استراحت در دوران حاملگی، نکات مهم
استراحت در بستر به شکل بستری شدن در بیمارستان زمانی تجویز می‌شود که پزشکان می ترسند یک زن به سرعت از اتساع یا گشاد شدگی دهانه رحم به‌سوی زایمان پیش برود.
از هر ۵ خانم باردار به ۱ نفر توصیه می‌شود که در بستر استراحت کند. اما آیا استراحت مطلق راه مؤثری برای مقابله با مشکلات بارداری است؟
هنگامی‌که وندی در هفته ۳۱ بارداری خود به‌شدت خونریزی کرد، 4 روز را در بیمارستان گذراند و 3 هفته بعد را نیز در بستر سپری کرد. پس از آن وندی یک پسر کامل و سالم به دنیا آورد و اکنون از یک دقیقه از استراحت خود در بستر نیز ناراضی و پشیمان نیست و می‌گوید: «شکی ندارم که این کار از لحاظ پزشکی لازم و ضروری بود؛ من آن‌قدر از خونریزی شدیدم ترسیده بودم که می‌ترسیدم کاری انجام دهم».
برای شارین نیز پس از اینکه در هفته ۳۰ بارداری انقباضاتی منظم در او آغاز شده بود، استراحت در بستر تجویز شد. در نهایت او در هفته ۳۴ پسری سالم با روش سزارین به دنیا آورد. او نیز به ارزش استراحت مطلق اعتقاد دارد و می‌گوید: «من فکر می‌کنم استراحت در بستر به من کمک کرد بارداری‌ام را تا جایی که زایمان بی‌خطر بود (یعنی تا 4 هفته بعد) ادامه دهم».
اما آیا استراحت در بستر از زایمان زودرس پیشگیری کرده یا آن را به تعویق می‌اندازد؟
پژوهش‌های اخیر می‌گویند خیر؛ در واقع کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان (ACOG) اظهار می‌دارد که به نظر نمی‌رسد استراحت در بستر میزان زایمان زودرس را بهبود ببخشد و نباید به‌طور منظم برای همه افراد تجویز شود. انقباضات فعال، خونریزی، غشای پاره شده و جفت سرراهی شایع‌ترین عللی هستند که پزشکان برای آن‌ها استراحت در بستر را تجویز می‌کنند (برای ۱ زن از هر ۵ زن باردار). اما محبوبیت این روش درمانی (استراحت در بستر) و تجویز روزافزون آن، افزایش نرخ زایمان زودرس را متوقف نکرده است. زایمان زودرس در سال ۲۰۰۵ در ۱۱% از بارداری‌ها رخ داده است، درحالی‌که این نرخ در سال ۱۹۹۰، ۹.۷% بوده است.
جنجال استراحت در بستر
از آنجا که ACOG هیچ‌گونه توصیه محکمی را تاکنون ارائه نداده است، پزشکان مختار هستند در رابطه با استراحت در بستر نظر خاص خود را اعمال کنند. برخی مانند رابین درگت، مدیر بیمارستان اورگرین در واشنگتن، عقیده دارد که استراحت در بستر کمک‌کننده است. او می‌گوید: «بیمارانی که فعالیت‌شان محدودشده انقباضات کمتری دارند و در نتیجه احساس بهتری دارند». او می‌گوید این استراحت اضطراب خانم‌ها را در مورد بارداری‌شان کاهش می‌دهد و اتساع و گشادشدن رحم را کاهش داده یا کند می‌کند.
اما پزشکان دیگر، مانند لورا رایلی، مدیر پزشکی بخش زایمان در بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون، با اکراه استراحت مطلق را توصیه می‌کند؛ او می‌گوید: «من با بیمارانم صادقم؛ به آن‌ها می‌گویم پاهای‌تان را از زمین بردارید تا ببینید آیا در کاهش علائم‌تان اثری می‌گذارد یا خیر؛ اما فکر می‌کنم اثری نخواهد داشت».
