تربیت صحیح کودک، هرگز این جملات را نگویید!

تمام پدر و مادرها گاهی اوقات چیزهایی به فرزندان خود میگویند که نادرست است، اما کارشناسان می گویند سخنان خود را عاقلانه انتخاب کنید.

پدر و مادر گاهی اوقات چیزهایی میگویند که موجب پشیمانی آنها میشود. کودک شما ممکن است کاری انجام دهد که موجب عصبانیت شما شود، یا این که به حدی ناراحت شوید که نتوانید عصبانیت خود را کنترل کنید و حرفی بزنید که نباید بزنید.

همه والدین گاهی اوقات چیزهای اشتباهی میگویند، اما والدینی که تعمدا و از روی نگرانی این کار را انجام میدهند به مراتب نسبت به والدینی که توجهی به واکنش های خود یا اقداماتی که کودکان را تحت تاثیر میدهند، ندارند، کمتر هستند.

بخشی از رفتار ما از چگونگی رفتار والدین خودمان در دوران کودکی نشئت میگیرد. برخی دیگر از رفتارهایمان به عوامل استرس زا فعلی مربوط میشود.

احساس درماندگی، نا امیدی، نگرانی می تواند منجر به گفتن چنین چیزهایی میشود، اما فرزندان ما به تعمیم و شخصی کردن گفته ها تمایل دارند و حتی گفته های گستاخانه تاثیر پایدارتری دارد.
ما از چندین کارشناس درخواست کردیم تا درباره برخی از بدترین چیزهایی که مادران میگویند، اظهار نظر کنند.

در اینجا چند جمله که نباید به کودک گفته شود را ذکر میکنیم:
۱- چت شده؟ اگرچه ممکن است احساس کنید با توجه به رفتار کودک شما و کاری که انجام میدهد مشکلی وجود دارد، این گونه جملات می تواند در زندگی جا بیفتد. کودک شما می تواند این جمله را چنین تفسیر کند که کسی با من مشکل دارد.

۲- این کار خیلی احمقانه است. بسیاری از کودکان کارهای احمقانه ای انجام میدهند، اما زمانی که شما با عصبانیت چنین جمله ای را به او بگویید، آن را به معنای واقعی کلمه دریافت میکند، و به قلب خود میسپارند. آنچه کودک شما می شنود، این است که " بسیار احمق هستی."

۳- گریه نکن وگرنه به خاطر گریه بیهوده ات تنبیه خواهی شد. هر مادری در این موقعیت قرار میگیرد زمانی که سعی میکند هق هق و ناله بی پایان فرزندش را متوقف کند، اما این عبارت تکراری می تواند بسیار به کودک شما آسیب برساند. "ابتدا، شما کودک را تهدید میکنید و در نتیجه احساس امنیت او را در دنیا زیر سوال میبرید، دوم، شما به طور ضمنی اشاره میکنید که کودک بر اشکهایش و احساساتش کنترل دارد. کودک به منظور توقف گریه اش، نیاز به توقف احساس غم یا عصبانیت دارد." کنترل احساسات چیزی نیست که یک کودک، یا یک فرد بزرگسال سربزنگاه بتواند انجام دهد.

۴- به اتاق خودت برو و تا زمانی که نتوانستی به خوبی صحبت کنی یا کارها را درست انجام دهی، از اتاقت بیرون نیا. در حالی که بچه ها نیاز به حد و مرزهایی دارند، اما تبعید فیزیکی راهش نیست. این کار اغلب به عنوان نتیجه ای برای رفتار نامناسب استفاده می شود. اگر ما آن نتیجه را با بیان خود از احساسات گره بزنیم، میتواند به این احساس منتهی شود که انگار ما تمام آنها را قبول نمی کنیم. بچه ها درست مثل ما، روزهای خوب و بد دارند. اگر فرزند شما روز بدی (روز بدبیاری) داشته است، چند دقیقه برای کمک به حل کردن آنچه او را آزار میدهد، وقت بگذارید.

۵- شما که احساس نمی کنید. تلاش برای انکار احساسات یک کودک به بدی گفتن چیزهای منفی است. "حتی اگر پدر و مادر مخالف با آنچه که یک کودک می گوید، هستند، تایید احساسی که کودک دارد، حائز اهمیت است. کودکان نیز مثل والدین حق دارند احساسات داشته باشند، اگر احساسات آنها تایید نشود، آنها با عدم اعتماد به احساسات یا افکار خود بزرگ میشوند و این امر می تواندکودک را به دیگران وابسته کند."

الکس جی پکر، روانشناس میگوید: "کودکان به پدر و مادر خود برای یافتن عشق، پشتیبانی، و تایید نگاه میکنند. چیزی که بچه ها بیشتر از همه ازآن میترسند، جدا از رها شدن، ناامید کردن والدینشان است. بنابراین این عبارات، که اغلب از روی خشم و سرخوردگی است، به بچه ها که آسیب پذیرترین مرحله زندگی خود را سپری میکنند، صدمه وارد میکند."