رفتار با کودک بعد از طلاق، حواستان باشد
اگر والدین مجبور به جدایی از یکدیگر شدند باید به کودکان این اطمینان خاطر را بدهند که...
یک روانشناس کودک گفت: اگر والدین مجبور به جدایی از یکدیگر شدند باید به کودکان این اطمینان خاطر را بدهند که اگرچه آن‌ها دیگر زن و شوهر نیستند، اما مادر و پدر کودکان خود هستند و همیشه آن‌ها را دوست خواهند داشت.
سید محسن اصغری نکاح با بیان اینکه والدینی که تصمیم به جدایی از یکدیگر می‌گیرند، هر یک به نحوی می‌خواهند کنترل زندگی خود را به‌دست بگیرند و به خواسته‌های خود برسند، اضافه کرد: طلاق مسئله پیچیده‌ای است که تمام اعضای خانواده درگیر آن می‌شوند، اما در این میان کودکان آسیب بیشتری می‌بینند. مشکلات کودکان از زمانی که والدین از یکدیگر طلاق عاطفی می‌گیرند و هنوز با یکدیگر زندگی می‌کنند، شروع می‌شود.
وی افزود: بزرگترین مشکلات کودکانی که درگیر اختلافات والدینشان هستند، مشکلات هیجانی است. با جدایی والدین از یکدیگر، کودکان خانواده خود که پایگاه امن آن‌ها است را از دست می‌دهند. آن‌ها کمتر می‌توانند به والدینشان که همیشه پشتیبان آن‌ها بودند، اعتماد کنند.
استادیار دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به مهم‌ترین مشکلاتی که کودکان طلاق با آن مواجه می‌شوند، بیان کرد: احساس بی‌پناهی، احساس سردرگمی نسبت به اینکه باید با کدام یک از والدین زندگی کنند، احساس تنفر نسبت به والدین که وضعیت ناخوشایندی را در زندگی آن‌ها ایجاد کرده‌اند و مشکلات تحصیلی از جمله مواردی است که کودکان طلاق با آن مواجه می‌شوند.
وی تصریح کرد: یکی از بزرگترین دغدغه‌های کودکان طلاق این است که چگونه باید با والدی که با او زندگی نمی‌کند، تعامل داشته باشد. این کودکان درگیری‌های فکری خود را به صورت بدرفتاری، پرخاشگری، افسردگی و سوء‌ظن نسبت به والدین نشان می‌دهند. چون والدین این کودکان الگوی آن‌ها برای زندگی زناشویی هستند، آن‌ها اغلب نمی‌توانند راه مناسبی را برای ازدواج و سازگاری با همسر خود پیدا کنند.
اصغری نکاح، دقت کافی در انتخاب همسر را مهم برشمرد و تاکید کرد: برای اینکه کودکان در خانواده از اختلاف‌های زناشویی آسیب نبینند، افراد باید در انتخاب همسر خود دقت کافی داشته باشند. امروزه منظور از ازدواج آسان دقت‌نکردن در انتخاب همسر نیست. افراد نباید مطابق هیجان‌های خود فردی را برای ازدواج انتخاب کنند. آن‌ها باید برای زندگی زناشویی خود آینده‌نگری داشته باشند و به این بیندیشند که آیا این فرد می‌تواند همسر و والد خوبی برای کودکانمان باشد یا خیر.
این روانشناس ادامه داد: مورد دیگری که افراد باید پس از ازدواج به آن توجه کنند، این است که سعی کنند در مقابل مشکلات صبور و خویشتن‌دار باشند و از جدایی از یکدیگر اجتناب کنند. امروزه افراد در زندگی زناشویی بسیار خودخواهانه رفتار می‌کنند و از مهارت‌های ارتباطی آگاهی ندارد. اگر افراد در خلال زندگی دچار مشکل و تعارض با یکدیگر شدند، نباید کودکان را درگیر اختلاف‌های خود کنند.
وی با اشاره به اینکه «کودکان با مشاهده دعوای والدین آسیب روحی شدیدی می‌بینند»، بیان کرد: والدین نباید از کودکان به‌عنوان ابزاری برای مقابله و تخریب والد دیگر استفاده کنند. با این کار کودکان دچار سردرگمی می‌شوند و اعتماد خود را به والدین از دست می‌دهند. اگر والدین این موارد را رعایت کنند، کمک بزرگی به زندگی و کودکان خود کرده‌اند.
