ریزش مو در زنان، متهمان ردیف اول کدامند؟
روغن‌های مو، اتو کشیدن، فر کردن، رنگ کردن، سفید کردن یا صاف کردن آن از کارهایی است که باعث ضعیف شدن مو و در نتیجه شکسته شدن آن می‌شود.
متاسفانه اکثر افراد پس از مشاهده ریزش مو فورا به سراغ درمان‌های مرسوم می‌روند بدون آنکه دلیل اصلی ریزش موی خود را بدانند. پیشنهاد می‌شود که پیش از شروع هر درمانی ابتدا دلیل ریزش موی خود را مشخص کنید، چون با دانستن دلیل ریزش موی خود می‌توانید در درمان آن موفق‌تر باشید و سریع‌تر و آسان‌تر به نتیجه برسید. در این مقاله سعی می‌شود تا به چند مورد از مهم‌ترین دلایل ریزش مو اشاره کنیم.
۱. تریکوتیلومانیا
بیماری تریکوتیلومانیا یک اختلال روانی محسوب می‌شود و افراد مبتلابه این بیماری موهای خود را به‌دلیل استرس ناشی از بعضی رویدادها می‌کنند. این افراد به حدی به کندن موهای خود عادت می‌کنند که امکان کچل شدن آنها وجود دارد. این بیماری باعث کم‌مو شدن قسمت‌هایی از سر و همچنین آسیب به پیاز مو می‌شود. هر چه میزان این آسیب بیشتر باشد، احتمال رشد مجدد مو کمتر خواهد بود.
بهترین راه‌حل برای درمان این بیماری درک این حقیقت است که خود فرد با کندن موهایش باعث ریزش آنها می‌شود. به عبارت دیگر، خود فرد باید بفهمد که با این کار به موهایش آسیب می‌رساند. گاهی از اوقات این بیماری به حدی می‌رسد که اگرچه فرد از عواقب آن آگاهی دارد، اما چون امکان کنترل آن وجود ندارد همچنان به کندن موهای خود ادامه می‌دهد. در این وضعیت بهتر است که به یک روان‌پزشک مراجعه کنید.
۲. نقش وراثت
یکی از دلایل مهم ریزش مو عامل وراثت است که می‌تواند از والدین فرد به او منتقل شود. هورمون دخیل در ریزش مو دی‌هیدروتستوسترون نام دارد که میزان ترشح آن در هر شخصی متفاوت است. علاوه بر این، این هورمون روی پیاز موی هر شخصی تاثیر متفاوت می‌گذارد. به عبارت دیگر، پیاز موی بعضی از افراد به این هورمون حساسیت دارد و دلیل این حساسیت نیز یک مسئله ژنتیکی است. حساسیت پیاز مو به این هورمون به این معنا نیست که درمانی برای آن وجود ندارد، بلکه در حال حاضر داروهایی در بازار موجود هستند که این حساسیت را درمان می‌کنند و از طاسی و ریزش مو جلوگیری می‌کنند.
3. اختلال سیکل رشد مو
استرس‌های زندگی مانند بارداری، عمل جراحی، بیماری‌های خطرناک یا تومور در ریزش مو موثر هستند. معمولا اصلی‌ترین بخش ریزش مو ۲ یا ۳ ماه قبل از رویدادهای پراسترس رخ می‌دهد، چون استرس ناشی از این رویدادها باعث متوقف ساختن رشد مو می‌شود و همین توقف رشد مو باعث مردن ریشه مو می‌شود. برای مثال، در طول دوران بارداری، تغییرات هورمونی باعث متوقف ساختن رشد موها و در نتیجه ریزش آنها می‌شود، اما پس از طی دوران بارداری، مو شروع به رویش مجدد می‌کند. اکثر افراد پس از پایان رویدادهای استرس‌زا دوباره شاهد رشد موی خود خواهند بود، اما این عامل استرس‌زا نباید طولانی‌مدت باشد.
۴. مدل و آرایش مو
روغن‌های مو، اتو کشیدن، فر کردن، رنگ کردن، سفید کردن یا صاف کردن آن از کارهایی است که باعث ضعیف شدن مو و در نتیجه شکسته شدن آن می‌شود. حتی سشوار کشیدن نیز باعث ضعیف شدن مو می‌شود و هرچه باد سشوار گرم‌تر باشد احتمال کم‌پشت شدن موهای شما در درازمدت بیشتر خواهد بود. مدل دم‌اسبی یکی از مدل‌های مو است که در بعضی از خانم‌ها باعث خارج شدن مو از ریشه‌اش می‌شود. اگر همواره و برای مدت زیادی از این نوع مدل استفاده کنید در معرض ریزش مو قرار خواهید گرفت، به‌طوری که پیاز موی سر آسیب می‌بیند و امکان رشد موی جدید وجود نخواهد داشت.
