علائم بیماری های کودکان، حتما بخوانید
در میان بیماری های شایع پائیز و زمستان که اغلب کودکان به آنها دچار می شوند، علایم برخی بیماری ها مانند آلرژی، سرماخوردگی و ... بسیار شبیه همدیگرند
در میان بیماری های شایع پائیز و زمستان که اغلب کودکان به آنها دچار می شوند، علایم برخی بیماری ها مانند آلرژی، سرماخوردگی و آنفلوآنزا بسیار شبیه همدیگرند و اطلاع از شباهت ها و تفاوت های آن ها می تواند کار والدین و حتی پزشکان را در تشخیص و درمان این بیماری ها راحت تر کند… این مطلب، نگاهی می اندازد به برخی از ویژگی های همین بیماری های مشابه. البته در پست بیماری های زمستانی در کودکان را بشناسید نیز تعداد بیشتری از این بیماری ها مورد اشاره قرار گرفته است.
آلرژی
آلرژی یک بیماری فصلی است. آلرژی بینی به صورت ترشح سفیدرنگ بینی، خارش، عطسه و سرفه بدون تب تظاهر می کند. در فصل بهار گاهی اوقات این بیماری با خس خس سینه و تنگی نفس شبانه دیده می شود. سیر بیماری، طولانی مدت است و معمولا در خانواده سابقه حساسیت، کهیر و آسم وجود دارد. گاهی اوقات به صورت کهیر، ورم چشم و خس خس سینه تظاهر می کند. سیستم ایمنی بدن نسبت به موادی مانند گل ها و گرده های گیاهان، گرد و غبار، پوست حیوان ها، بعضی مواد شیمیایی، بعضی داروها و مواد غذایی و… عکس العملی آلرژیک نشان می دهد. به این مواد، آلرژی زا یا آلرژن می گویند. آلرژن ها ۳ گروه هستند: آلرژن های غذایی مانند گوجه فرنگی، توت فرنگی، کیوی. آلرژن های تماسی مانند گردوغبار، آلودگی هوا و پولن های گیاهی. آلرژن های تزریقی مانند پنی سیلین و ایمنی داروها. هنگامی که یک عامل حساسیت زا وارد بدن می شود، بستگی به آمادگی بدن انسان و قدرت عامل حساسیت زا، علایم مختلفی مانند آبریزش بینی و گرفتگی بینی یا بثورات قرمز رنگ خارش دار به صورت کهیر یا تورم خارش دار ملتحمه چشم یا مشکل های گوارشی ظاهر می شود. مهم ترین مساله در مورد آلرژی، شناخت آلرژی است. اقدام پیشگیرانه اصلی در مورد آلرژی، پرهیز از آلرژن است.
سرماخوردگی
برخلاف تصور خیلی ها که سرما را در بروز سرماخوردگی موثر می دانند، هوای سرد کمترین تاثیر را دارد یا می توان گفت که اصلا هیچ تاثیری در سرماخوردگی ندارد ولی چون در فصل سرما افراد بیشتر در فضاهای بسته و سرپوشیده ای مانند مدارس هستند، در نتیجه، شانس سرایت ویروس سرماخوردگی بیشتر می شود. علت اغلب سرماخوردگی ها ویروس است و تاکنون ۲۰۰ نوع ویروس مختلف سرماخوردگی شناخته شده که مهم ترین آنها رینوویروس، آدنوویروس و کوروناویروس هستند. ویروس سرماخوردگی به ۲ صورت (یکی تنفس و استنشاق ترشح های عفونی عطسه و سرفه پخش شده در هوا و دیگری تماس با اشیای آلوده به ویروس سرماخوردگی و سپس با لمس دست و صورت) انتقال می یابد.
سرماخوردگی معمولا با گلودرد، عطسه، آبریزش یا گرفتگی بینی شروع می شود. تب نیز از علایم سرماخوردگی بوده که معمولا ۳ روز اول بیماری توام با گلودرد است و بعد از ۳ روز، تب قطع می شود ولی عطسه، سرفه و آبریزش بینی ممکن است ۷ تا ۱۰ روز ادامه داشته باشد. چنانچه تب بعد از ۵ روز ادامه داشته باشد، عفونت ثانویه باکتریایی، عفونت گوش یا سینوزیت به علت عوارض سرماخوردگی تایید شود، تجویز آنتی بیوتیک تحت نظر پزشک ضروری است. اغلب کودکان در سنین ۲ تا ۴ سالگی به علت ساختار دفاعی ضعیف بدنی و فقدان آنتی بادی بر ضد ویروس ها در بدنشان، مقاومت کمی در برابر عفونت های ویروسی دارند و سالانه ۳ تا ۴ بار سرما می خورند. معمولا در روزهای ۲ تا ۴ سرماخوردگی تعداد ویروس ها در ترشح های بینی به حد بسیار بالایی می رسد و بیشترین زمان انتقال بیماری به فرد دیگر همین زمان است.