دکتر رایلی به‌خوبی از جنبه‌های منفی استراحت در بستر آگاه است: «شما از کار‌تان می‌افتید و توناژ عضلانی‌‌تان را از دست می‌دهید. خطر اینکه لخته خون در پا یا ریه‌‌تان شکل بگیرد افزایش می‌یابد، که این امر می‌تواند بسیار مهم باشد.» و به همین دلیل است که او سعی می‌کند بیمارانش را به‌سوی اقدامات جایگزین سوق دهد.
آیا داروها نیز در این مواقع یک گزینه درمانی هستند؟
داروهای توکولیتیک می‌توانند به توقف زایمان زودرس کمک کنند. داروی تربوتالین نیز می‌تواند انقباضات زودرس ماهیچه‌های رحم را آرام کند. دیگر داروها مانند منیزیم سولفات و مسدودکننده‌های کلسیم، عضلات را از کلسیمی که برای انقباض به آن نیاز دارند، محروم کرده و به این نحو مانع انقباض عضلات می‌شوند. درمان دیگر نیز تجویز پروژسترون است که ممکن است برای زنانی با طول کم سرویکس تجویز شود. یکی از داروهایی که ذکر کردیم می‌تواند به‌عنوان جایگزینی برای استراحت در بستر مورد مصرف قرار گیرد.
کدام نوع از استراحت در بستر را تجویز می‌کنید؟
استراحت در بستر در بارداری‌های مختلف معانی مختلفی دارد. استراحت در بستر به شکل بستری شدن در بیمارستان زمانی تجویز می‌شود که پزشکان می‌ترسند یک زن به‌سرعت از اتساع یا گشاد شدگی دهانه رحم به‌سوی زایمان پیش برود یا دچار خونریزی ناگهانی و بیش از اندازه شود. استراحت در بستر در خانه با انواع خاصی از محدودیت‌ها و شرایط وجود دارد. از پزشک‌تان بپرسید شما به‌طور دقیق چه کارهایی را می‌توانید انجام دهید و چه کارهایی را نمی‌توانید انجام دهید.
آیا به پزشکم اعتماد دارم؟
اگر شما به پزشک‌تان اعتماد دارید و او استراحت در بستر را تجویز کرده است، شما باید طبق دستورات او عمل کنید. هر چه باشد، نارس بودن نوزاد تهدیدی جدی برای او است و می‌توانید با مشکلاتی نظیر بیماری‌های تنفسی، خونریزی در مغز، مشکلات قلبی، مشکلات روده و مشکلات چشم همراه باشد و خطر مرگ را نیز افزایش دهد. و زمانی که زایمان زودرس شروع شد، متوقف کردن آن دیگر مشکل است.
آیا باید تست‌های بیشتری بدهم؟
برای اطمینان از اینکه استراحت در بستر بهترین گزینه برای شما و جنین‌تان است، از پزشک‌تان این پرسش‌ها را بپرسید و سپس در مورد اقدام درمانی تصمیم‌گیری کنید. تنها داشتن انقباضات به این معنا نیست که شما در معرض زایمان زودرس قرار دارید. این انقباضات باید با تغییر در دهانه رحم (اتساع یا افاسمان) همراه باشند. اگر دچار انقباضات شده‌اید، درخواست سونوگرافی کنید تا ببینید آیا گردن رحم نیز کوتاه یا نازک شده است یا خیر. یک آزمایش ارزشمند دیگر آزمایش حضور پروتئین فیبرونکتین جنینی است (پروتئینی که به اتصال کیسه جنینی به جدار رحم کمک می‌کند). درحالی‌که نتیجه منفی تست، نشانه بسیار خوبی از این است که شما نزدیک به زایمان نیستید، نتیجه مثبت کمتر قطعی است (یعنی نتیجه مثبت نیز به طور قطعی به معنای زایمان زودرس نیست). دکتر رایلی می‌گوید پزشک‌تان بر اساس نتایج این آزمایشات بهتر می‌تواند تصمیم‌گیری کند که آیا برای‌تان استراحت مطلق را تجویز کند یا خیر.