5. بیماری‌های پوستی
بعضی از افراد دچار یک بیماری پوستی به نام طاسی منطقه‌ای یا آلوپسی آره‌اتا می‌شوند که در اثر آن قسمتی از موی سر آنها می‌ریزد. این بیماری پوستی یک بیمار خودایمنی است و زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن با بافت خودش مبارزه می‌کند. گاهی از اوقات، این طاسی قسمتی از موی سر به خودی خود ناپدید می‌شود، گاهی هم لازم است درمان دارویی انجام داد. بعضی از بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس و عفونت قارچی نیز می‌توانند باعث ریزش موی منطقه‌ای شوند.
۶. عوارض جانبی داروها
بسیاری از افراد می‌دانند که یکی از عوارض جانبی داروهای شیمی درمانی افراد مبتلا به سرطان ریزش شدید موهاست که گاهی اوقات منجر به طاسی فرد بیمار می‌شود. آیا همه افراد می‌دانند که داروهای ضدافسردگی، داروهای اختلال دوقطبی و داروهای ضدجوش نیز باعث ریزش مو می‌شوند. هر دارویی که حاوی آمفتامین باشد باعث ریزش مو می‌شود. این داروها غالبا برای افراد مبتلا به اختلال‌های بیش‌فعالی و کمبود توجه تجویز می‌شوند و در قرص‌های رژیم غذایی نیز آمفتامین یافت می‌شود. خبر خوب این است که در صورت قطع مصرف این داروها موهای شما دوباره رشد می‌کنند.
7. بیماری‌ها و سوءتغذیه
گاهی از اوقات ریزش مو می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های عمومی مانند دیابت، لوپوس یا سندرم تخمدان پلی کیستیک باشد. اگر مبتلا به بیماری تیروئید شوید (چه کم‌کاری تیروئید چه پرکاری تیروئید)، در معرض ریزش مو خواهید بود. علاوه بر این، ریزش مو می‌تواند نشانی از کمبودهای تغذیه‌ای باشد. افراد دچار کمبود آهن، پروتئین و کلسیم در رژیم غذایی نیز در معرض ریزش مو هستند. به همین دلیل رژیم‌های غذایی نامناسب و اختلال‌هایی همچون بی‌اشتهایی یا پرخوری باعث ریزش زیاد مو می‌شوند.
۱. تریکوتیلومانیا
بیماری تریکوتیلومانیا یک اختلال روانی محسوب می‌شود و افراد مبتلابه این بیماری موهای خود را به‌دلیل استرس ناشی از بعضی رویدادها می‌کنند. این افراد به حدی به کندن موهای خود عادت می‌کنند که امکان کچل شدن آنها وجود دارد. این بیماری باعث کم‌مو شدن قسمت‌هایی از سر و همچنین آسیب به پیاز مو می‌شود. هر چه میزان این آسیب بیشتر باشد، احتمال رشد مجدد مو کمتر خواهد بود.
بهترین راه‌حل برای درمان این بیماری درک این حقیقت است که خود فرد با کندن موهایش باعث ریزش آنها می‌شود. به عبارت دیگر، خود فرد باید بفهمد که با این کار به موهایش آسیب می‌رساند. گاهی از اوقات این بیماری به حدی می‌رسد که اگرچه فرد از عواقب آن آگاهی دارد، اما چون امکان کنترل آن وجود ندارد همچنان به کندن موهای خود ادامه می‌دهد. در این وضعیت بهتر است که به یک روان‌پزشک مراجعه کنید.
۲. نقش وراثت
یکی از دلایل مهم ریزش مو عامل وراثت است که می‌تواند از والدین فرد به او منتقل شود. هورمون دخیل در ریزش مو دی‌هیدروتستوسترون نام دارد که میزان ترشح آن در هر شخصی متفاوت است. علاوه بر این، این هورمون روی پیاز موی هر شخصی تاثیر متفاوت می‌گذارد. به عبارت دیگر، پیاز موی بعضی از افراد به این هورمون حساسیت دارد و دلیل این حساسیت نیز یک مسئله ژنتیکی است. حساسیت پیاز مو به این هورمون به این معنا نیست که درمانی برای آن وجود ندارد، بلکه در حال حاضر داروهایی در بازار موجود هستند که این حساسیت را درمان می‌کنند و از طاسی و ریزش مو جلوگیری می‌کنند.