سرفه یکی از علایم شایع بیماری های دستگاه تنفسی است که در کودکان جنبه حفاظتی دارد و مانع از ورود عوامل مضر مانند باکتری ها، ویروس ها، مواد آلرژن زا، گرد و خاک، ترشح ها و جسم خارجی داخل ریه ها می شود. از این رو سرکوب کردن سرفه کار خطرناکی است ولی گاهی اوقات در سرفه های دردناک و شدید کودکان که ایجاد استفراغ کرده و خواب آنها را مختل می کند، تصمیم با پزشکان است. طی سال های گذشته، داروهای ضدسرفه فراوانی عرضه شده است. بعضی روی مرکز کنترل سرفه اثر می کنند و برخی دیگر، ضدحساسیت و خشک کننده ترشح های بینی هستند. همچنین خلط آورهایی مانند دکسترومتورفان و داروهای گیاهی بسیاری جهت سرفه تهیه و تجویز می شوند ولی اغلب داروهای ضدسرفه به علت خلط آور بودن برای کودکان زیر ۲ سال توصیه نمی شود.
طی تحقیق هایی اثر عسل روی سرفه تایید شده و روزی ۱ تا ۲ قاشق مرباخوری، همراه با آب یا شیر از سن ۲ سال به بالا توصیه شده است؛ چون علاوه بر ارزش غذایی، اثر ضدسرفه نیز دارد و روزانه برحسب سن، ۱ تا ۲ قاشق مرباخوری شب هنگام خواب برای کودکان در نظر گرفته می شود.
تاکنون درمان خاصی برای سرماخوردگی ارایه نشده، جز مصرف استامینوفن یا ایبوپروفن برای برطرف کردن درد و تب و مصرف قطره سرم نمکی برای برطرف کردن ترشح های بینی. مصرف آسپیرین برای سرماخوردگی توصیه نمی شود زیرا ویروس های سرماخوردگی را در ترشح های بینی افزایش و شانس انتقال بیماری را افزایش می دهد و به ندرت مصرف آسپیرین در بیماری های ویروسی ایجاد نشانگان Reye با علایم کبدی عصبی می کند. اقدام های زیر برای کاهش علایم بیماری موثرند: استراحت در منزل، به ویژه هنگام تب و درد، استفاده از مایعات فراوان، آبمیوه، سوپ رقیق و استفاده از آب نمک و قطره های سرم نمکی بینی برای مرطوب کردن مخاط بینی و خودداری از تماس با افراد مبتلا به ویژه در روزهای اول.
توضیحات بیشتری درباره سرماخوردگی را می توانید در همه چیز درباره سرماخوردگی مطالعه کنید.
آنفلوآنزا
آنفلوآنزا یک بیماری فصلی است که در اواخر پاییز و زمستان شایع است. این بیماری توسط ویروس آنفلوآنزا از طریق ترشح های بینی، سرفه و وسایل آلوده به ویروس منتقل می شود. علایم آنفلوآنزا به طور ناگهانی شروع می شود و شامل گلودرد، تب و لرز سردرد شدید، سرفه، درد عضلانی اندام ها و خستگی بدن است. آنفلوآنزا تهدیدکننده سالمندان و افراد مبتلا به نقص ایمنی و کودکان کمتر از ۳ سال است. طبق آمار، سالانه در آمریکا ۲۰۰ هزار نفر در اثر بیماری آنفلوآنزا در بیمارستان بستری می شوند و ۳۶ هزار نفر جان خود را از دست می دهند. ویروس آنفلوآنزای A به علت خواص آنتی ژنی ایجاد اپیدمی های جهانی خطرناک می کند. زیرگونه ویروس N۱H۱ از مرغ و خروس و خوک پس از شکسته شدن آنتی ژن باعث انتقال به انسان می شود. تشخیص این نوع آنفلوآنزا نیازمند تست های آزمایشگاهی و نمونه گیری از بینی و گلو است. پیشگیری از این بیماری ۳ مرحله دارد: ۱) تماس با دام ها مانند پرندگان و خوک و ضدعفونی کردن آنها؛ ۲) پیشگیری از سرایت انسان به انسان، بهداشت دست ها و استراحت بیمار مبتلا؛ ۳) واکسیناسیون آنفلوآنزا.
