برای درمان استرس در بارداری چه باید کرد؟

یکی از ویژگی های زندگی امروزی افزایش سطح و میزان استرس در افراد جامعه است. سبک زندگی به گونه ای تغییر کرده که افراد زیادی از جامعه با معضل استرس روبرو شده اند.
استرس در اصطلاح به فشار روانی که به فرد وارد می شود گفته می شود که این وضعیت فرد را با شرایط نامناسبی روبرو می کند. فردی که دچار استرس شده است مستعد تصمیم گیری های نادرست و در بُعد دیگر، مستعد ابتلا به انواع بیماری های روان تنی است.
به همین دلیل است که امروزه استرس و درمان آن از سوی درمانگران مورد توجه قرار گرفته است و راه های مختلفی برای پیش گیری و درمان آن پیشنهاد می کنند.

تاثیر منفی استرس بر سلامتی جنین
مراقبت های جسمی و روانی در دوران بارداری با اقدامات مناسب از بروز اختلال های مختلف در جنین جلوگیری می نماید، پس ضروریست خانواده به خصوص همسر محیطی امن و آرام برای زن باردار مهیا نماید چرا که محیط آرام در سلامتی مادر و جنین بسیار موثر است.
با کاهش استرس مادر در دوران بارداری بطور غیر مستقیم خطرات روانی و جسمی جنین کاهش می یابد و زمینه تکامل نوزاد ایجاد می شود. در این دوره حساس با دو متخصص مربوطه به بررسی اثرات استرس در دوران بارداری پرداخته ایم.

استرس مادر در سه ماهه اول بارداری مشکل زاست
استرس در دوران بارداری برای مادر و جنین مخاطره آمیز است و با زایمان زودرس یا کاهش وزن نوزاد در بدو تولد و گاهی مشکلات مغزی نوزاد خود را نشان می دهد. استرس می تواند تمامی سیستم بدن مادر را تحت تاثیر قرار دهد و از آنجایی که سه ماهه اول بارداری دوران حساس برای شکل گیری مغز جنین است نوزاد را با آسیب های مغزی در آینده مواجه نماید.
استرس در دوران بارداری با تاثیر برآنزیم ها و تولید مواد سمی قابل عبور از جفت منجر به مشکلات مغزی، قلبی و کلیوی در جنین می شود و در مواردی باعث اختلال رفتاری در دوران کودکی و بزرگسالی می شود.
استرس طولانی با اثر برسیستم بدنی زن باردار موجب سقط زودهنگام یا زایمان زودرس با مرده زایی می شود و در مواردی نیز باعث بیش فعالی کودک خواهد شد.
داشتن اضطراب و استرس باعث افزایش CRH و به تبع آن اختلال در تنظیم محیط هورمونی دوران بارداری در زنان باردار می شود و در ماههای آخر این افزایش باعث زایمان زودرس و اعمال آسیب بر مادر و رشد جنین می شود. دوری از عوامل استرس زا در دوران بارداری در ابتدا برعهده مادر و در مراحل بعد همسر و خانواده است یعنی ایجاد محیطی آرام که هرگونه اضطرابی را کاهش دهد باعث رشد مناسب جنین و رفع هرگونه خطر از مادر و جنین می شود.

تمرین آرامش و ورزش بر سلامت مادر و جنین اثرگذار است
استرس بر رشد نوزاد پس از تولد هم اثر دارد و استرس شدید دوران بارداری موجب شیزوفرنی که نوعی بیماری روحی با علائم برداشت غیرواقعی از حقیقت و افکار مخرب است، می شود.
استرس دوران بارداری در مواردی باعث تولد کودکانی مضطرب و ترسو می شود که افسردگی و گوشه گیری در نوجوانی نیز در بیشتر موارد دیده می شود.
اگر مادران در دوران بارداری تحت تاثیر استرس باشند می تواند باعث نقص مکانیسم هورمونی در جنین شده و دلیلی برای بوجودآمدن اختلال در هویت جنسی نوزاد شود که در بزرگسالی به صورت جنس مخالف خویش رفتار می کند.
ورزش، تمرکز و تمرین آرامش و تنفس عمیق نه تنها در کاهش استرس بارداری مؤثراند بلکه به راحتی زایمان هم کمک می‌کنند. تامین و ایجاد آرامش با ذهن نیز ممکن است پس زنان باردار با توجه به اهمیت این دوران سلامت خود و جنین را با آرامش و تغذیه مناسب تامین کنند.