قنداق کردن نوزاد، فایده ای هم دارد؟
از قنداق کردن به هنر پیچاندن پارچه یا چیزی شبیه آن به دور نوزاد یاد می‌کنند. هدف از این کار گرم‌تر نگاه داشتن نوزاد و در عین حال افزایش ایمنی وی در برابر بعضی خطرات است.
قنداق کردن از جمله تکنیک‌های سنتی نگهداری از نوزاد در روزها و هفته‌های نخستین تولد اوست. گرچه به نظر می‌رسد که صرفا در برخی فرهنگ‌های خاص به قنداق کردن اشاره شده باشد اما واقعیت این است که ردپای آن در تمامی فرهنگ‌ها دیده می‌شود. قنداق کردن نوزاد فواید بسیاری برای سلامت او به همراه دارد که در این گزارش به آنها اشاره شده است. با این حال نباید از برخی نکات مهم غافل شد.
قنداق کردن دقیقا به چه معناست؟
از قنداق کردن به هنر پیچاندن پارچه یا چیزی شبیه آن به دور نوزاد یاد می‌کنند. هدف از این کار گرم‌تر نگاه داشتن نوزاد و در عین حال افزایش ایمنی وی در برابر بعضی خطرات است. اما شاید برخی مادران جوان و کم تجربه این سؤال را مطرح کنند که منظور از «افزایش ایمنی» چیست؟ وقتی پارچه‌ای به دور بدن نوزاد پیچیده می شود در واقع احتمال دست و پا زدن او کمتر می‌شود و در نتیجه کمتر احتمال دارد که نوزاد در وضعیتی ناپایدار قرار گیرد. همچنین این کار به گرم‌تر ماندن نوزاد کمک زیادی می‌کند، به خصوص اینکه در روزهای نخست تولد، هنوز ترموستات درونی نوزاد فعال نشده و این احتمال وجود دارد که با کوچک‌ترین تغییرات دمای، نوزاد دچار سرماخوردگی شود. به طور کلی قنداق کردن به افزایش آرامش نوزاد کمک شایانی می‌کند.
توصیه می‌کنیم این کار را بارها انجام داده تا آن را بدون نقص انجام دهید. قنداق کردن باید زمانی انجام شود که نوزاد به خوبی شیر خورده، آروغ زده، پوشک او عوض شده و چندان هم خسته نباشد.
بسیاری از کارشناسان توصیه می‌کنند که از قنداق کردن به عنوان شیوه‌ای مؤثر جهت آرام ساختن نوزاد (به خصوص مواقعی که به هر دلیل تحت تأثیر محرک‌های محیطی قرار گرفته و ناآرام شده) استفاده شود. همچنین وقتی نوزاد را قنداق می تقریبا در شرایطی قرار می‌گیرد که شباهت زیادی به درون رحم مادر دارد و به همین دلیل به سرعت آرام می‌شود.
یادتان باشد اگر می‌خواهید نوزادتان را قنداق پیچ کنید باید پیش از هر کاری مطمئن باشید که این کار را به خوبی آموخته‌اید. در واقع درست انجام دادن این کار اهمیت زیادی دارد زیرا اگر اندکی پارچه را سفت‌تر از حد متعارف دور نوزاد بپیچید ممکن است به مفاصل حساس او آسیب زیادی وارد شود. حتی در برخی موارد مشاهده شده که مادران ناآگاه و کم تجربه پارچه را با شدت زیادی به دور نوزاد پیچانده و آسیب‌هایی استخوان ران و لگن او وارد کرده‌اند.