نوع ویروس هر سال توسط سازمان بهداشت جهانی شناسایی می شود و بهترین زمان واکسیناسیون اواخر تابستان یا اوایل پاییز است. به علت کمبود واکسن، واکسیناسیون همگانی توصیه نمی شود. ولی به افرادی که بیشتر در معرض خطر عوارض بیماری هستند واکسیناسیون توصیه می شود؛ از جمله شیرخواران از ۶ ماه به بالا تا کودکان ۵ سال و افراد سالمند بالای ۵۰ سال، زنان باردار و افراد مبتلا به بیماری های قلبی عروقی، دیابت، بیماری تنفسی، آسم، بیماری های کبدی، کلیوی، بیماری های خونی، سرطان، تالاسمی و افراد شاغل در مراکز بهداشتی درمانی.
آلرژی
آلرژی یک بیماری فصلی است. آلرژی بینی به صورت ترشح سفیدرنگ بینی، خارش، عطسه و سرفه بدون تب تظاهر می کند. در فصل بهار گاهی اوقات این بیماری با خس خس سینه و تنگی نفس شبانه دیده می شود. سیر بیماری، طولانی مدت است و معمولا در خانواده سابقه حساسیت، کهیر و آسم وجود دارد. گاهی اوقات به صورت کهیر، ورم چشم و خس خس سینه تظاهر می کند. سیستم ایمنی بدن نسبت به موادی مانند گل ها و گرده های گیاهان، گرد و غبار، پوست حیوان ها، بعضی مواد شیمیایی، بعضی داروها و مواد غذایی و… عکس العملی آلرژیک نشان می دهد. به این مواد، آلرژی زا یا آلرژن می گویند. آلرژن ها ۳ گروه هستند: آلرژن های غذایی مانند گوجه فرنگی، توت فرنگی، کیوی. آلرژن های تماسی مانند گردوغبار، آلودگی هوا و پولن های گیاهی. آلرژن های تزریقی مانند پنی سیلین و ایمنی داروها. هنگامی که یک عامل حساسیت زا وارد بدن می شود، بستگی به آمادگی بدن انسان و قدرت عامل حساسیت زا، علایم مختلفی مانند آبریزش بینی و گرفتگی بینی یا بثورات قرمز رنگ خارش دار به صورت کهیر یا تورم خارش دار ملتحمه چشم یا مشکل های گوارشی ظاهر می شود. مهم ترین مساله در مورد آلرژی، شناخت آلرژی است. اقدام پیشگیرانه اصلی در مورد آلرژی، پرهیز از آلرژن است.
سرماخوردگی
برخلاف تصور خیلی ها که سرما را در بروز سرماخوردگی موثر می دانند، هوای سرد کمترین تاثیر را دارد یا می توان گفت که اصلا هیچ تاثیری در سرماخوردگی ندارد ولی چون در فصل سرما افراد بیشتر در فضاهای بسته و سرپوشیده ای مانند مدارس هستند، در نتیجه، شانس سرایت ویروس سرماخوردگی بیشتر می شود. علت اغلب سرماخوردگی ها ویروس است و تاکنون ۲۰۰ نوع ویروس مختلف سرماخوردگی شناخته شده که مهم ترین آنها رینوویروس، آدنوویروس و کوروناویروس هستند. ویروس سرماخوردگی به ۲ صورت (یکی تنفس و استنشاق ترشح های عفونی عطسه و سرفه پخش شده در هوا و دیگری تماس با اشیای آلوده به ویروس سرماخوردگی و سپس با لمس دست و صورت) انتقال می یابد.
سرماخوردگی معمولا با گلودرد، عطسه، آبریزش یا گرفتگی بینی شروع می شود. تب نیز از علایم سرماخوردگی بوده که معمولا ۳ روز اول بیماری توام با گلودرد است و بعد از ۳ روز، تب قطع می شود ولی عطسه، سرفه و آبریزش بینی ممکن است ۷ تا ۱۰ روز ادامه داشته باشد. چنانچه تب بعد از ۵ روز ادامه داشته باشد، عفونت ثانویه باکتریایی، عفونت گوش یا سینوزیت به علت عوارض سرماخوردگی تایید شود، تجویز آنتی بیوتیک تحت نظر پزشک ضروری است. اغلب کودکان در سنین ۲ تا ۴ سالگی به علت ساختار دفاعی ضعیف بدنی و فقدان آنتی بادی بر ضد ویروس ها در بدنشان، مقاومت کمی در برابر عفونت های ویروسی دارند و سالانه ۳ تا ۴ بار سرما می خورند. معمولا در روزهای ۲ تا ۴ سرماخوردگی تعداد ویروس ها در ترشح های بینی به حد بسیار بالایی می رسد و بیشترین زمان انتقال بیماری به فرد دیگر همین زمان است.
