اختلالات رشد در کودکان، ریشه در چه دارند؟

شیوع اختلالات تکاملی در جهان بین هشت تا ۱۴ درصد است و ۱۰ درصد کودکان ما نیز به این اختلالات مبتلا هستند که اوتیسم یکی از انواع اختلالات تکاملی است. در این بیماری کودک دچار در خود فرورفتگی است.
در واقع اوتیسم یا در خودماندگی نوعی اختلال رشد از نوع روابط اجتماعی است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود.
در این اختلال، کودک مبتلا در زمینه های مختلف از قبیل مهارت‌های اجتماعی و حرکتی درست و تطابق با محیط اطراف خود با مشکل روبه‌رو است و مانند همسن و سالان خود نمی‌تواند ارتباط مناسب را با شرایط موجود برقرار کند.
این بیماران کوچک باید برای بررسی بیشتر و علت بیماری به روان‌پزشک ارجاع داده شوند و درمان‌های آموزشی لازم برایشان انجام شود.
اختلالات تکاملی کودکان طیف گسترده‌ای دارد که از جمله می‌توان بیمار‌های مادرزادی و ساختمانی قلب، تغذیه و بیماری‌ها در سه سال نخست زندگی و ... درمجموع اختلال در انجام کارهایی که با رشد سنی آن‌ها مطابقت داشته باشد را نام برد از این رو راه رفتن، تکلم و صحبت کردن، یادگیری دروس و آموزش‌هایی که به آن‌ها داده می‌شود، چنانچه با رشد سنی متناسب نباشد، کودک دچار اختلال تکاملی است و باید برای تشخیص نوع اختلال و درمان بهنگام اقدام شود.
با برگزاری سمپوزیوم تکامل و اختلالات آن در کودکان سعی شده متخصصان مغز و اعصاب کودکان و رشته‌های توانبخشی، گفتار درمانی، فیزیوتراپی و متخصصان ژنتیک با راه‌های تشخیص و درمان این کودکان بیشتر آشنا شده و بهترین روش‌ها را برای درمان کودکان مبتلا به اختلالات تکاملی به کار گیرند.
مدیر گروه کودکان دانشگاه پزشکی مشهد از رسانه‌ها خواست با آموزش عموم جامعه و اطلاع رسانی، خانواده‌ها و والدین را با عوامل بروز اختلالات تکاملی کودکان، علائم و نشانه‌های این اختلالات آشنا سازند و خانواده‌ها نیز با مشاهده علایم بیماری به پزشک مراجعه کنند، زیرا تشخیص زود هنگام بسیاری از اختلالات نه تنها به تسریع درمان کمک می‌کند، بلکه در برخی موارد حتی از مرگ زودرس کودکان و معلولیت همیشگی جلوگیری می‌شود.