هنگامی‌که وندی در هفته ۳۱ بارداری خود به‌شدت خونریزی کرد، 4 روز را در بیمارستان گذراند و 3 هفته بعد را نیز در بستر سپری کرد. پس از آن وندی یک پسر کامل و سالم به دنیا آورد و اکنون از یک دقیقه از استراحت خود در بستر نیز ناراضی و پشیمان نیست و می‌گوید: «شکی ندارم که این کار از لحاظ پزشکی لازم و ضروری بود؛ من آن‌قدر از خونریزی شدیدم ترسیده بودم که می‌ترسیدم کاری انجام دهم».
برای شارین نیز پس از اینکه در هفته ۳۰ بارداری انقباضاتی منظم در او آغاز شده بود، استراحت در بستر تجویز شد. در نهایت او در هفته ۳۴ پسری سالم با روش سزارین به دنیا آورد. او نیز به ارزش استراحت مطلق اعتقاد دارد و می‌گوید: «من فکر می‌کنم استراحت در بستر به من کمک کرد بارداری‌ام را تا جایی که زایمان بی‌خطر بود (یعنی تا 4 هفته بعد) ادامه دهم».
اما آیا استراحت در بستر از زایمان زودرس پیشگیری کرده یا آن را به تعویق می‌اندازد؟
پژوهش‌های اخیر می‌گویند خیر؛ در واقع کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان (ACOG) اظهار می‌دارد که به نظر نمی‌رسد استراحت در بستر میزان زایمان زودرس را بهبود ببخشد و نباید به‌طور منظم برای همه افراد تجویز شود. انقباضات فعال، خونریزی، غشای پاره شده و جفت سرراهی شایع‌ترین عللی هستند که پزشکان برای آن‌ها استراحت در بستر را تجویز می‌کنند (برای ۱ زن از هر ۵ زن باردار). اما محبوبیت این روش درمانی (استراحت در بستر) و تجویز روزافزون آن، افزایش نرخ زایمان زودرس را متوقف نکرده است. زایمان زودرس در سال ۲۰۰۵ در ۱۱% از بارداری‌ها رخ داده است، درحالی‌که این نرخ در سال ۱۹۹۰، ۹.۷% بوده است.
جنجال استراحت در بستر
از آنجا که ACOG هیچ‌گونه توصیه محکمی را تاکنون ارائه نداده است، پزشکان مختار هستند در رابطه با استراحت در بستر نظر خاص خود را اعمال کنند. برخی مانند رابین درگت، مدیر بیمارستان اورگرین در واشنگتن، عقیده دارد که استراحت در بستر کمک‌کننده است. او می‌گوید: «بیمارانی که فعالیت‌شان محدودشده انقباضات کمتری دارند و در نتیجه احساس بهتری دارند». او می‌گوید این استراحت اضطراب خانم‌ها را در مورد بارداری‌شان کاهش می‌دهد و اتساع و گشادشدن رحم را کاهش داده یا کند می‌کند.
اما پزشکان دیگر، مانند لورا رایلی، مدیر پزشکی بخش زایمان در بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون، با اکراه استراحت مطلق را توصیه می‌کند؛ او می‌گوید: «من با بیمارانم صادقم؛ به آن‌ها می‌گویم پاهای‌تان را از زمین بردارید تا ببینید آیا در کاهش علائم‌تان اثری می‌گذارد یا خیر؛ اما فکر می‌کنم اثری نخواهد داشت».
