پس از یک عمل جراحی پیچیده و کمنظیر، مردی که نزدیک به دو دهه نابینا بود، توانست بینایی خود را بازیابی کند. در طی این فرآیند خاص، بخشی از دندان او در چشمش کاشته شد. نام این فرد برنت چپمن است که در سن ۱۳ سالگی به دلیل واکنش دارویی شدید، بینایی خود را از دست داده بود. اکنون پس از حدود ۵۰ عمل جراحی ناموفق بالاخره توانسته دنیا را دوباره مشاهده کند.
برنت چپمن بر اثر سندرم استیونس جانسون، نوعی واکنش آلرژیک نادر، دچار آسیب شدیدی به چشمها و پوست اطراف آن گردید. این مشکل پس از مصرف ایبوپروفن برای او اتفاق افتاد و منجر به از دست دادن چشم چپش به دلیل عفونت شده بود. همچنین چشم راستش نیز به دلیل ایجاد بافت اسکار و رشد پوست روی قرنیه تقریباً بهطور کامل از دست رفته بود. در جریان این بیماری، او مدت ۲۷ روز در کما بود و طی سالها بیش از ۵۰ بار تحت عمل جراحی، عمدتاً برای انجام پیوند قرنیه، قرار گرفت اما بدن او همیشه این پیوندها را پس زده بود.
جراحی نوآورانه «دندان در چشم» و بازگشت بینایی
در نهایت، پس از ناکامی تمامی روشهای دیگر، دکتر گرگ مولونی تصمیم گرفت از راه حلی متفاوت به نام عمل دندان در چشم استفاده کند. این جراحی نادر شامل چند مرحله پیچیده بود که اجرای آن ماهها زمان برد و اخیراً نتایج مثبت آن آشکار شده است.

این روش جراحی شامل مراحل زیر بود:
- ابتدا دندان نیش بیمار به همراه بخشی از استخوان و رگهای اطراف آن خارج شد.
- سپس دندان به شکل یک بلوک کوچک تراشیده شد و یک سوراخ برای لنز در مرکز آن ایجاد گردید.
- همچنین، این مجموعه دندان-لنز به مدت چند ماه در گونه بیمار نگهداری شد تا فرایند رشد بافت نرم اطراف آن کامل شود.
- در مرحله پایانی، این مجموعه به جلوی چشم بیمار پیوند زده شد و برای پوشاندن ساختار دندانی از بافت داخلی دهان استفاده شد تا به ظاهری متناسب با چشم تبدیل شود.
به گفته دکتر مولونی، دلیل انتخاب دندان برای این فرآیند خاص این است که دندان یک ساختار مستحکم و مناسب برای نگهداشتن لنز محسوب میشود و بدن به راحتی آن را به عنوان بخشی از خود قبول میکند.

مدت زمان جراحی نهایی بسیار طولانی بود و بیش از ۱۲ ساعت به طول انجامید. این جراحی با موفقیت انجام شد و اولین منظرهای که برنت چپمن پس از عمل مشاهده کرد، خط افق شهر از دفتر کار دکتر مولونی در ارتفاع طبقه شانزدهم بود.