مراقبت های پس از زایمان طبیعی، شرایط روحیتون چجوریه؟

مراقبت های پس از زایمان طبیعی به اندازه مراقبت های پیش از زایمان اهمیت دارد.

مراقبت های پس از زایمان طبیعی به اندازه مراقبت های پیش از زایمان اهمیت دارد. چرا که اکنون دیگر فرزند شما به دنیا آمده و شما به عنوان والد مسئولیت نگهداری از او را نیز دارید. سلامت شما تضمینی برای مراقبت با کیفیت از نوزادتان است. مراقبت های پس از زایمان طبیعی از دو منظر جسمانی و روانی مورد توجه متخصصان است. درست است که مراقبت های پس از زایمان طبیعی به اندازه زایمان سزارین نیست اما باز هم نمی توان از تغییرات و نیازهایی که در این دوره دارید به سادگی عبور کرد. در این مقاله نکاتی درباره مراقبت های جسمانی و روانی بعد از زایمان طبیعی صحبت خواهیم کرد.

مراقبت های پس از زایمان طبیعی

زایمان طبیعی، به دلیل اینکه بر اساس خلقت و طبیعت بدن زن شکل می گیرد، کمترین میزان مراقبت پس از زایمان را می طلبد. اما امروزه به دلیل شرایط متفاوت زندگی شهری، لازم است در برخی از زمینه ها، شرایطی را رعایت کنید:

تغذیه:

در اولین ماه پس از زایمان طبیعی، بین 5 تا 7 کیلوگرم از وزن مادر کم می شود. خونی که در جریان زایمان از دست رفته باید جبران شود. همچنین به دلیل شیردهی، باید تغذیه کافی و مناسب باشد. قرص آهن، کلسیم، پروتئین و فیبر اصلی ترین مواد لازم برای تقویت بدن مادر است. سعی کنید به مقدار زیاد مایعات بنوشید تا از دستگاه ادرار و مثانه خود مراقبت های لازم را به عمل بیاورید.

خستگی و کاهش انرژی:

به دلیل نیاز نوزاد به مراقبت های 24 ساعته، خستگی غیر قابل اجتناب است. لازم است مادر، حتی الامکان در ماه های اول، از هر فرصتی برای خوابیدن و استراحت استفاده کند. زمانی که نوزادتان خواب است سعی نکنید تمام کارهای منزل را تنها انجام دهید. لازم است در این زمینه با همسرتان صحبت کنید و از او بخواهید در برخی از کارهای منزل و نگهداری فرزند کمک کند.

انقباض های رحم:

بعد از زایمان، رحم به زمانی حدود 6 هفته نیاز دارد تا به حالت اولیه برگردد. در طول این مدت ممکن است دردهای عضلانی در ناحیه لگن حس شود. مایعات مصرف کرده و مثانه را مرتب خالی کنید. همچنین می توانید با خوابیدن روی شکم و قراردادن بالش زیر شکم، این درد ها را تسکین دهید.

خونریزی های پس از زایمان:

خونریزی از واژن امری طبیعی پس از زایمان است که تا 40 روز ممکن است طول بکشد. در طول این مدت رابطه جنسی، شنا و عدم مراقبت های بهداشتی ممکن است باعث عفونت واژن شود. در طول این مدت برای جبران میزان خون مورد نیاز بدن با پزشک خود در ارتباط باشید.

رابطه جنسی پس از زایمان:

برای برقراری رایطه جنسی پس از زایمان، باید تا برطرف شدن کامل خونریزی و لکه بینی و همچنین درمان کامل بخیه ها صبر کنید. این زمان حدود 40 روز به طول می انجامد. همچنین به دلیل خشکی واژن، قبل از دخول، تحریک کافی داشته باشید و از روان کننده های مخصوص استفاده کنید.

بسیاری از مراجعین بابت جمع نشدن واژن نگران هستند، مسئله گشاد شدن واژن تا چند ماه ادامه خواهد داشت اما پس از چند ماه به حالت عادی برخواهد گشت.

مراقبت از ناحیه پرینه

ناحیه پرینه، منطقه ای بین واژن و مقعد است که پس از زایمان طبیعی ممکن است درد ایجاد کند. نهایتا یک ماه برای برطرف کردن این مسئله زمان نیاز دارید و لازم است از ایستادن های طولانی بپرهیزید. برای کاهش درد می توانید در آب ولرم بنشینید و با استفاده از موادی که پزشک به شما خواهد گفت این منطقه را التیام دهید. همچنین سعی کنید از توالت فرنگی استفاده کنید.

