اختلال در رابطه زناشویی، علت تا درمان
اختلال جنسی به حالتی اطلاق میگردد که مانع رضایت در فرد یا همسر وی از رابطه جنسی شان، میشود.
اختلال جنسی چیست؟ آیا تا به حال با این اختلال سر و کار داشته اید؟ آیا میدانید چه علائمی دارد و چگونه میتوانید خود را از این عارضه برهانید؟ اختلال جنسی باعث بروز مشکلات زیادی بین زوج ها می شود. در این مقاله به بررسی این اختلال پرداخته و راه های درمان آن را بررسی خواهیم کرد.
اختلال جنسی به حالتی اطلاق میگردد که مانع رضایت در فرد یا همسر وی از رابطه جنسی شان، میشود. ۴۳ درصد زنان و ۳۱ درصد مردان درجاتی از اختلال جنسی را گزارش میکنند.
اختلال جنسی چیست؟
این وضعیت به حالتی اطلاق میگردد که در هر یک از مراحل سیکل پاسخ جنسی، اتفاق افتاده و مانع از رضایت در فرد و هسر وی از فعالیت جنسی شان میگردد. سیکل پاسخ جنسی شامل برانگیختگی یا تهیج، رابطه جنسی، ارگاسم و رهایی است. مرحله تهیج شامل میل و برانگیختگی است.
در حالی که تحقیقات اشاره میکنند، سوء عملکرد جنسی اختلال رایجی است، بسیاری از مردم از بحث درباره آن مردد هستند. با توجه به اینکه گزینههای درمانی در دسترس هستند، مهم است که نگرانیهای خود را با همسر یا یک متخصص در میان بگذاید.
انواع اختلالات جنسی
سوء عملکرد جنسی عموما به ۴ مقوله تقسیم میشود:
۱- اختلالات میل جنسی (فقدان تمایل و علاقه به فعالیت جنسی)
۲- اختلالات براگیختگی (ناتوانی در برانگیختگی فیزیکی و تحریک شدن در طول فعالیت جنسی)
۳- اختلالات ارگاسم (تاخیر یا نبود ارگاسم)
۴- اختلالات درد (درد هنگام دخول)
انواع مختلفی از اختلالات جنسی تاثیرگذار بر مردان و زنان وجود دارد. نمونههایی از اختلال جنسی در مردان عبارتند از:
- اختلال در نعوظ
- اختلالات ارگاسم/انزال
- نعوظ مانا یا نعوظ دردناک
اختلالات جنسی که بر زنان تاثیرگذار هستند نیز عبارتند از:
- از دست دادن علاقه نسبت به رابطه جنسی
- مشکل در به ارگاسم رسیدن
- افکار منفی در طول رابطه جنسی
- خشک و تنگ بودن واژن که موجب درد به هنگام رابطه جنسی میگردد.
- اختلال در امیال جنسی
این مشکلات ناشی از عدم وجود یا فقدان محرک جنسی هستند که به آن کمبود میل جنسی نیز گفته میشود. فقدان میل جنسی ممکن است در کل رابطه و یا در شریک رابطه نیز اعمال گردد. این اختلال ممکن است همیشه وجود داشته یا پس از یک دوره عملکرد جنسی طبیعی ایجاد گردد. کمبود هورمون استروژن در زنان و هورمون تستوسترون در مردان، میتواند منجر به کاهش تمایل جنسی شود.
برخی از عوامل تسریع کننده اختلال جنسی عبارتند از:
- افزایش سن
- بارداری
- افسردگی
- اضطراب
- استفاده از داروهای خاص مانند بازدارندههای جذب مجدد سروتونین
- اختلال در تحریک پذیری جنسی
پیشتر اصطلاحاتی که برای توصیف اختلال در تحریک پذیری جنسی از آن استفاده میشد، عبارت اند از «سردی» در زنان و «ناتوانی» در مردان.
اما در حال حاضر از این اصطلاحات دیگر استفاده نمیشود. امروزه از اصطلاح «اختلال نعوظ» بجای «ناتوانی» استفاده میگردد و اصطلاحات متعددی برای توصیف «سردی» زنان وجود دارد. این افراد ممکن است یک حس بیزاری یا اجتناب از تماس با یک شریک جنسی داشته باشند. مردان ممکن است متوجه گردند که تنها میتوانند به نعوظی هرچند جزئی رسیده یا قادر به ایجاد آن نباشند.