3. اختلال سیکل رشد مو
استرس‌های زندگی مانند بارداری، عمل جراحی، بیماری‌های خطرناک یا تومور در ریزش مو موثر هستند. معمولا اصلی‌ترین بخش ریزش مو ۲ یا ۳ ماه قبل از رویدادهای پراسترس رخ می‌دهد، چون استرس ناشی از این رویدادها باعث متوقف ساختن رشد مو می‌شود و همین توقف رشد مو باعث مردن ریشه مو می‌شود. برای مثال، در طول دوران بارداری، تغییرات هورمونی باعث متوقف ساختن رشد موها و در نتیجه ریزش آنها می‌شود، اما پس از طی دوران بارداری، مو شروع به رویش مجدد می‌کند. اکثر افراد پس از پایان رویدادهای استرس‌زا دوباره شاهد رشد موی خود خواهند بود، اما این عامل استرس‌زا نباید طولانی‌مدت باشد.
۴. مدل و آرایش مو
روغن‌های مو، اتو کشیدن، فر کردن، رنگ کردن، سفید کردن یا صاف کردن آن از کارهایی است که باعث ضعیف شدن مو و در نتیجه شکسته شدن آن می‌شود. حتی سشوار کشیدن نیز باعث ضعیف شدن مو می‌شود و هرچه باد سشوار گرم‌تر باشد احتمال کم‌پشت شدن موهای شما در درازمدت بیشتر خواهد بود. مدل دم‌اسبی یکی از مدل‌های مو است که در بعضی از خانم‌ها باعث خارج شدن مو از ریشه‌اش می‌شود. اگر همواره و برای مدت زیادی از این نوع مدل استفاده کنید در معرض ریزش مو قرار خواهید گرفت، به‌طوری که پیاز موی سر آسیب می‌بیند و امکان رشد موی جدید وجود نخواهد داشت.
5. بیماری‌های پوستی
بعضی از افراد دچار یک بیماری پوستی به نام طاسی منطقه‌ای یا آلوپسی آره‌اتا می‌شوند که در اثر آن قسمتی از موی سر آنها می‌ریزد. این بیماری پوستی یک بیمار خودایمنی است و زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن با بافت خودش مبارزه می‌کند. گاهی از اوقات، این طاسی قسمتی از موی سر به خودی خود ناپدید می‌شود، گاهی هم لازم است درمان دارویی انجام داد. بعضی از بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس و عفونت قارچی نیز می‌توانند باعث ریزش موی منطقه‌ای شوند.
۶. عوارض جانبی داروها
بسیاری از افراد می‌دانند که یکی از عوارض جانبی داروهای شیمی درمانی افراد مبتلا به سرطان ریزش شدید موهاست که گاهی اوقات منجر به طاسی فرد بیمار می‌شود. آیا همه افراد می‌دانند که داروهای ضدافسردگی، داروهای اختلال دوقطبی و داروهای ضدجوش نیز باعث ریزش مو می‌شوند. هر دارویی که حاوی آمفتامین باشد باعث ریزش مو می‌شود. این داروها غالبا برای افراد مبتلا به اختلال‌های بیش‌فعالی و کمبود توجه تجویز می‌شوند و در قرص‌های رژیم غذایی نیز آمفتامین یافت می‌شود. خبر خوب این است که در صورت قطع مصرف این داروها موهای شما دوباره رشد می‌کنند.
7. بیماری‌ها و سوءتغذیه
گاهی از اوقات ریزش مو می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های عمومی مانند دیابت، لوپوس یا سندرم تخمدان پلی کیستیک باشد. اگر مبتلا به بیماری تیروئید شوید (چه کم‌کاری تیروئید چه پرکاری تیروئید)، در معرض ریزش مو خواهید بود. علاوه بر این، ریزش مو می‌تواند نشانی از کمبودهای تغذیه‌ای باشد. افراد دچار کمبود آهن، پروتئین و کلسیم در رژیم غذایی نیز در معرض ریزش مو هستند. به همین دلیل رژیم‌های غذایی نامناسب و اختلال‌هایی همچون بی‌اشتهایی یا پرخوری باعث ریزش زیاد مو می‌شوند.
منبع:
شفا آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