در این موارد بروز عارضه «دیسپلازی مفصل ران» پدیده‌ای شایع است. پزشک در خلال بررسی‌های دوره‌ای متوجه این عارضه شده و درمان‌های لازم را آغاز می‌کند. مطالعات نشان می‌دهد سابقه فامیلی، خارج ساختن نامناسب نوزاد از رحم و جنسیت نوزاد (دختر) خطر ابتلا به دیسپلازی مفصل ران را افزایش می‌دهد. برای اینکه مطمئن شوید نوزادتان در حین قنداق شدن دچار عارضه دیسپلازی مفصل ران نمی‌شود توصیه می‌کنیم فضای کافی در انتهای قنداق پیچ لحاظ کنید تا نوزاد بتواند پاهایش را اندکی خم کند.
قنداق کردن نوزاد به چه صورت باید انجام شود؟
در ابتدا پارچه را بر روی سطحی صاف پهن کرده و از یک گوشه آن به اندازه 20 سانتیمتر تا کنید تا لبه‌ای صاف داشته باشید. سپس نوزاد را به پشت و طوری که شانه او هم سطح لبه صاف باشد روی پارچه بخوابانید. در ادامه بازوی چپ نوزاد را کنار بدنش قرار داده و گوشه پارچه در همان سمت را بر روی بدنش کشیده و با عبور از روی بازوی راست در قسمت پشت قرار دهید. سپس همین کار را با بازوی سمت راستش انجام دهید و در نهایت انتهای پارچه یعنی جایی که به پاهایش نزدیک است را تا کرده و با گره زدن دو گوشه پشتی، به خوبی ثابتش کنید. مراقب باشید که پاهای نوزاد آزادی عمل نسبی داشته باشد به طوری که مفصل ران باید امکان جابجایی داشته و پاها نیز تا حدودی جای مانور دادن داشته باشند.
چه زمانی نوزاد را دیگر قنداق‌پیچ نکنیم؟
اکثر والدین به محض یک ماهه شدن نوزاد دیگر او را قنداق پیچ نمی‌کنند. معمولا نیز ترجیح داده می‌شود زمانی که نوزاد بیدار است و به سن یک ماهگی رسیده است دیگر قنداق نشود. بسیاری تصور می‌کنند که ادمه قنداق پیچ کردن نوزاد مشکلاتی را در تحرک او و فرآیند رشد در سال‌های بعدی ایجاد کند. در کل توصیه می‌شود که اگر نوزاد در حالت قنداق پیچ شدن بهتر می‌خوابد، این مواقع او را با پارچه‌ای مناسب قنداق پیچ کرد. با این حال آکادمی طب اطفال آمریکا توصیه پیشنهاد می‌کند که قنداق پیچ کردن نوازد تا دو ماهگی ادامه پیدا کند و این زمانی است که نوزاد به تدریج شروع به غلط زدن می‌کند.
از قنداق کردن به هنر پیچاندن پارچه یا چیزی شبیه آن به دور نوزاد یاد می‌کنند. هدف از این کار گرم‌تر نگاه داشتن نوزاد و در عین حال افزایش ایمنی وی در برابر بعضی خطرات است. اما شاید برخی مادران جوان و کم تجربه این سؤال را مطرح کنند که منظور از «افزایش ایمنی» چیست؟ وقتی پارچه‌ای به دور بدن نوزاد پیچیده می شود در واقع احتمال دست و پا زدن او کمتر می‌شود و در نتیجه کمتر احتمال دارد که نوزاد در وضعیتی ناپایدار قرار گیرد. همچنین این کار به گرم‌تر ماندن نوزاد کمک زیادی می‌کند، به خصوص اینکه در روزهای نخست تولد، هنوز ترموستات درونی نوزاد فعال نشده و این احتمال وجود دارد که با کوچک‌ترین تغییرات دمای، نوزاد دچار سرماخوردگی شود. به طور کلی قنداق کردن به افزایش آرامش نوزاد کمک شایانی می‌کند.
توصیه می‌کنیم این کار را بارها انجام داده تا آن را بدون نقص انجام دهید. قنداق کردن باید زمانی انجام شود که نوزاد به خوبی شیر خورده، آروغ زده، پوشک او عوض شده و چندان هم خسته نباشد.