سرفه یکی از علایم شایع بیماری های دستگاه تنفسی است که در کودکان جنبه حفاظتی دارد و مانع از ورود عوامل مضر مانند باکتری ها، ویروس ها، مواد آلرژن زا، گرد و خاک، ترشح ها و جسم خارجی داخل ریه ها می شود. از این رو سرکوب کردن سرفه کار خطرناکی است ولی گاهی اوقات در سرفه های دردناک و شدید کودکان که ایجاد استفراغ کرده و خواب آنها را مختل می کند، تصمیم با پزشکان است. طی سال های گذشته، داروهای ضدسرفه فراوانی عرضه شده است. بعضی روی مرکز کنترل سرفه اثر می کنند و برخی دیگر، ضدحساسیت و خشک کننده ترشح های بینی هستند. همچنین خلط آورهایی مانند دکسترومتورفان و داروهای گیاهی بسیاری جهت سرفه تهیه و تجویز می شوند ولی اغلب داروهای ضدسرفه به علت خلط آور بودن برای کودکان زیر ۲ سال توصیه نمی شود.
طی تحقیق هایی اثر عسل روی سرفه تایید شده و روزی ۱ تا ۲ قاشق مرباخوری، همراه با آب یا شیر از سن ۲ سال به بالا توصیه شده است؛ چون علاوه بر ارزش غذایی، اثر ضدسرفه نیز دارد و روزانه برحسب سن، ۱ تا ۲ قاشق مرباخوری شب هنگام خواب برای کودکان در نظر گرفته می شود.
تاکنون درمان خاصی برای سرماخوردگی ارایه نشده، جز مصرف استامینوفن یا ایبوپروفن برای برطرف کردن درد و تب و مصرف قطره سرم نمکی برای برطرف کردن ترشح های بینی. مصرف آسپیرین برای سرماخوردگی توصیه نمی شود زیرا ویروس های سرماخوردگی را در ترشح های بینی افزایش و شانس انتقال بیماری را افزایش می دهد و به ندرت مصرف آسپیرین در بیماری های ویروسی ایجاد نشانگان Reye با علایم کبدی عصبی می کند. اقدام های زیر برای کاهش علایم بیماری موثرند: استراحت در منزل، به ویژه هنگام تب و درد، استفاده از مایعات فراوان، آبمیوه، سوپ رقیق و استفاده از آب نمک و قطره های سرم نمکی بینی برای مرطوب کردن مخاط بینی و خودداری از تماس با افراد مبتلا به ویژه در روزهای اول.
توضیحات بیشتری درباره سرماخوردگی را می توانید در همه چیز درباره سرماخوردگی مطالعه کنید.
آنفلوآنزا
آنفلوآنزا یک بیماری فصلی است که در اواخر پاییز و زمستان شایع است. این بیماری توسط ویروس آنفلوآنزا از طریق ترشح های بینی، سرفه و وسایل آلوده به ویروس منتقل می شود. علایم آنفلوآنزا به طور ناگهانی شروع می شود و شامل گلودرد، تب و لرز سردرد شدید، سرفه، درد عضلانی اندام ها و خستگی بدن است. آنفلوآنزا تهدیدکننده سالمندان و افراد مبتلا به نقص ایمنی و کودکان کمتر از ۳ سال است. طبق آمار، سالانه در آمریکا ۲۰۰ هزار نفر در اثر بیماری آنفلوآنزا در بیمارستان بستری می شوند و ۳۶ هزار نفر جان خود را از دست می دهند. ویروس آنفلوآنزای A به علت خواص آنتی ژنی ایجاد اپیدمی های جهانی خطرناک می کند. زیرگونه ویروس N۱H۱ از مرغ و خروس و خوک پس از شکسته شدن آنتی ژن باعث انتقال به انسان می شود. تشخیص این نوع آنفلوآنزا نیازمند تست های آزمایشگاهی و نمونه گیری از بینی و گلو است. پیشگیری از این بیماری ۳ مرحله دارد: ۱) تماس با دام ها مانند پرندگان و خوک و ضدعفونی کردن آنها؛ ۲) پیشگیری از سرایت انسان به انسان، بهداشت دست ها و استراحت بیمار مبتلا؛ ۳) واکسیناسیون آنفلوآنزا.
نوع ویروس هر سال توسط سازمان بهداشت جهانی شناسایی می شود و بهترین زمان واکسیناسیون اواخر تابستان یا اوایل پاییز است. به علت کمبود واکسن، واکسیناسیون همگانی توصیه نمی شود. ولی به افرادی که بیشتر در معرض خطر عوارض بیماری هستند واکسیناسیون توصیه می شود؛ از جمله شیرخواران از ۶ ماه به بالا تا کودکان ۵ سال و افراد سالمند بالای ۵۰ سال، زنان باردار و افراد مبتلا به بیماری های قلبی عروقی، دیابت، بیماری تنفسی، آسم، بیماری های کبدی، کلیوی، بیماری های خونی، سرطان، تالاسمی و افراد شاغل در مراکز بهداشتی درمانی.
منبع:
نی نی یاری
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