروری است.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