مردان آسیب دیده [متأثر] نیز ممکن است متوجه شوند که هیچ لذت یا تحریکی از فعالیت جنسی خود نمیبرند. در میان زنان آسیب دیده، واژن ممکن است قادر به روان سازی (خیس کردن) نباشد.
اختلال در ارگاسم
افرادی که از اختلال در ارگاسم رنج میبرند، موفق به رسیدن به نقطه اوج نمیشوند یا موجب تأخیر در دستیابی به آن میگردند. این اختلالات ممکن است دلایل فیزیکی، بیماری یا حتی در نتیجه مصرف داروهای خاص باشد.
اختلالات مربوط به دردهای جنسی
اختلالات مربوط به دردهای جنسی عمدتا به زنان محدود شده و در نتیجه عدم روان سازی کافی واژن در طی رابطه جنسی اتفاق میافتد. این امر ممکن است ناشی از عدم تحریک در رابطه با فعالیت جنسی یا تغییرات هورمونی ناشی از بارداری، شیردهی یا یائسگی باشد. دیگر دلایل عبارتست از سوزش، آزردگی ناشی از استفاده از کرمهای ضد بارداری و اضطراب در رابطه جنسی.
دردهای جنسی ممکن است ناشی از وضعیتی بنام vaginismus (انقباض غیر ارادی واژن) نیز باشد که در این حالت ماهیچههای دیواره واژن به هنگام مقاربت جنسی به صورت غیر ارادی اسپاسم میکنند (منقبض میشوند).
علت این اسپاسمها مشخص نیست، اما آسیبهای روانی ناشی از رابطه جنسی قبلی مانند سوء استفاده یا تجاوز، از عوامل تحریککننده چنین شرایطی به شمار میآید.
یک مورد اختلال جنسی که در مردان اتفاق میافتد، «نعوظ مانا» است که نعوظی دردناک است و ممکن است برای چندین ساعت حتی در صورت عدم تحریک جنسی ادامه یابد. این امر ناشی از گیر افتادن خون در آلت تناسلی و عدم تخلیه کامل خون است. در صورت عدم درمان، این وضعیت ممکن است منجر به از دست رفتن دائم عملکرد نعوظ گردد.
چه کسی اختلال جنسی دارد؟
سوء عملکرد جنسی در هر سنی اتفاق میافتد، گرچه بیشتر در سنین بالای ۴۰ سال رایج است به دلیل اینکه مرتبط با کاهش سلامتی ناشی از پیری است.
علایم سوء عملکرد جنسی چیست؟
در مردان:
- ناتوانی در ایجاد و حفظ نعوظ برای دخول
- تاخیر یا نبود انزال علی رغم دریافت تحریک جنسی مناسب
- ناتوانی در کنترل زمان انزال (انزال زودرس یا دیررس)
در زنان:
- ناتوانی در رسیدن به ارگاسم
- نداشتن رطوبت واژنی کافی قبل و حین دخول
- ناتوانی در شل کردن کافی ماهیچههای واژن هنگام دخول
در مردان و زنان:
- فقدان میل و علاقه برای فعالیت جنسی
- ناتوانی در برانگیختگی
- درد ناشی از دخول
علل اختلال جنسی چیست؟
علل اختلالهای جنسی را میتوان به دو دسته کلی تقسیم کرد:
- علل جسمانی
- علل روانی
علل فیزیکی یا جسمانی
علل فیزیکی زیادی برای اختلال جنسی وجود دارد. به عنوان مثال، بیماریها و شرایط زیر میتواند منجر به مشکلات عملکرد جنسی شود:
- عفونتهای اورولوژی یا سرطان
- دیابت
- بیماری قلبی عروقی (بیماری قلبی و عروق خونی)
- فشار خون بالا
- کلسترول بالا
- عدم تعادل هورمونی
- الکل
- سوء مصرف مواد مخدر
- اختلالات عصبی
- بیماریهای مزمن، مانند نارسایی کلیه
- آسیب عصبی
بسیاری از داروها نیز میتوانند مشکلات عملکرد جنسی را به دنبال داشته باشند، از جمله:
- داروهای فشار خون
- داروهای ضد افسردگی
درمانهای پزشکی که اختلال جنسی را در پی دارد:
- بعضی از روشهای جراحی که به عصب، آسیب میرسانند
علل روانشناختی
بسیاری از افراد از نظر روانشناختی اختلال عملکرد جنسی را بروز میدهند. چیزهایی مانند:
