عفونت بند ناف نوزاد، مراقب باشید

•در اتاق زایمان / عمل، پس از پوشیدن یک دستکش استریل، بند ناف نوزاد در فاصله ۲ تا ۳ سانتیمتری از سطح پوست شکم با تیغه بیستوری استریل قطع شود. اگر به طور تصادفی بند ناف خوب بسته نشده باشد، احتمال خونریزی وجود دارد. لازم است که در ساعات اول عمر، در هر ارزیابی علایم حیاتی، به وضعیت ناف هم توجه شود.

•بند ناف کلامپ شده خودبخود از خون تهی شده و طی مدت کوتاهی سخت، خشک و سیاه می شود. بافت مرده می تواند.محیط مناسبی برای رشد باکتری ها باشد. کولونیزاسیون بند ناف توسط باکتری های موجود در محیط انجام می شود. مهم ترین و شایع ترین راه انتقال عفونت به ناف نوزاد، دست های آلوده مراقبین است. شایع ترین دوره خطر انتقال عفونت دو تا سه روز اول عمر است.

•پس از افتادن بند ناف، تا زمان بسته شدن محل جراحت و بهبود کامل ناف، ممکن است ترشحات موضعی بدون بو مشاهده شود. این ترشحات عفونی نیست ولی در این زمان نیز ناف نوزاد مستعد عفونت است.

•زمان طبیعی افتادن بند ناف بین ۵ تا ۱۵ روز است. امفالیت و عفونت سبب تأخیر در افتادن بند ناف می شود. اگر بند ناف تا ۴ هفته پس از تولد نیفتاد، باید شیرخوار از نظر وجود اختلالات سیستم ایمنی بررسی گردد.

•در صورت آغشته شدن محل به مواد آلوده، باید ناف را با آب ولرم و صابون ملایم شست.

•طی تحقیقات انجام شده، تجویز روتین داروی آنتی سپتیک مانند الکل نه تنها نقشی در پیشگیری از عفونت ندارد، بلکه افتادن بند ناف را ممکن است به تأخیر اندازد.

•بر طبق تحقیقات انجام شده، استفاده روتین و مکرر از بتادین بروی پوست نوزاد، به دلیل توانایی بالای جذب پوست نوزاد و وجود ید در بتادین، خطر ابتلا به کم کاری گذرای تیروئید را ایجاد می کند.

بهترین روش پیشگیری از عفونت ناف به شرح زیر است:
•دست ها پیش از مراقبت شسته شوند.
•از تماس مواد آلوده، ادرار و مدفوع با ناف پیشگیری شود.
•از ناف بند یا پانسمان استفاده نشود.
•پوشک و کهنه نوزاد باید زیر ناف بسته شود.
•بند ناف باید تمیز و خشک نگه داری شود.
•به والدین آموخته شود که از هیچ گونه مواد گیاهی یا خانگی برای ناف نوزاد خود استفاده نکنند.مراقبت از ناف نوزاد نیاز به تجویز هیچ دارویی به منظور پیشگیری از بروز عفونت ندارد.