مقابله با پرخاشگری کودکان، چگونه؟

پرسش: فرزند دو و نیم ساله ای دارم، بعضی اوقات خیلی پرخاشگر است اگر با خودم بیرون ببرم هر اسباب بازی را که بخواهد جلوی آن مغازه می ایستد و داد و بیداد میکند اگر توجه نکنم در خیابان من را می زند بغلش کنم موهایم را میکشد که پشیمان میشوم از بیرون رفتنم و اگر مهمانی به منزلم بیاید و چیزی برای مهمان بیاورم همه را میریزد و مهمان را اذیت میکند واقعا نمی دانم با رفتارهای پرخاشگرانه و نادرست او چگونه رفتار کنم الکی میخندد . در تنهایی خیلی با او صحبت میکنم البته وقتی عصبانی میشوم او را کتک میزنم چون بعد از زایمان اعصاب من خیلی ضعیف شده او به نقاشی خیلی علاقه داشت چون روی مبل را نقاشی کرد و همه مبل ها را خراب کرد همه ی مدادها و ماژیک ها را از او گرفتم تمام وسایل زندگی را خراب می کند اسباب بازی را به یخچال می کوبد یخچالم فرو رفتگی پیدا کرده در کابینت ها را محکم به هم می کوبد و خلاصه اذیت کردن را خوب بلد است به او می گویم پشیمانم از اینکه تو را به دنیا آوردم کاش بچه نداشتم نمی دانم چگونه رفتار خودم و فرزندم را تغییر دهم ؟

پاسخ: اولا سعی کنی به جای اینکه بچه را کنترل کنید (مثلا ماژیک را از او بگیرید) محیط را کنترل کنی(ماژیک قابل پاک شدن در اختیارش قرار دهید،مبلمان را با پوششی حفاظتی بپوشانیدو...) ثانیا بچه ها بسیار الگو پذیرند و رفتارهای خشونت امیز،لجبازی و داد زدن را از دیگران و از والدین به سرعت یاد میگیرند بنابراین خود الگوی مناسبی برایش باشید. ثالثا زمانی که اقدام به اجرای یک تنبیه یا شیوه تربیتی میکنید (مثلا در خیابان به او توجه نمی کنید) باید تا پایان کار و گرفتن نتیجه بر روش خود اصرار کنید و تحت هیچ شرایطی تسلیم او نشوید (برای مثال اگر با جیغ و فریاد تمام خیابان را روی سرش گذاشت اجازه دهید انقدر جیغ بزند تا خسته شود.اما اگر تسلیم شوید او برای کنترل شما هر بار راه تازه ای پیدا میکند. شاید بپرسید که نمی شود،سخت است و یا نمی توانم. در این مورد مقایسه کنید اگر همین کودک با اصرار و گریه و جیغ زدن بخواهد به تنهایی از یک اتوبان شلوغ رد شود ایا اجازه میدهید؟ چگونه مانع او میشوید؟