- نگرانی در مورد عملکرد جنسی
- احساس گناه در مورد میل جنسی و فعالیت جنسی
- مشکلات ارتباطی
- افسردگی
- استرس
- عزت نفس
- مسائل مربوط به تصویری که از بدن خود دارد
- تاثیرات آسیبهای جنسی گذشته مانند تجاوز جنسی، خستگی یا تجربه جنسی منفی
سوء عملکرد جنسی چگونه تشخیص داده میشود؟
در بیشتر موارد فرد در رابطه با لذت ناشی از رابطه جنسی، مشکلی را گزارش میدهد. درمانگر احتمالا سابقه علائم جسمانی فرد را تکمیل میکند. ممکن است آزمایشاتی برای رد کردن هر گونه مشکل پزشکی که میتواند با این وضعیت مرتبط باشد، تجویز کند. عموما تستهای آزمایشگاهی نقش کمی در تشخیص سوء عملکرد جنسی دارند. ارزیابی نگرشهای فرد درباره فعالیت جنسی و هر وضعیت مرتبط دیگری مانند ترس، اضطراب، سابقه سوء استفاده جنسی، نگرانیهایی پیرامون رابطه، مصرف داروها، الکل و مواد به درمانگر کمک خواهد کرد عوامل زیربنایی مشکل را شناسایی کند و برای درمان مناسب توصیههایی ارائه دهد.
سوء عملکرد جنسی چگونه درمان میشود؟
بسیاری از انواع سوء عملکرد جنسی با درمان مسایل فیزیکی یا روانشناختی که زیر بنای آنها هستند، بهبود پیدا میکنند. دیگر راهکارهای درمانی عبارتند از:
دارو درمانی:
اگر دارو باعث اختلال جنسی شده باشد، تغییر آن میتواند مفید باشد. مردان و زنانی که نقایص هورمونی دارند داروهای هورمونی برای آنها مفید است. برای مردان داروهایی، چون سیلدنافیل (ویاگرا)، تادالافیل (کیالیس)، واردنافیل (لویترا، استاکسین) و آوانافیل (استندرا) عملکرد جنسی را با افزایش جریان خون در آلت تناسلی بهبود میبخشد.
درمانهای فیزیکی:
درمان هایی، چون دستگاههای خلا و ایمپلنت آلت تناسلی میتواند به مردانی که ناتوانی نعوظ دارند کمک کند. دستگاه خلا برای زنان نیز کارآیی دارد، اما پر هزینه است. دستگاههای گشاد کننده برای زنانی که واژن تنگی دارند مفید است.
رابظه درمانی:
درمانگران رابطه جنسی میتوانند برای کمک به زوجینی که مشکلات جنسی را تجربه میکنند و تمایل دارند از روابط جنسی لذت ببرند، کارآمد باشند. درمانگر یک مشاور زناشویی با تجربه است که در خصوص رابطه جنسی به شما مشاوره میدهد.
درمانهای رفتاری:
شامل روشهای متنوعی است، مانند کسب بینش نسبت به رفتارهای خطرناک در رابطه یا تکنینکهایی مانند خود تحریکی برای درمان مسایل مرتبط با برانگیختگی و ارگاسم.
روان درمانی:
درمان با مشاور آموزش دیده برای افردی که سابقه آسیب جنسی، احساس اضطراب، ترس یا شرم و تصویر بدنی ضعیفی دارند، مفید است.
آموزش و ارتباط: آموزش درباره فعالیت و رفتارها و پاسخهای جنسی به فرد در غلبه بر نگرانی هایش، درباره عملکرد جنسی کمک میکند. صحبت با همسر درباره نیازها و نگرانیها میتواند به غلبه بر موانع داشتن یک زندگی جنسی سالم کمک کند.
میزان موفقیت در درمان اختلال جنسی
موفقیت درمان به مسایل زیر بنایی سوء عملکرد بستگی دارد. چشمانداز درمانی برای سوء عملکردهایی که مرتبط با وضعیتهای قابل درمان است، بهتر میباشد. سوء عملکردهای خفیفی که مرتبط با ترس، استرس و اضطراب هستند اغلب با مشاوره و آموزش و بهبود ارتباط بین زوجین بهبود پیدا میکنند.
منبع:
مجله اینترنتی ستاره
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