استادیار دانشگاه فردوسی مشهد تصریح کرد: اگر والدین مجبور به جدایی از یکدیگر شدند باید به کودکان این اطمینان خاطر را بدهند که اگرچه آن‌ها دیگر زن و شوهر نیستند، اما مادر و پدر کودکان خود هستند و همیشه آن‌ها را دوست خواهند داشت. بعد از طلاق، والدین نباید در حضور کودک خود والد دیگر را تخریب و از او بدگویی کنند. کودک نیاز دارد با هردو والد خود در ارتباط باشد و بعد از طلاق والدین باید برای تعامل کودک با هر دوی آن‌ها برنامه‌ریزی کنند. همچنین کودکان حق دارند با بستگان و افراد فامیل خود مثل سابق در ارتباط باشند.
اصغری نکاح بیان کرد: والدین باید به فرزندان خود در هر سنی که هستند با بیانی مناسب توضیح بدهند که به دلایل اختلافات دیگر قادر به ادامه زندگی بایکدیگر نیستند، اما فرزندان همیشه برای آن‌ها ارزشمند خواهند بود و آن‌ها می‌توانند به هر شیوه‌ای که خودشان دوست دارند با والدینشان در ارتباط باشند. توضیح این مسائل موقعیتی قابل پیش‌بینی را برای کودکان به وجود می‌آورد و به ثبات آن‌ها کمک خواهد کرد.
این روانشناس افزود: کودکان، مخصوصاً کودکان پیش‌دبستانی، در جریان اختلافات والدین بسیار احساس گناه می‌کنند و تصور آن‌ها بر این است که مقصر جدایی والدینشان هستند. کودکان در سنین پایین تمام رویدادهای زندگی را به خودشان نسبت می‌دهند و فکر می‌کنند علت تمام پدیده‌های اطرافشان هستند. والدین باید به آن‌ها توضیح بدهند که به دلیل مشکلاتِ خودشان، نمی‌توانند با یکدیگر زندگی کنند و فرزندانشان در این جدایی نقشی ندارند.
وی با تأکید بر اینکه «والدین باید بعد از طلاق در ارتباط با فرزندان خود و رفتارکردن با آن‌ها صبر و شکیبایی پیشه کنند»، گفت: والدین شاید نتوانند همسران خوبی برای یکدیگر باشند، اما احتمالاً بتوانند پدر و مادرهای خوبی برای کودکان خود باشند، بنابراین نباید این فرصت را از کودکانشان دریغ کنند که با هر دو والد ارتباط سالم و موثری داشته باشند.
استادیار دانشگاه فردوسی مشهد تصریح کرد: کودکان طلاق باید برنامه منظمی برای ملاقات با والدی که با او زندگی نمی‌کنند داشته باشند. نباید این‌گونه باشد که آن‌ها برای مدتی طولانی از والدین خود اطلاعی نداشته باشند و ندانند که چه وقت دوباره می‌توانند آن‌ها را ملاقات کنند.
اصغری نکاح ادامه داد: والدی که با کودک زندگی نمی‌کند، می‌تواند به شیوه‌های مختلفی با وی درارتباط باشد. مثلاً برای کودک نامه بنویسد یا با او تلفنی صحبت کند تا بتواند خلأهای عاطفی کودک را جبران کند. در موارد ویژه‌تر والدین می‌توانند از مشاوران کمک بگیرند یا از کتاب‌های مرتبط استفاده کنند. از جمله این کتاب‌ها می‌توان به پرسش‌های سخت بچه‌ها درباره طلاق نوشته مگ‌اف. اشنایدر و ترجمه فرخ بافنده و کتاب بازسازی زندگی پس از طلاق نوشته بروس فیشر و ترجمه اکرم کرمی اشاره کرد.
وی بیان کرد: کودکان در تمام سنین می‌توانند از اختلاف والدین خود آسیب ببینند. آسیب روحی و روانی آن‌ها را می‌توان بیشتر به شیوه‌ای که والدین، کودکان را با بحران طلاق روبه‌رو می‌کنند، نسبت داد.
منبع:
ایسنا
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