دکتر رایلی به‌خوبی از جنبه‌های منفی استراحت در بستر آگاه است: «شما از کار‌تان می‌افتید و توناژ عضلانی‌‌تان را از دست می‌دهید. خطر اینکه لخته خون در پا یا ریه‌‌تان شکل بگیرد افزایش می‌یابد، که این امر می‌تواند بسیار مهم باشد.» و به همین دلیل است که او سعی می‌کند بیمارانش را به‌سوی اقدامات جایگزین سوق دهد.
آیا داروها نیز در این مواقع یک گزینه درمانی هستند؟
داروهای توکولیتیک می‌توانند به توقف زایمان زودرس کمک کنند. داروی تربوتالین نیز می‌تواند انقباضات زودرس ماهیچه‌های رحم را آرام کند. دیگر داروها مانند منیزیم سولفات و مسدودکننده‌های کلسیم، عضلات را از کلسیمی که برای انقباض به آن نیاز دارند، محروم کرده و به این نحو مانع انقباض عضلات می‌شوند. درمان دیگر نیز تجویز پروژسترون است که ممکن است برای زنانی با طول کم سرویکس تجویز شود. یکی از داروهایی که ذکر کردیم می‌تواند به‌عنوان جایگزینی برای استراحت در بستر مورد مصرف قرار گیرد.
کدام نوع از استراحت در بستر را تجویز می‌کنید؟
استراحت در بستر در بارداری‌های مختلف معانی مختلفی دارد. استراحت در بستر به شکل بستری شدن در بیمارستان زمانی تجویز می‌شود که پزشکان می‌ترسند یک زن به‌سرعت از اتساع یا گشاد شدگی دهانه رحم به‌سوی زایمان پیش برود یا دچار خونریزی ناگهانی و بیش از اندازه شود. استراحت در بستر در خانه با انواع خاصی از محدودیت‌ها و شرایط وجود دارد. از پزشک‌تان بپرسید شما به‌طور دقیق چه کارهایی را می‌توانید انجام دهید و چه کارهایی را نمی‌توانید انجام دهید.
آیا به پزشکم اعتماد دارم؟
اگر شما به پزشک‌تان اعتماد دارید و او استراحت در بستر را تجویز کرده است، شما باید طبق دستورات او عمل کنید. هر چه باشد، نارس بودن نوزاد تهدیدی جدی برای او است و می‌توانید با مشکلاتی نظیر بیماری‌های تنفسی، خونریزی در مغز، مشکلات قلبی، مشکلات روده و مشکلات چشم همراه باشد و خطر مرگ را نیز افزایش دهد. و زمانی که زایمان زودرس شروع شد، متوقف کردن آن دیگر مشکل است.
آیا باید تست‌های بیشتری بدهم؟
برای اطمینان از اینکه استراحت در بستر بهترین گزینه برای شما و جنین‌تان است، از پزشک‌تان این پرسش‌ها را بپرسید و سپس در مورد اقدام درمانی تصمیم‌گیری کنید. تنها داشتن انقباضات به این معنا نیست که شما در معرض زایمان زودرس قرار دارید. این انقباضات باید با تغییر در دهانه رحم (اتساع یا افاسمان) همراه باشند. اگر دچار انقباضات شده‌اید، درخواست سونوگرافی کنید تا ببینید آیا گردن رحم نیز کوتاه یا نازک شده است یا خیر. یک آزمایش ارزشمند دیگر آزمایش حضور پروتئین فیبرونکتین جنینی است (پروتئینی که به اتصال کیسه جنینی به جدار رحم کمک می‌کند). درحالی‌که نتیجه منفی تست، نشانه بسیار خوبی از این است که شما نزدیک به زایمان نیستید، نتیجه مثبت کمتر قطعی است (یعنی نتیجه مثبت نیز به طور قطعی به معنای زایمان زودرس نیست). دکتر رایلی می‌گوید پزشک‌تان بر اساس نتایج این آزمایشات بهتر می‌تواند تصمیم‌گیری کند که آیا برای‌تان استراحت مطلق را تجویز کند یا خیر.
منبع:
پارسه گرد
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