محل بخیه ها باید همیشه تمیز و خشک باشد. استحمام روزانه داشته باشید و هرگز از لیف در ناحیه واژن و پرینه استفاده نکنید. بعد از استحمام با حرارت بسیار ملایم سشوار یا حوله تمیز و نرم محل را خشک کنید.

ورزش و تحرک:

برای برطرف کردن عوارض بعد از زایمان و برگشت بدن به حالت عادی، تحرک کافی داشته باشید. پیاده روی روزانه می تواند به کاهش زمان دوران نقاهت شما کمک کرده و باعث پیشگیری از یبوست به دلیل عدم تحرک شود. این مسئله نیز باید زیر نظر پزشک انجام شود.

شرایط روحی پس از زایمان

مهمترین مسئله ای که پس از زایمان ممکن است شما را آزار دهد، شرایط روحی و روانی آن است. زایمان و تولد فرزند یکی از عجیب ترین اتفاقاتی است که در زندگی یک زن رخ می دهد و احساس غم و افسردگی پس از زایمان کاملا طبیعی و شایع است. هرگز منتظر نمانید که این احساس خودش خوب شود و اجازه ندهید غم در شما ریشه کند. با یک روانشناس در ارتباط باشید، جنبه های مختلف این مسئله را با او بررسی کرده و از او راهنمایی دریافت کنید. برخی از دغدغه های عمده مراجعان و نگرانی های روحی بعد از زایمان به شرح زیر می باشد.

بازگشت به زندگی قبل از فرزند:

بسیاری از مادران فکر می کنند دیگر نمی توانند به زندگی قبل برگردند و اسیر شده اند، در صورتی که همسرشان به زندگی قبلی خود ادامه می دهد. در واقع در ماه های اول که نوزاد تماما به شما وابسته است، شاید این حس به شما دست دهد اما لازم است در مورد این مسئله کاملا با همسرتان همسو شوید و از او بخواهید که تا حد امکان کنار شما باشد و از کودک مراقبت کند.

ارزشش را نداشت:

برخی از مادران، از گریه ها و اذیت های نوزادشان عاصی می شوند و حس می کنند که تحمل اینهمه سختی ارزشش را نداشته است. حتی ممکن است بعد از زایمان احساس خلا کنید. شاید چند ماه اول این حس غالب باشد اما زمانی که نوزادتان رشد کرد، شما را شناخت، خندید و به ابراز احساسات شما واکنش نشان داد، ناخوداگاه در تفکر خود تجدید نظر خواهید کرد.

تغییرات هورمونی:

دلیل عمده گریه ها و احساسات خلقی پر نوسان شما، به هم ریختن هورمون های بدن است. به مرور زمان بدن شما به حالت عادی برخواهد گشت و با تنظیم هورمون های جسمی و جنسی، خلق شما نیز تنظیم خواهد شد. در این زمینه با پزشک خود مشورت کرده و با استفاده از تغذیه و دارو به بهبود خود کمک کنید.

ترس از آسیب دیدن نوزاد:

ممکن است اوایل زایمان، به خاطر ترس هایتان مثل ترس از خفگی، افتادن و هر ترس دیگری از اینکه نتوانید از نوزادتان مراقبت کنید وحشت داشته باشید. جدای از مراقبت های منطقی شما، ساختار بدن نوزاد به نحوی است که در مقابل عوامل آسیب زا تا حدودی مقاومت می کند. استرس بیش از حد شما هم به خودتان هم به نوزاد آسیب خواهد زد. سعی کنید در این مورد از توصیه های اطرافیان کمتر استفاده کنید و با مشاور کودک در ارتباط باشید. گاهی دیگران از روی تجربیات خود یا دلسوزی پیشنهاداتی به شما می دهند که مناسب نیست.

دارو درمانی:

هرگز سر خود دارو مصرف نکنید. قبل از اینکه سمت دارو بروید بدانید که تغییرات خلقی و ناراحتی ها روند کاملا طبیعی است و با صحبت با مشاور می توانید آن را تسکین دهید. روانشناس و متخصص است که می تواند نیاز یا عدم نیاز شما به دارو را تشخیص دهد.

حمایت اطرافیان:

حمایت اطرافیان مهم ترین مسئله ایست که شما در این دوران نیاز دارید. مادر، خواهر، همسر یا خانواده همسر لازم است که کنار شما باشند. بدون توقع بیش از حد از آنها بخواهید در کنار شما باشند. می توانید نوزادتان را گاهی به دیگران بسپارید و با همسرتان به دوران تنها بودن برگردید. در طول این مسیر، بودن در فضای امن و نامحدود با یک روانشناس می تواند کمک کننده باشد.

منبع: هنر زندگی