۹۹۶۸۹
۱۸۹۱
۱۸۹۱
پ

کودک آزاری عاطفی در خانواده ها، عواقب

کودک آزاری‌های عاطفی دوران کودکی با ابتلا به میگرن‌های پیشرفته در بزرگسالی ارتباط دارد.

کودک آزاری‌های عاطفی دوران کودکی با ابتلا به میگرن‌های پیشرفته در بزرگسالی ارتباط دارد.
نتیجه جدید ترین تحقیقات نشان می‌دهد، بیش از نیمی از مبتلایان به میگرن در کودکی تحت آزارهای کلامی و رفتارهای نامناسب اطرافیان خود قرار گرفته بودند.

این مطالعه که بر بیش از 14 هزار زن و مرد مبتلا به میگرن انجام گرفت، نشان داد، پرخاشگری‌های کلامی، بد رفتاری با کودکان، بی‌ارزش جلوه دادن کودکان و سرکوب کردن اظهارات و عقاید آنها احتمال ابتلا به میگرن را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد.

این مطالعات اثبات کرد، رابطه میان کودک آزاری عاطفی با میگرن بسیار قوی تر از ارتباط کودک آزاری فیزیکی با این بیماری است.

بررسی‌های انجام گرفته بر افراد در گروه سنی 24 تا 32 سالگی انجام گرفت و پس از آن دکتر گچن تیچن محقق دانشگاه اوهایو در گزارش خود اعلام کرد، کودک آزاری اثرات جبران ناپذیر و طولانی مدتی بر روان و جسم کودکان برجای خواهد گذاشت. میگرن از جمله بیماری‌های روان تنی است که با درد، حالت تهوع و مشکلات گوارشی همراه بوده و در صورت درمان نشدن، عملکرد فرد مبتلا را بر هم می‌زند.

محققان در یافته‌های اخیر خود به این نتیجه دست یافتند هرگونه تهدید از سوی والدین در دوران کودکی، آزار کلامی، پرخاشگری و بی‌توجهی به کودکان منجر به بی‌تعادلی و ایجاد فرآیند بیوشیمیایی اکسیداتیو استرس شده و در طولانی مدت تولید سردردهای میگرنی می‌کند.

محققان معتقدند، فرآیند اکسیداتیو استرس مانع از نابودی رادیکال‌های آزاد در بدن شده و عملکرد نادرست سلول‌های مغزی را نیز شامل می‌شود. دکتر تیچن معتقد است، شاید روزی فرا برسد که درمان میگرن با مصرف چند ویتامین ساده امکان پذیر باشد ، اما در حال حاضر بهترین راهکار برای پیشگیری از ابتلا به میگرن، پرهیز از اعمال رفتارهای نامناسب با کودکان است.

وی ادامه می‌دهد، از دیگر شکل‌های کودک آزاری عاطفی، سهل انگاری در حفظ حریم روابط خصوصی والدین است. همچنین رفتارهای طرد کننده از نظر فیزیکی یا کلامی و ندادن فرصت به کودک برای مشارکت در تصمیم گیری‌های خانوادگی، به انزوا طلبیدن ذهن و فکر کودک و نادیده گرفتن او، بروز رفتارهایی با فشار مضاعف و خارج از توان شخصیتی و عاطفی به کودک بویژه در بحران‌ها و مشکلات خانوادگی ، مقایسه مکرر او با گروه همسالانش و درخواست فعالیت و پذیرفتن مسئولیت از کودک در شرایطی که خارج از توان او است، به نوعی کودک آزاری عاطفی محسوب می‌شود.

محققان معتقدند، کودکان آزار دیده بویژه آزارهای روانی در برقراری دلبستگی‌های مطلوب ناتوان هستند و فقدان همدردی نسبت به دیگران و شکل نگرفتن وجدان قوی، در آنها بارز است به طوری که مطابق با مطالعات انجام گرفته، عزت نفس پایین، افت مهارت‌های کلامی،حرکتی و ادراکی، افسردگی و خودکشی، رفتارهای پرخاشگرانه و.... از مهم‌ترین شاخص‌های کودک آزاردیده در ایام جوانی و بلوغ خواهد بود.

آزار عاطفی به تنهایی، به دلیل آنکه تا مدت‌ها علائم بیرونی مشخصی ندارد پنهان ترین و مخرب ترین نوع آزار شناخته می‌شود و خدشه دار شدن شخصیت و احساس بی‌ لیاقتی و نداشتن شایستگی در کودک نشانه‌های تخریبی آزار عاطفی در آینده وی خواهند بود.

پ

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

مشاوره ویدیویی

    • اخبار داغ
    • جدیدترین
    • پربیننده ترین
    • گوناگون
    • مطالب مرتبط

    برای ارسال نظر کلیک کنید

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.