برای بی اشتهایی نوزاد، ده دلیل وجود دارد

بی اشتهایی نوزاد زنگ خطری برای پدر و مادرهاست. بایستی با دقت بسیار، دلیل بی اشتهایی نوزاد را پیدا کرد. ممکن است دندان در آوردن، بیماری، آلرژی یا گرما دلیل آن باشد. اما گاهی اوقات ممکن است مساله بزرگتری مانند نارسایی قلبی مادرزادی درمیان باشد.

در ماه‌های اول تولد نوزاد، آن‌ها رشد سریعی را تجربه می‌کنند. بیشتر نوزادان در سال اول تولد وزنشان سه برابر می‌شود. به دلیل نیاز بدن نوزاد به انرژی برای رشد، نوزادان معمولا اشتهای خوبی دارند. اما در برخی مواقع، آن‌ها اشتهایشان را از دست می‌دهند و دچار کاهش وزن و تاخیر در رشد می‌شوند.

بی اشتهایی نوزاد ممکن است دلایل متفاوتی داشته باشد که برخی از آن‌ها را در ادامه بررسی می‌کنیم.

۱. دندان در آوردن

رشد نوزادان بسیار سریع است. پیش از آنکه متوجه شوید، اولین دندان‌های کوچکشان از میان لثه بیرون می‌آیند. در این دوره نوزادان معمولا اشتهای خود را از دست می‌دهند. زیرا درد و ناراحتی خروج دندان از لثه آن‌ها را بی‌قرار می‌کند. نوزادان در ماه‌های ۴ تا ۷ ماهگی اولین دندان خود را درمی‌آورند. برای کاهش درد دندان می‌توانید دندان‌گیر در اختیار نوزاد بگذارید تا با گار گرفتن آن، درد و خارش لثه‌هایش را آرام کند. در این دوران به نوزاد خوراکی‌های خنک مانند ماست و میوه‌های له شده بدهید. اگر شیر خوردن از شیشه یا پستان مادر موجب افزایش درد لثه‌های نوزاد می‌شود، از فنجان استفاده کنید.

۲. مصرف مایعات زیاد

دلیل دیگر بی اشتهایی نوزاد، مصرف زیاد مایعات (آب و آبمیوه) است. نوزاد تا شش ماهگی تنها به شیر نیاز دارد تا بدنش هیدراته بماند. دادن مایعات اضافی در این زمان، باعث می‌شود بدن قادر به جذب مواد مغذی از شیر خشک یا شیر مادر نباشد. هم چنین موجب پر شدن معده و بی اشتهایی نوزاد می‌شود.

۳. عفونت و بیماری

نوزادان به دلیل کامل نبودن سیستم ایمنی، در برابر میکروب‌ها بسیار حساس هستند. عفونت‌های باکتریایی و ویروسی موجب بی اشتهایی نوزاد می‌شوند. سرماخوردگی، آنفولانزا، عفونت گوش و برونشیت موجب درد و نفس نفس زدن می‌شود که خوردن و خوابیدن را برای نوزاد دشوار می‌کند. اگر نوزاد دچار عفونت شده است، حتما به پزشک مراجعه کنید و درمان مناسب را دریافت کنید. در این مدت از دادن پستانک به نوزاد خودداری کنید، زیرا احتمال ابتلا به عفونت را تا ۳۳% بیشتر می‌کند.

هم چنین ابتلای نوزاد به عفونت ادراری و گاستروانتریت (التهاب معدی - روده‌ای) نیز موجب بی اشتهایی نوزاد می‌شود.

۴. آب و هوای گرم

گرمای زیاد موجب بی قراری، التهاب پوستی و بی اشتهایی نوزاد می‌شود. اگر شرایط کنترل نشود حتی موجب کم آبی بدن نوزاد نیز می‌شود. در فصل تابستان نوزاد خود را در فضای خنک قرار دهید و بدن او را هیدراته نگاه دارید. لباس‌های نخی آزاد به نوزاد بپوشانید. در صورتی که نوزاد نشانه‌های گرمازدگی داشت، سریعا به پزشک مراجعه کنید.

