خط خطی های کودکانه، اسرار درون را فاش می کند

کودکان از سن دو سالگی شروع به کشیدن خطوطی بر روی کاغذ می کنند که شاید با دیدن آن ها فکر کنیم خطوطی بی معنی اند.

توجه نوزاد از آغاز تولدش، به حرکاتی که در میدان دید او اتفاق می افتد، جلب می شود و این حرکات را با چشمانش تعقیب می کند. کمی بعد، او سرش را هم اندکی به طرف اشیا یا آدم های در حال حرکت می گرداند. در سه ماهگی، او مرتب به دست هایش نگاه می کند و اشیا را لمس می کند. از این زمان است که وی فعالیت های فکری، عاطفی و ذهنی را تجربه می کند و می شناسد.

خلاف عقیده عمومی، نوزاد چند ماهه کاملا قادر است بین تصویرهای دو بُعدی و سه بُعد یا شیا، تمایز قائل شود و جهت های مختلف را در فضا تعقیب کند. بزرگسالان در اصل نوزاد را به عنوان موجودی کاملا بی دست و پا و حقیر می دانند، در صورتی که ثابت شده است که نوزاد از اولین روزهای تولدش، به اطراف خود نگاه می کند. او در چند ماهگی متوجه می شود که برخی از اشیا که بر سطح چیزی کشیده می شوند، اثری از خود باقی می گذارند. کشف این موضوع برای او اهمیت بسیار بالایی دارد.

بسیاری از کودکان بعد از مرحله حسی - حرکتی (سن ۲ یا ۳سالگی) سعی می کنند آموخته های خود و آن چه در تخیل دارند را به شکل عملی انجام دهند. کودک در این سن انجام هر حرکت، ایراد صدا و … را برای خود نوعی خلاقیت و اکتشاف می شمارد. والدین آگاه این میل کودک را سرکوب نمی کنند و حتی جهت می دهند، میلی که مقدمه ورود به دنیای اختراع و ابداع است، آن ها با توجه به گرایش های خلاقانه کودک، زمینه را برایش فراهم می کنند.

کودکان از سن دو سالگی شروع به کشیدن خطوطی بر روی کاغذ می کنند که شاید با دیدن آن ها فکر کنیم خطوطی بی معنی اند اما زمانی که یک متخصص به این خطوط نگاه کند می تواند به احساسات و عواطف پنهان کودک دست پیدا کند. رفته رفته با بزرگتر شدن بچه ها نقاشی ها شکل و اصول خاصی پیدا می کنند و به واقعیت نزدیک می شوند، اما دیده می شود که گاهی دو خط در کنار هم یا یک ضربدر در نظر کودک معنای خاصی می دهد، مثلا می گوید هواپیما کشیده ام.

نقاشی یک راه ارتباطی بسیار ساده بین کودک و بیان عواطف و احساسات اوست. کودکان از طریق نقاشی مشکلات، خواسته ها، انتظارات، ترس ها و خیلی موضوعات مهم دیگری را که شاید به راحتی نتوانند به والدین بگویند به ما نشان می دهند. امروزه آزمون ترسیمی مثل نقاشی های آزاد، ترسیم خانواد و… جزء آزمون های فرافکن محسوب می شوند که کودک به صورت غیر مستقیم بسیاری از موضوعات مهم ذهن خود را با کشیدن نقاشی بیان می کند و متخصصان با بررسی نقاشی کودک و مصاحبه بالینی می توانند بسیاری از مشکلات کودکان را بفهمند و درمان کنند.

خانواده ها باید اجازه دهند کودکان نقاشی خود را آن طور که دوست دارند بکشند و نباید در نحوه کشیدن آن ها دخالت کنند زیرا با این کار اجازه نمی دهند کودک برداشت خود را از اطرافش بیان کند. والدین فقط باید با بررسی نقاشی های کودک خود به دنیای کودک راه پیدا کنند و مشورت متخصصان مشکلات کودک را حل کنند. والدین باید اجازه بدهند کودک با نقاشی قدرت خلاقیت خود را بالا ببرد. نقاشی های کودکان خود را در جاهایی که مورد دید همه باشد نصب کنند و آن ها را تشویق کنند که باز برایشان نقاشی های زیبا بکشند .

منبع: کودک پرس