بسیاری از کارشناسان توصیه می‌کنند که از قنداق کردن به عنوان شیوه‌ای مؤثر جهت آرام ساختن نوزاد (به خصوص مواقعی که به هر دلیل تحت تأثیر محرک‌های محیطی قرار گرفته و ناآرام شده) استفاده شود. همچنین وقتی نوزاد را قنداق می تقریبا در شرایطی قرار می‌گیرد که شباهت زیادی به درون رحم مادر دارد و به همین دلیل به سرعت آرام می‌شود.
یادتان باشد اگر می‌خواهید نوزادتان را قنداق پیچ کنید باید پیش از هر کاری مطمئن باشید که این کار را به خوبی آموخته‌اید. در واقع درست انجام دادن این کار اهمیت زیادی دارد زیرا اگر اندکی پارچه را سفت‌تر از حد متعارف دور نوزاد بپیچید ممکن است به مفاصل حساس او آسیب زیادی وارد شود. حتی در برخی موارد مشاهده شده که مادران ناآگاه و کم تجربه پارچه را با شدت زیادی به دور نوزاد پیچانده و آسیب‌هایی استخوان ران و لگن او وارد کرده‌اند.
در این موارد بروز عارضه «دیسپلازی مفصل ران» پدیده‌ای شایع است. پزشک در خلال بررسی‌های دوره‌ای متوجه این عارضه شده و درمان‌های لازم را آغاز می‌کند. مطالعات نشان می‌دهد سابقه فامیلی، خارج ساختن نامناسب نوزاد از رحم و جنسیت نوزاد (دختر) خطر ابتلا به دیسپلازی مفصل ران را افزایش می‌دهد. برای اینکه مطمئن شوید نوزادتان در حین قنداق شدن دچار عارضه دیسپلازی مفصل ران نمی‌شود توصیه می‌کنیم فضای کافی در انتهای قنداق پیچ لحاظ کنید تا نوزاد بتواند پاهایش را اندکی خم کند.
قنداق کردن نوزاد به چه صورت باید انجام شود؟
در ابتدا پارچه را بر روی سطحی صاف پهن کرده و از یک گوشه آن به اندازه 20 سانتیمتر تا کنید تا لبه‌ای صاف داشته باشید. سپس نوزاد را به پشت و طوری که شانه او هم سطح لبه صاف باشد روی پارچه بخوابانید. در ادامه بازوی چپ نوزاد را کنار بدنش قرار داده و گوشه پارچه در همان سمت را بر روی بدنش کشیده و با عبور از روی بازوی راست در قسمت پشت قرار دهید. سپس همین کار را با بازوی سمت راستش انجام دهید و در نهایت انتهای پارچه یعنی جایی که به پاهایش نزدیک است را تا کرده و با گره زدن دو گوشه پشتی، به خوبی ثابتش کنید. مراقب باشید که پاهای نوزاد آزادی عمل نسبی داشته باشد به طوری که مفصل ران باید امکان جابجایی داشته و پاها نیز تا حدودی جای مانور دادن داشته باشند.
اکثر والدین به محض یک ماهه شدن نوزاد دیگر او را قنداق پیچ نمی‌کنند. معمولا نیز ترجیح داده می‌شود زمانی که نوزاد بیدار است و به سن یک ماهگی رسیده است دیگر قنداق نشود. بسیاری تصور می‌کنند که ادمه قنداق پیچ کردن نوزاد مشکلاتی را در تحرک او و فرآیند رشد در سال‌های بعدی ایجاد کند. در کل توصیه می‌شود که اگر نوزاد در حالت قنداق پیچ شدن بهتر می‌خوابد، این مواقع او را با پارچه‌ای مناسب قنداق پیچ کرد. با این حال آکادمی طب اطفال آمریکا توصیه پیشنهاد می‌کند که قنداق پیچ کردن نوازد تا دو ماهگی ادامه پیدا کند و این زمانی است که نوزاد به تدریج شروع به غلط زدن می‌کند.