۵. حساسیت به شیر

حساسیت به شیر هنگامی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن نوزاد به پروتئین Casein و Whey موجود در شیر واکنش نشان می‌دهد. در این صورت نوزاد نسبت به خوردن شیر بی‌اشتها می‌شود. اگر نوزادتان به پروتئین موجود در شیر حساسیت دارد، از شیرخشک هیپوآلرژیک استفاده کنید تا نشانه‌های حساسیت را کاهش دهد و اشتهای نوزاد باز گردد.

۶. حساسیت غذایی

حساسیت (آلرژی) به برخی مواد غذایی مانند شیر، تخم مرغ، بادام زمینی و سویا ممکن است باعث تورم، اسهال، استفراغ یا بی اشتهایی نوزاد شود. بایستی مواد غذایی که موجب بروز حساسیت در نوزاد می‌شوند را بشناسید و آن‌ها را از رژیم غذایی او حذف کنید.

۷. گلو درد

نوزاد ممکن است به علت عفونت یا گریه زیاد، گلو درد داشته باشد. گلو درد عمل بلع را دردناک می‌کند در نتیجه موجب بی اشتهایی نوزاد می‌شود. اگر گلو درد نوزاد با تب و تورم گلو همراه شد، حتما به پزشک مراجعه کنید تا عفونت کودک درمان شده و اشتهایش را به دست آورد.

۸. رشد نوزاد

بایستی اطلاعات کاملی از نحوه رشد نوزادتان داشته باشید. در شش ماهه اول، رشد نوزاد بسیار سریع است. اما از شش تا دوازده ماهگی رشد او کاهش می‌یابد. از دوازده تا هیجده ماهگی شیب نمودار رشد بازهم کمتر می‌شود. پس اگر کودک شما نسبت به ده ماهگی‌اش غذای کمتری می‌خورد، طبیعی است، زیرا بدنش کالری کمتری نیاز دارد. البته به طور منظم کودک را برای چکاپ و تعیین برنامه غذایی نزد پزشک ببرید.

۹. ریفلاکس اسیدی معده

ریفلاکس به حالتی گفته می‌شود که مایع اسیدی معده و غذا از معده به سمت مری باز می‌گردد. ریفلاکس باعث بی قراری، دل درد و بی اشتهایی نوزاد می‌شود. از نشانه‌های ریفلاکس تهوع، استفراغ، سرفه و بد غذایی است. به توصیه مایو کلینیک، دادن شیر غلیظ شده به نوزاد و شیردهی نشسته، موجب کاهش رفلاکس معده نوزاد و افزایش اشتهای او می‌شود. در صورت عدم بهبودی، ممکن است نوزاد نیاز به درمانی برای کاهش اسیدیته معده داشته باشد.

۱۰. نارسایی قلبی مادرزادی

برخی نوزادان با نارسایی‌های قلبی متولد می‌شوند که موجب می‌شود نتوانند به مقدار کافی تغذیه کنند. این بیماری‌های مادرزادی گاهی کودک را انقدر ضعیف می‌کند که دیگر توانایی غذا خوردن نداشته باشد. اگر مشکل قلبی نوزاد حاد باشد و قلب توانایی پمپاژ خون کافی به دیگر اعضای بدن مانند ریه‌ها را نداشته باشد، نوزاد برای تنفس و تغذیه به مشکل برمی‌خورد. در اینگونه موارد ممکن است عمل جراحی نیاز باشد تا نوزاد درمان شود و توانایی غذا خوردن پیدا کند. البته در برخی موارد نوزاد به قدری ضعیف می‌شود که از طریق لوله‌گذاری داخل معده به او غذا داده می‌شود.

هرگز نوزاد را مجبور به خوردن غذا نکنید، زیرا سبب بروز مشکلات تغذیه‌ای در آینده نزدیک می‌شود. هنگام غذا دادن به نوزاد آرام و صبور باشید. همراه با رشد نوزاد، غذا‌ها و میان وعده‌های جدید و متنوع به او بدهید تا اشتیاق او را به غذا خوردن افزایش دهید.