بیماری اوتیسم در کودکان، عوامل ابتلا

در حال حاضر از هر ۱۵ کودک در آمریکا یک نفر به اوتیسم مبتلا است به طوری که این رقم تا قبل از ورود تلفن‌های همراه و رایانه‌ها به زندگی افراد، در سال ۱۹۷۰ نسبته ۱ به ۱۰۰ داشت. حال با ۵ عامل موثر در ابتلای کودک به اوتیسم آشنا می شویم:

دارو‌ها
نوزادانی که در رحم مادر در معرض برخی از داروهای خاص قرار دارند، از جمله والپروئیک اسید و تالیدومید، خطر ابتلا به اوتیسم در آن‌ها بسیار افزایش می‌یابد.


تالومید دارویی است که برای اولین بار در سال ۱۹۵۰ برای درمان اضطراب و بی‌خوابی استفاده می‌شده. اما به محض اینکه پزشکان و دانشمندان به عوارض این دارو در هنگام تولد نوزاد پی بردند به سرعت آن‌ها را از بازار خارج کردند. اما در حال حاضر برای اختلال شدید پوستی و به عنوان یک درمان برای سرطان تجویز می‌شود.

آفت کش‌ها
دکتر آلیس مائو، استادیار روانپزشکی در کالج بیلور در هوستون بیان می‌کند که آفت کش‌ها با بیماری اوتیسم ارتباط تنگاتنگی دارند. برخی از مطالعات حاکی از این موضوع است که آفت کش‌ها ممکن است با ژن‌های درگیر در سیستم عصبی مرکزی تداخلی داشته باشند.

هم چنین دانشمندان معتقدند که شاید فردی از لحاظ ژنتیکی مستعد ابتلا به اوتیسم باشد، اما مواد شیمیایی موجود در حشره کش‌ها و تاثیرات منفی آن‌ها منجر به ابتلا به این بیماری شود.

ژنتیک
مدارک و اسناد موثقی وجود دارد که نشان می‌دهد تغییرات ژن، یکی از دلایل ابتلا به اوتیسم است.
این اختلال و بیماری بیشتر جنبه وارثتی دارد. در واقع خانواده‌ای که یکی از فرزندان آن‌ها مبتلا به اوتیسم است، شانس اینکه فرزند دیگر نیز مبتلا به این بیماری باشد، یک در بیست است. همچنین مطالعه‌ای که بر روی دوقلو‌ها انجام شده، حاکی از آن است که اگر یکی از دو قلو‌ها مبتلا به این اختلال و بیماری باشد احتمال اینکه دیگری نیز مبتلا باشد ۹۰ در صد است که این درصد کمی نیست!

سن والدین
باافزایش سن والدین، احتمال داشتن فرزند مبتلا به اوتیسم هم بیشتر می‌شود.
طی مطالعات و تحقیقاتی که در اسفند ماه سال گذشته در ارتباط با این موضوع انجام شد، افرادی که در حدود ۴۰ سالگی بچه دار می‌شوند، احتمال اینکه فرزند آن‌ها مبتلا به اوتیسم باشد ۵۰ درصد بیشتر از افرادی است که درسنین بین ۲۰ تا ۲۹ سالگی بچه دار می‌شوند.

محققان هنوز بر علت ارتباط سن والدین در افزایش خطر ابتلا به اوتیسم به نتیجه نهایی دست نیافته‌اند اما این احتمال را می‌دهند که مربوط به جهش‌های ژنتیکی باشد که با افزایش سن پدر و مادر از طریق اسپرم و تخمک آن‌ها این اتفاق روی می‌دهد.

رشد مغز
مائو در این باره می‌گوید: مناطق خاصی از مغز، از جمله قشر مخ و مخچه در اوتیسم بسیار دخیل هستند. این مناطق مسوول تمرکز، حرکت و خلق و خوی انسان هستند.مائو می‌گوید: بی‌نظمی موجود در سطح انتقال دهنده‌های عصبی مانند دوپامین و سروتونین نیز به ابتلا اوتیسم گرده خورده است.

هورمون مغزی دوپامین به ما توانایی و انرژی بیشتری می‌بخشد که کمبود آن باعث خستگی، بی‌حوصلگی و عدم تمرکز در افراد می‌شود، درحالی که عدم وجود میزان کافی سروتونین بسیاری از فعالیت‌های بدن و از جمله حالات روحی و فعالیت‌های بدن، تحت تاثیر قرار می‌گیرند.

جالب است بدانید که سروتونین حس خوشبینی و رضایتمندی را در وجود ما افزایش می‌دهد و تنش را نیز کاهش می‌دهد. مردان اغلب دوپامین کمی می‌آورند، از سوی دیگر زنان بیشتر سروتونین کم می‌آورند که باعث احساس افسردگی در آن‌ها می‌شود. در حال حاضر از هر ۱۵ کودک در آمریکا یک نفر به اوتیسم مبتلا است به طوری که این رقم تا قبل از ورود تلفن‌های همراه و رایانه‌ها به زندگی افراد، در سال ۱۹۷۰ نسبته ۱ به ۱۰۰ داشت.