ویتامین دی در بارداری، الزامی است؟

بسیاری از خانم‌های باردار گمان نمی‌کنند دچار کمبود ویتامین D باشند و توجیهشان این است که مولتی‌ویتامین مخصوص بارداری مصرف می‌کنند، اما واقعیت این است که مولتی‌ویتامین ویتامین‌ D را تامین نمی‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد تغییرات فیزیولوژیک دوران بارداری مثل افزایش جریان و حجم خون به نوعی باعث کاهش غلظت مواد حیاتی مثل ویتامین D در بدن می‌شود.

نتیجه این مطالعات نشان داده در زنانی که کمبود ویتامین D دارند، احتمال مسمومیت بارداری، زایمان سخت، اختلال‌های تنفسی نوزاد و… به درجات و مقادیری افزایش می‌یابد. در این بین برخی مادران باردار اقدام به مصرف خودسرانه داروهای جذب ویتامینD می‌کنند؛ دوز ویتامین D در سافت ژل‌هاست، ۵٠‌هزار و دوز تزریقی ٣٠٠هزار واحد است. اما مطالعات علمی اثبات کرده که درست است که ویتامین D بدون نسخه فروخته می‌شود، اما نباید آن را سرخود مصرف کرد. اما این پایان ماجرا نیست‌، کمبود ویتامین D در دوران بارداری می‌تواند از رشد مغزی جنین جلوگیری کند و مهارت‌های حرکتی و ذهنی او را به تاخیر اندازد.

محققان اسپانیایی سطح ویتامین D در خون تقریباً ٢هزار زن در سه ماهه اول یا دوم بارداری را اندازه‌گیری کردند و توانایی‌های ذهنی و حرکتی نوزادانشان را در سن ١۴‌ماهگی ارزیابی کردند. آن‌ها متوجه شدند کودکانی که مادران آن‌ها در دوران حاملگی کمبود ویتامین D داشتند، در مقایسه با کودکانی که مادرانشان در دوران بارداری میزان مناسبی از این ویتامین دریافت کرده بودند، به لحاظ ذهنی و حرکتی ضعیف‌تر عمل کردند.

همچنین پژوهشگران دانشگاه پیتزبورگ از مطالعه رابطه سطح ویتامین D خون مادران و وزن هنگام تولد نوزادان دریافتند کمبود ویتامین D در سه ماهه اول بارداری خطر محدودیت رشد جنینی را دو برابر خواهد کرد. زیرا کمبود ویتامین D در زنان باردار با افزایش جذب کلسیم در آن‌ها و در نتیجه کاهش رشد استخوانی در جنین همراه است.