نظر کاربران
من بچه اولم قنداق نکردم چون میگفتن علم پزشکی گفته ضرر داره. خیلی گرفتار بودیم همش تو بغل روز نصفه شب راه میرفتیم. خوابش حداکثر یک ساعت بود که با خواب بد و گریه بیدار میشد. دستهاش از هم باز میشد و از خواب می پرید. حتی به توصیه بزرگترهای فامیل که میگفتن قنداقش کن که بخوابه گوش نکردم.
در مدت 4 سال که بین بچه اول و دومم اختلاف سنی بود توی اینترنت زیاد راجع به بچه داری سرچ کردم و به نتایج جالبی در مورد قنداق کردن رسیدم. اولا اینکه قنداق کردن قط مال ایرانی ها نبوده و در تمام ملت ها وجود داشته. حتی آثار باستانی از مجسمه نوزادان قنداق شده در چند هزار سال پیش بدست اومده اینو در ویکیپدیا خوندم. این لینکش:
https://en.wikipedia.org/wiki/Swaddling
اگر قرار بود قنداق کردن مشکلی برای بچه درست بکنه بعد از سال ها تجربه زندگی مردم می فهمیدن که این کار بده و دیگه ادامه نمیدادن.
دوباره در امریکا و کشورهای غربی که خودشون قنداق رو رد کرده بودن قنداق کردن متداول شده. اینم لینک قنداق در سایت بی بی سنتر:
https://www.babycenter.com/how-to-swaddle-your-baby-gallery
بعد از اون بود که تصمیم گرفتم بچه دومم قنداق کنم. نکته اینکه بعد از اینکه بچه رو قنداق کردین حتما با یک بند به صورت ضربدری ببندین. مت اینو از بزرگ هی فامیل یاد گرفتم که با دست و پا زدن قنداقش باز نشه. حتی شب ها بعد از اینکه قنداقش کردم از این پتو ها که سرش کلاه داره سرش میذارم وپتو رو دورش میبندم و دوباره یک بند دیگه دورش می بندم که خوابش عمیق تر بشه و باد کولر هم رو سرش نزنه بعد هم یه پتو که سنگین تره فقط روی قسمت پایینی پاش میتدازم که پاشو بالا نیاره که خوابش بپره. باورتون نمیشه که 5-6 ساعت پشت سر هم می خوابه و بعد از اینکه بیدار شد خیلی آرومه چون خوب خوابیده و از خواب نپریده.بیدار که شد دست و پاشو باز میکنم که تکون بده بعد که خسته شد دوباره قنداقش میکنم. الان بچه دو ماه و نیم داره و من خیلی راضیم. حتی در مورد بچه اولمون فکر میکنم که چون هی تو خواب دست و پاشو تکون میداد و از خواب میپرید این بی قراری تا دو سه سال براش موند.
رشد بچه دومم هم بهتر از اولی هست این هم فکر می کنم به خواب عمیق تر مربوط میشه چون رشد بچه تو خوابه.
خیلی از مردم که میبینن بچه قنداق شده میگن گناه داره بازش کن گرمش میشه.... ولی وقتی من نتیجه رو میبینم که اینطوری چقدر خوب میخوابه و آرومه و این کار مردم ملت های مختلف برای سالها انجام میدادن پس حتما کار خوبیه. حتی بعضی ها میگن قنداقش کن ولی دست هاشو باز بذار . این کار هم فکر نمیکنم برای موقع خواب مناسب باشه چون دستهاش از هم باز میشه و بیدار میشه.
ببخشید من یه سوال داشتم .ایا قنداق کردن بچه در تابستان مشکلی نداره.واینکه اگه قنداق نکنیم چه مشکلی داره
پاسخ ها
همراه عزیز نی نی بان، اگر سئوالی دارید با متخصصان کلینیک نی نی بان مطرح کنید
https://clinic.niniban.com